سردار «حسین رحیمی» گفته است اجرای این طرح به درخواست مردم در این محله‌ها اجرا می‌شود. این در حالی است که بی‌توجهی بخش‌هایی از جامعه به ویژه فعالان اجتماعی به مطالبه ساکنان بومی با ایجاد مراکز DIC در محله‌های شوش، هرندی و مولوی، راه‌اندازی گرمخانه برای اسکان معتادان متجاهر ازسوی شهرداری، توزیع غذای گرم از سوی گروه‌های مردم‌نهاد و نیز ارائه خدمات بهداشتی متنوع و رایگان از سوی وزارت بهداشت شده است معتادان متجاهر از نقاط مختلف پایتخت خود را به محله‌های آسیب‌دیده منطقه ۱۲ برسانند و این محله‌ها را پاتوق خود کنند.
هرچند در سال‌های اخیر از سوی دادستانی و پلیس مبارزه با موادمخدر و کمک شهرداری برخی مراکزعرضه موادمخدر شناسایی و با تخریب خانه‌هایی که به اصطلاح به آن خانه‌های «پلاک قرمز» گفته می‌شود، دست موادفروشان را در این محله‌ها تا حدودی بسته است، اما ارائه متمرکز خدمات حمایتی به معتادان متجاهر سبب شده است محله‌های شوش، هرندی و مولوی همچنان پاتوق مناسبی برای حضور این افراد باشد. طرح‌های جمع‌آوری معتادان متجاهر در این محله‌ها که تاکنون چندین بار به مرحله اجرا در آمده است، نتوانسته پاسخ مناسبی به مطالبه اهالی در این محله‌ها بدهد.
تجربه گذشته جمع‌آوری معتادان نشان داده است دستگیرشدگان به دلیل وجود امکانات مناسب اقامتی، پذیرایی و خدماتی، پس از گذران دوره سم‌زدایی دوباره به این محله‌ها برمی‌گردند. این چرخه معیوب سبب شده است مردم به نتیجه‌بخش بودن طرح‌های پاکسازی نیروی انتظامی به دیده تردید نگاه کنند. اهالی خواهان تعطیلی گرمخانه معتادان، توقف فعالیت مراکز DIC و تأمین‌کننده لوازم مصرف موادمخدر و کنترل فعالیت تشکل‌های مردم‌نهاد در توزیع غذا و ملزومات اسکان شبانه در این محله‌ها هستند. موضوعی که به روشنی ثابت می‌کند سیاست‌های حمایتی با سیاست‌های انتظامی در این محله‌ها در تناقض است و ساکنان بومی، اصیل و پاک محله باید تاوان آن را بپردازند.