به گزارش ایرنا از پایگاه خبری مدیکال اکسپرس، پیوند سلول‌های لوزالمعده در بیماران مبتلا به دیابت یک درمان امیدوارکننده جایگزین تزریق روزانه انسولین است. این سلول‌های پیوندی می‌توانند مانند یک لوزالمعده زیستی مصنوعی عمل کنند و با اندازه‌گیری مداوم سطح گلوکز خون، در زمان نیاز انسولین ترشح کند.
به منظور موفقیت عملکرد سلول‌های پیوندی باید این اطمینان حاصل شود که سلول‌ها به اندازه کافی اکسیژن دریافت می‌کنند. این اکسیژن کافی برای بقا و حفظ عملکرد سلول‌های پیوندی ضروری است.
محققان دانشگاه MIT برای حل این مشکل روشی یافته اند که با استفاده از آن میزان اکسیژن سلول‌های پیوندی در بدن موجود زنده به طور مداوم اندازه‌گیری می‌شود.
روش‌هایی که تا کنون برای اندازه گیری اکسیژن مورد استفاده قرار می‌گرفت، مانند میکروحسگرهای اپتیکی، بسیار شکننده و تهاجمی هستند. در روش جدید محققان دانشگاه MIT از یک روش دقیق غیر تهاجمی به اسم فلوئور ام ار آی استفاده می‌شود. در این روش از تعامل میدان مغناطیسی و هسته فلوئور استفاده می‌شود و میزان اکسیژن سلول‌ها اندازه گیری می‌شود.
با استفاده از این روش می‌توان کارایی و اثربخشی سلول‌های پیوندی را مورد ارزیابی قرار داد. این روش در مدل‌های حیوانی موفقیت آمیز گزارش شده است و امید می‌رود به گونه ای توسعه یابد که بیماران مبتلا به دیابت را از تزریق روزانه انسولین بی‌نیاز کند.
دیابت به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین بوجود می‌آید. انسولین ماده ای است که توسط لوزالمعده تولید می‌شود و نقش آن استفاده از قند به عنوان عظیم‌ترین منبع انرژی بدن است.
قند خون بالا به مرور زمان بر تمام ارگان‌های بدن تاثیر می‌گذارد و منجر به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه، نابینایی، ناتوانی جنسی و عفونت‌های منتهی به نقص عضو می‌شود.
نتایج این مطالعه در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.