او که سال ۱۳۶۰ در تهران به دنیا آمده، تصویرگر کتاب‌های کودکان و نوجوانان است و مربی نقاشی مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. با این هنرمند تصویرگر، درباره‌ی این حرفه و جذابیت‌ها و راه و رسمش به گفت‌وگو می‌نشینیم.
- چه‌طور وارد حرفه‌ی تصویرگری شدید؟
از بچگی نقاشی را دوست داشتم و در مهدکودک و مدرسه یک‌سره نقاشی می‌کردم. در هنرستان، گرافیک خواندم و در دانشگاه ارتباط تصویری. تصویرسازی از زیر شاخه‌های رشته‌ی گرافیک است. خواندن کتاب‌های مختلف از دوران کودکی مرا با تصویرسازی آشنا کرد تا در نهایت احساس کردم روایت‌گری تصویرسازی برایم جذاب است.
- بیش‌تر به چه فعالیت هنری مشغولید؟
کار اصلی‌ام تصویرسازی برای کودک و نوجوان است. با ناشرهای زیادی هم‌کاری کرده‌ام. تصویرسازی کتاب‌های درسی آموزش و پرورش را هم تجربه کرده‌ام و با مجلات متعددی هم‌کاری می‌کنم.
- از بین کتاب‌هایی که تصویرگری کرده‌اید، کدام را بیش‌تر دوست دارید؟
کتاب ناهی، نوشته‌ی جمشید خانیان از انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
- به کسانی که می‌خواهند تصویرگر شوند، توصیه می‌کنید که چه‌کار کنند؟
کسی که می خواهد تصویرگر شود، باید تخیلش را تقویت کند. گاهی داشتن تحصیلات دانشگاهی در رشته‌ی هنر برای تصویرگرشدن کافی نیست. بهتر است در کلاس‌های آموزشی مطمئن و با تحقیق درباره‌ی استادها و کارهایشان ثبت‌نام کنید.
طراحی‌تان را قوی کنید. تکنیک‌ها را یاد بگیرید.زیاد کتاب ببینید و بخوانید. خیلی مؤثر است! آرام‌آرام، وقتی احساس کردید قدرت کافی برای طراحی و تصویرسازی دارید و استادهایتان شما را تأیید کردند، کارهایتان را برای مجلات بفرستید.
سایه برین
خبرنگار جوان نشریه‌ی دوچرخه از تهران