مشاغلی که کمک زیادی به صاحبان مغازه‌ها و دکان‌داران نمی‌کرد تا کسب و کار پررونقی را داشته باشند. جالب اینجاست بسیاری از این اصطلاحات که هرکدام نشانه و رمزی بود برای تشخیص سبک رفتاری مشتری این روزها به‌عنوان ضرب‌المثل یا کلام کنایه‌آمیز در میان صحبت‌های محاوره‌ای مردم باب شده است.
شاید در بسیاری از غذاخوری‌ها یا رستوران‌ها لفظ غذای آقا یا کدخدا را بیاور زیاد شنیده باشید. اما معنای این اصطلاح چیست؟ در تهران قدیم بیشتر دکان‌های غذاخوری فردی به‌عنوان بفرما بزن مشغول کار بود. کار بفرمابزن‌ها مشخص بود. همه آنها جلو در مغازه می‌ایستادند و رهگذران را به وارد شدن به مغازه و خوردن یک غذای گرم دعوت می‌کردند.
بعد از بفرمابزن نوبت میاندار بود که با دیدن ظاهر مشتری تشخیص می‌داد چه غذایی باید برای فروش عرضه شود. اگر سر و وضع آشفته و نابسامانی داشت با این اصطلاح که پلوی کدخدا را بیاورید به آشپزخانه خبر می‌داد که غذای چندان باکیفیتی لازم نیست. اما اگر ظاهر مشتری آراسته بود و پول بیشتری برای غذا می‌داد همان میاندار صدا می‌زد: کباب آقا، خورشت آقا بیارید. یعنی غذای باکیفیت و مناسبی را آماده کنید.