به گزارش خبرنگار مهر، نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که چربی اضافی در اطراف شکم موجب تولید پروتئین بیشتری می‌شود که می‌تواند یک سلول غیرسرطانی را تبدیل به یک سلول سرطانی کند.
یافته‌ها نشان می‌دهد تنها داشتن اضافه وزن راه درستی برای تعیین ریسک بیماری نیست.
جیمی برنارد، سرپرست تیم تحقیق در دانشگاه ایالتی میشیگان، در این باره می‌گوید: «مطالعه ما نشان می‌دهد شاخص توده بدنی یا BMI، بهترین نشانگر ریسک ابتلا به سرطان نیست. بلکه چاقی دور شکمی، و بخصوص میزان پروتئین موسوم به " فیبروبلاست رشد فاکتور ۲" (FGF۲) می‌تواند نشانه بهتری برای سرطانی شدن سلول‌ها باشد.»
دو لایه چربی شکمی وجود دارد. لایه بالا، به عنوان چربی زیرپوستی شناخته می‌شود، که درست زیر پوست است. لایه زیر آن، به نام چربی احشایی، چربی‌ای است که بسیار مضرتر است.
تیم تحقیق این مطالعه، موش‌هایي را موردمطالعه قرار دادند که با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شده بودند و دریافتند این لایه پرخطرتر چربی، میزان بالای پروتئین FGF۲ در مقایسه با چربی زیرپوستی تولید می‌کند.
آنها دریافتند FGF۲ موجب تحریک برخی سلول‌هایي می‌شود که در مقابل پروتئین آسیب پذیر هستند و موجب رشد آنها به شکل تومور می‌شوند.
برنارد همچنین بافت چربی احشایی زنانی که عمل هیسترکتومی (درآوردن رحم) را انجام داده بودند، جمع آوری کرده و دریافتند که وقتی ترشحات چربی بیشتر پروتئین FGF۲ داشتند، در زمان انتقال به موش‌ها، سلول‌های بیشتری تومورهای سرطانی را تشکیل دادند.