با آغاز جنگ تحمیلی و در طول هشت سال دفاع مقدس، جوانان ارمنی، چه داوطلب و چه در لباس مقدس سربازی حامی استقلال و تمامیت ارضی کشور به صفوف مدافعان از خاک میهن خود پیوستند و با رشادتها، دلاوریها و فداکاریهای وصفناپذیر در کنار دیگر برادران هموطن خود شجاعانه جنگیدند. تعدادی از شهدا، اسرا و مفقودالاثران ارامنه در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در منطقه ما زندگی میکردند که یکی از آنها «زوریک مرادیان» و یکی دیگر «هویک باغداساریان» است. شهید زوریک مرادیان خمپارهانداز لشکر ۶۴ پیاده ارومیه بود.
او نخستین شهید جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از اقلیت ارامنه است. سرباز شهید زوریک مرادیان در سال ۱۳۳۹ در تهران متولد شد. پدرش زندهیاد «واهان» راننده کامیون بود و مادرش «کاتارینه» خانهدار. آنها در محله مجیدیه زندگی میکردند و هنوز هم در این منطقه سکونت دارند. شهید مرادیان در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، به خدمت سربازی رفت و به پادگانی در منطقه جنگی پیرانشهر اعزام شد و در آنجا با وظیفهشناسی و از خودگذشتگی محبوبیتی به دست آورد.
زوریک مرادیان در ۱۹ مهر ۱۳۵۹ هنگامی که در سنگر و آماده شلیک خمپاره به سوی دشمن بود به شهادت رسید. در آن زمان پادگان هدف بمبارانهای پیوسته هواپیماهای دشمن قرار داشت که یکی از بمبها روی سنگر شهید زوریک منفجر شد و او را به افتخار شهادت رسانید. «حسین گرامی» یکی از دوستان و همسنگرهای زوریک است که در محله خواجه نظامالملک سکونت داشت.
زوریک به دلیل نداشتن برادر با «حسین» دوستی صمیمانهای داشت و او را برادر خود میخواند. شهید «واهیک باغداساریان» سرباز پیاده لشکر۲۸ سنندج از دیگر شهدای شناخته شده محله ماست. خانواده او نیز هنوز در مجیدیه سکونت دارند. سرباز شهید واهیک باغداساریان در سال۱۳۴۰ در تهران به دنیا آمد. او ورزشکار وظیفهشناسی بود و از سوی سازمان تربیتبدنی منطقه ۹ تقدیر شد.
شهید واهیک دوره آموزشی خدمت سربازی را درپادگان چهل دختر گذراند. سپس برای مأموریت به پادگان مریوان در استان کردستان اعزام شد. در جبهه جنگ وقتی نیروهای خودی در محاصره دشمن بودند، او با شجاعت توانست جان ۸ سرباز را نجات دهد، ولی او در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۶۲ درجبهه دارخوین به شهادت رسید. همچنین سرباز شهید «رازمیک هونانیان» در سال۱۳۴۰ در تهران متولد شد. هدف او خدمت به هم میهنان ایرانیاش و ادای دین شهروندی به کشورش بود. او پس از تحصیلات متوسطه، به خدمت سربازی رفت و پس از طی دوره آموزشی به جبهه جنگ اعزام شد و در تاریخ ۱۹ مهر ۱۳۵۹ در جبهه سرپل ذهاب به شهادت رسید.