رفتن به این مدرسه مدرن که در خیابان ناصرخسرو واقع شده، لباس مخصوص می‌خواست؛ لباس فرمی که مدرسه سالی 2 دست به‌صورت رایگان در اختیار دانش‌آموزان قرار می‌داد. یک دست لباس تابستانی و آستین کوتاه و یک دست لباس زمستانی و ضخیم‌تر که بچه‌ها را از سوز سرما حفظ کند. شاگردان ناهار را به خرج مدرسه می‌خوردند.
ضمن اینکه مقرری هم داشتند. جالب اینکه دانش‌آموزان نه تنها برای درس خواندن‌شان حقوق می‌گرفتند بلکه اگر از شاگردان خوب و نمونه بودند انعام هم به آنها تعلق می‌گرفت. همچنین مسئولان مدرسه یک طبیب مخصوص هم استخدام کرده بودند تا در مدرسه به درمان شاگردان بپردازد.
«حسین شهیدی مازندرانی» در کتاب «سرگذشت تهران» درباره نحوه اداره کردن نخستین مدرسه نوین تهران و کشور می‌نویسد: «امتحان مدرسه سالی 3بار بود. پس از آن شاه و وزیران به مدرسه می‌آمدند و به شاگردان جایزه می‌دادند.»
بودجه مدرسه دارالفنون در سال 1230 خورشیدی یعنی بیش از 150سال پیش 7هزار و 750تومان بود که با این بودجه تالار تئاتر، نمازخانه و کتابخانه دارالفنون اداره می‌شد. ضمن اینکه مدرسه یک چاپخانه اختصاصی هم داشت که به آن «مطبعه دولتی» می‌گفتند؛ چاپخانه‌ای که آثار استادان دارالفنون و برخی کتاب‌های مهم را منتشر کرده و در اختیار دانش‌آموزان قرار می‌داد.