اگرچه در کشور ما تنها از عدس معمولی یا همان عدس سبز در پخت غذا استفاده میشود ولی نوع دیگری از عدس نیز وجود دارد که آن را عدس قرمز یا همان دال عدس میگویند.
این نوع عدس در غذاهای هندی و پاکستانی بسیار مورد استفاده قرار میگیرد؛ در ضمن دالعدس را به صورت لپهای عرضه و مصرف میکنند.
خواص غذایی
ـ عدس دارای طبیعتی معتدل ولی خشک است.
ـ همانطور که میدانید، عدس منبع غنی پروتئین گیاهی است؛ به طوری که مقدار پروتئین موجود در 15گرم عدس، بسیار بیشتر از 15 گرم گوشت گاو است.
علاوه بر پروتئین، عدس حاوی اسیدهای آمینه مختلف، ویتامینهای گوناگون از جمله ویتامین B و مواد معدنیای همچون آهن، کلسیم و فسفر است.
خواص درمانی
ـ عدس به علت داشتن آهن، برای رفع کمخونی و افزایش شیر مادران شیرده مفید است.
ـ عدس نفاخ، دیرهضم و کاهشدهنده میل جنسی است؛ در ضمن زیادهروی در خوردن آن سبب غلیظشدن خون و کند شدن جریان آن در رگها میشود.
ـ اغلب ما هر سال یک بار، عدس را خیسانده و برای سبزکردن سبزه مورد استفاده قرار میدهیم، درحالیکه جوانه عدس نیز مانند جوانه گندم و ماش بسیار پرخاصیت است.
ـ عدس، لعابدار است و به همین علت مصرف آن برای ناراحتیهای رودهای توصیه میشود.
یک پیمانه عدس پخته چه دارد؟
انرژی | پروتئین | هیدرات کربن | چربی | فیبر | آهن | پتاسیم | فولات | نیاسین |
229 کالری | 17.8 گرم | 39.8 گرم | 0.75 گرم | 15.6 گرم | 6.6 میلیگرم | 730 میلیگرم | 357 میکروگرم | 2.1 میلیگرم |