عشق به بهانه تو زیباست!

 هر كدام از جامعه‌شناسان معيارهاي خاصي ارائه دادند. وقتي نوبت به بنده رسيد، گفتم: مولا علي مي‌فرمايند: اگر مي‌خواهيد بدانيد يك انسان چقدر ارزش دارد، ببينيد به چه چيزي علاقه دارد و به چه چيزي عشق مي‌ورزد؛ مثلا كسي كه به ماشين عشق مي‌ورزد، ارزش او به همان ميزان است يا كسي كه به خدا عشق مي‌ورزد، به اندازه خدا ارزش پيدا مي‌كند. جامعه‌شناسان كه صحبت مرا شنيدند؛ براي چند دقيقه روي پاي خود ايستادند و با كف زدن مرا تشويق كردند (برگرفته از خاطرات علامه جعفري). عشق اگر حقيقي باشد ميلي را در انسانِ عاشق ايجاد مي‌كند تا در جهت شبيه شدن به محبوب خود گام بردارد و به‌عبارت ساده‌تر، محبت، انسان را همرنگ محبوب خود مي‌سازد. ما مي‌توانيم با كسب اخلاق خوش محمدي در مسائل خانوادگي، اجتماعي و سياسي به پيام‌آور مهرباني‌ها عشق بورزيم و ضمن افزودن به بهاي خود، در جهت رسيدن به هدف اصلي بعثت گام برداريم؛ مثلا هر انساني به ميزان نقص خود، در زندگي اشتباهاتي مرتكب مي‌شود، لذا اگر همسران در زندگي مشترك چشم‌پوشي نداشته و به‌طور دائم خطاهاي يكديگر را به رخ هم بكشند، در واقع خودشان را از هدف اصلي ازدواج، يعني رسيدن به آرامش محروم مي‌سازند.

رسول خدا مي‌فرمايند: بدترين همسران، همسري است كه عذر ديگري را نمي‌پذيرد و خطاهايش را نمي‌بخشد. همچنين آمار ارتكاب جرائم انتقامي نشان مي‌دهد كه روحيه ايثار و بخشش در ما نهادينه نشده، درحالي‌كه وقتي به پيامبر ما خبر رسيد همان همسايه يهودي كه هر روز به پشت‌بام خانه‌اش رفته و بر سر شما خاكستر مي‌ريخت به جهت بيماري بستري شده است، حضرت نه‌تنها درصدد انتقام برنيامدند بلكه بلافاصله با روي باز به ديدار و عيادت آن مرد شتافتند و حال او را از نزديك جويا شدند. در ادبيات سياسي و انتخاباتي ما، گذشت از فرد يا حزب رقيب، معنا و جايگاهي ندارد، درحالي‌كه پيامبر رحمت(ص) پس از فتح مكه و دستيابي به قدرت بلامنازع، دستور عفو همگاني مشركان مكه، حتي ابوسفيان را صادر كردند. جالب اينكه چشم‌پوشي از خطاي ديگران آثار مثبتي را به‌دنبال خواهد داشت؛ براي مثال پيامبر خدا(ص) مي‌فرمايند: همديگر را ببخشيد زيرا عفو و گذشت بر عزّت انسان مي‌افزايد.