به گزارش همشهری آنلاین به نقل از BBC، بسیاری از ما بخشی از عمرمان را در کنار افراد غریبه می‌گذرانیم، چه در محل کار، چه وقتی که در پارک یا کافه‌ای تنها نشسته‌ایم یا زمانی که در بازار مشغول خریدیم. اما کمتر کسی از ما سر حرف را با افراد غریبه باز می‌کند، چون نگرانیم نکند حرف‌های ما خوب پیش نرود.
Gillian Sandstrom یک روانشناس اجتماعی از دانشگاه Essex انگلستان علت این امر را توضیح می‌دهد. ما در سرمان این صدای منفی را داریم که به ما می‌گوید نباید این حرف را بزنی یا چرا من این کار را کردم؟ اما طرف مقابل روحش هم از این حرف‌ها خبر ندارد. و با این ترس که دیگران به صحبت کردن با ما علاقه‌مند نیستند، از خیر ارتباط برقرار کردن می‌گذریم.
ما در سرمان یک صدای مزاحم داریم که در مورد چیزهای بدی که ممکن است اتفاق بیفتند برای ما داستان‌سرایی می‌کند. به ما می‌گوید ممکن است حرف‌هایی که می‌زنیم به اندازه کافی جالب یا مهم نباشند، ولی طرف مقابل اینها را نمی‌داند و شاید اینطور فکر نکند.
ما نتیجه را از قبل برای خود پیش‌بینی می‌کنیم. فکر می‌کنیم که اگر با یک غریبه حرف بزنیم، خوب پیش نمی‌رود، ولی وقتی دو غریبه دیگر با هم صحبت می‌کنند، مسلما خوب پیش می‌رود. پس این ترس است که جلوی ما را می‌گیرد. اما اگر بر ترسمان غلبه کنیم و سر صحبت را باز کنیم، مردم شاید از ما خوششان هم بیاید و ممکن است دوستان جدیدی پیدا کنیم.
دلیل دیگری که ما باید بر این ترسمان غلبه کنیم و با غریبه‌ها حرف بزنیم این است که این ارتباط گرفتن برای سلامتی‌مان مفید است.
بر اساس تحقیقی از دانشگاه شیکاگو، ما اغلب تاثیر ارتباط برقرار کردن با دیگران را برای حفظ تندرستی خود و دیگران دست‌کم می‌گیریم. این تحقیق نشان می‌دهد که گفت‌وگو با یک غریبه بیشتر از آنچه فکرش را بکنید خوشحالتان می‌کند.
Sandstrom نیز می‌گوید: تحقیقات نشان می‌دهند که این کار برای روحیه‌تان بسیار خوب است. برای همین است که افراد بعد از برقراری ارتباط، حال بهتری دارند.
این کار برای سلامت ذهنی ما هم خوب است. حتی اگر فرد گوشه‌گیری باشیم که تنهایی را بر بودن با دیگران ترجیح می‌دهیم، باز هم آزمایش‌ها نشان می‌دهند که صحبت کردن با دیگران ما را خوشحال‌تر می‌کند.