چندین بررسی نشان داده‌اند که افرادی که روابط رضایت‌بخشی با خانواده، دوستان و جامعه‌شان دارند، خوشحال‌ترند و مشکلات سلامتی کمتری دارند و طول عمر بیشتری دارند.
برعکس، نداشتن پیوندهای اجتماعی با افسردگی و زوال عقل در سنین بالا و نیز با افزایش مرگ‌ومیر ارتباط دارد. یک بررسی که در آن بیش از ۳۰۹۰۰۰ نفر را شامل می‌شد، نشان داد که نداشتن ارتباط قوی خطر مرگ زودرس ناشی از همه علل را تا ۵۰ درصد افزایش می‌دهد- این تأثیر بر خطر مرگ‌ومیر تقریباً با تأثیر کشیدن تا ۱۵ سیگار در روز قابل‌مقایسه است و تأثیرش بیش از تأثیر چاقی و بی‌حرکتی جسمی است.
دانشمندان در حال بررسی عوامل زیست‌شناختی و رفتاری هستند که در سودمندی‌های بهداشتی ارتباط با دیگران دخیل هستند. برای مثال، دانشمندان دریافته‌اند که ارتباط اجتماعی میزان‌های زیان‌بار استرس را کاهش دهد که اثرات منفی بر شریان‌های کورونری (شریان‌های تغذیه‌کننده عضله قلب) ، کارکرد روده، تنظیم انسولین و دستگاه ایمنی می‌گذارند. یک رشته از پژوهش‌های دیگر نشان می‌دهند که رفتارهای ارتباطی و مراقبت از دیگران باعث آزاد شدن هورمون‌های کاهنده استرس در بدن می‌شود.
پژوهش‌ها همچنین طیفی از فعالیت‌ها را شناسایی کرده‌اند که می‌توان آنها را حمایت اجتماعی خواند، از پیشنهاد کمک به دیگران یا توصیه به بیان عواطف. به‌علاوه شواهد نشان می‌دهند اثرات سلامت بخش حمایت اجتماعی نه‌تنها فرد گیرنده حمایت بلکه فرد ارائه‌کننده حمایت را هم در برمی‌گیرد.
همه این پژوهش‌ها امیدبخش هستند چراکه مراقبت به کمک به دیگران یکی از آسان‌ترین راهبردها برای تقویت سلامت است. این راهبرد خرج چندانی ندارد و نیاز به ابزار یا رژیم خاصی ندارد و ما می‌توانیم از شیوه‌های بسیار در آن شرکت کنیم.
کیفیت روابط ما در این زمینه اهمیت دارد. برای مثال، یک بررسی نشان داد که زنان میان‌سالی که ازدواج‌های بسیار رضایت‌بخشی دارند در مقایسه با زنانی که ازدواج کمتر رضایت‌بخشی دارند، کمتر در معرض خطر بیماری‌های قلبی-عروقی هستند. یک بررسی دیگر نشان داد روابط منفی یا نومیدکننده با اعضای خانواده با وضعیت بدتر سلامتی ارتباط دارد. رشته‌ای از پژوهش‌های دیگر نشانه‌های ضعف دستگاه ایمنی را در زوج‌هایی نشان داده است که روابط خصمانه با یکدیگر دارند.
همچنین داشتن شبکه‌ای از ارتباطات اجتماعی قوی می‌تواند بر سلامت افراد تاثیر بگذارد. یک بررسی بزرگ در سوئد بر روی افراد ۷۵ ساله و بالاتر به این نتیجه رسید که خطر زوال عقل در افرادی که دارای مجموعه‌ای از تماس‌های رضایت‌بخش با دوستان و بستگان هستند، در پایین‌ترین حد است.
جمع‌های خانوادگی، گردآمدن با دوستان، شرکت در مراسم مذهبی و اجتماعی یا رویدادهای مربوط به محل کار فرصت خوبی برای ارتباط با دیگران، تبادل نظرات و احتمالا گوش دادن به درد دل‌های اطرافیان و کمک کردن به آنها است.
برای تقویت روابط خود با دیگران به این نکات توجه کنید:
- بر مهم‌ترین و معنی‌دارترین روابط خود متمرکز شوید.
- انجام فعالیت‌هایی را با دیگران انتخاب کنید که بیشترین لذت را برای شما و افرادی تحت حمایت شما هستند، فراهم کند.
- کارهایی که وقت شما را تلف می‌کنند به دیگران بسپارید یا کنار بگذارید تا وقت برای در کنار خانواده و دوستان بودن را در اختیار داشته باشید.
منبع: Harvard Health Letter