نخستین دندان‌های نوزاد در حدود ۶ ماهگی شروع به بیرون زدن از لثه‌ها می‌کنند.
معمولا نخستین دو دندانی که بیرون می‌آیند، دو دندان پیش میانی پایینی هستند. بعد چهار دندان پیش بالایی بیرون می‌زنند. سپس به آهستگی دندان‌های دیگر معمولا به صورت جفتی در هر طرف در فک بالا یا پایین رویش می‌کنند تا هنگامی که همه ۲۰ دندان شیری (۱۰ دندان در فک بالایی و ۱۰ دندان در فک پایینی) در ۲.۵ تا ۳ سالگی کامل می‌شوند.
مجموعه کامل دندان‌های شیری از ۲.۵ تا ۳ سالگی تا ۶ تا ۷ سالگی در دهان کودک باقی می‌مانند.
این نکات را درباره دندان‌های شیری در نظر داشته باشید:
- قاعده کلی این است که در هر شش ماه تقریبا ۴ دندان بیرون بیاید.
- دختران معمولا زودتر از پسران دندان در می‌آورند.
- دندان‌های پایینی معمولا پیش از دندان‌های بالایی بیرون می‌آیند.
- دندان‌های شیری از لحاظ اندازه کوچنتر و سفیدتر از دندان‌های دائمی هستند که بعد رویش می‌کنند.
- تا ۲ تا ۳ سالگی همه دندان‌های شیری باید در آمده باشند.
مدت کوتاهی پس از ۴ سالگی، استخوان فک و صورت کودک شروع به رشد می‌کنند و فضاهای خالی میان دندان‌های شیری ایجاد می‌شود.
این حالت یک روند رشد طبیعی است که جای لازم برای رویش دندان‌های بزرگتر دائمی را فراهم می‌آورد. در فاصله ۶ تا ۱۲ سالگی، مخلوطی از دندان‌های شیری و دائمی در دهان وجود دارند.