صحبت از زمانی است که در حیاط بیشتر خانه‌ها مرغ و خروس نگهداری می‌شد و اهل خانه مرغ و خروس خود را سر می‌بریدند و خوراک درست می‌کردند. با این حال مرغ و خروس‌فروشان دوره‌گرد هم در کوچه‌های تهران بودند. با نگهداری مرغ و خروس در خانه، تخم‌مرغ مورد نیاز خانواده هم فراهم بود. صبح‌های زود بانگ خروس اهالی خانه را بیدار می‌کرد تا به دنبال کسب و کار روزمره بروند.
روزها معمولاً در حیاط خانه‌ها باز بود و مرغ و خروس جلو در خانه رها می‌شدند. تا قبل از سال 1329 تولید و تکثیر مرغ و خروس‌ها هنوز ماشینی نشده بود و اصطلاحاً محلی بود. از همین سال دستگاه‌های جوجه‌کشی به میدان آمدند و در زمان اندک، مرغ و جوجه‌های زیادی تولید شدند. بعد از آن دیگر خبری از مرغ و خروس‌های دوره‌گرد در کوچه و خیابان‌های تهران نبود.