به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، در علم روانپزشکی از بیماری وسواس با عنوان اختلال وسواس جبری نام برده می‌شود. فرد مبتلا به این بیماری دچار وسواس‌های فکری و عملی شدید به شکل کلیشه‌ای، تکراری و تا حدی خارج از کنترل می‌شود تا مقداری که معمولا ناراحتی و اضطراب در این دسته افراد را به دنبال دارد.
بهاره ابریشمی، روانپزشک و روان‌درمانگر، گفت: افراد مبتلا به اختلال وسواس حداقل یک ساعت از وقت خود را در شبانه‌روز صرف وسواس‌های فکری و عملی می‌کنند. بیماری در همه زمینه‌های زندگی فرد و حتی خانواده و اطرافیان آنها اثر منفی می‌گذارد که شامل روابط اجتماعی، رابطه زناشویی، تحصیل و شغل است.
وی تصریح کرد: خانواده افراد مبتلا به وسواس گرچه نگران بیمار خود هستند و به هر نحو برای بهبود وضعیت آن فرد تلاش می‌کنند، اما گاهی اوقات ناآگاهانه دست به رفتارهایی می‌زنند که نه تنها به بیمار کمکی نمی‌کند، بلکه باعث دامن زدن به اختلال در فرد وسواسی می‌شود.
این روان‌درمانگر افزود: بعضی از این موارد مثل وسواس در شستن دست یا بستن شیر آب بیشتر خود فرد را آزار می‌دهد، اما برخی دیگر مانند وسواس در چیدن منظم اشیا معمولا باعث رنجش همسر و فرزندان و سایر اطرافیان می‌شود، چون در صورت به هم خوردن این نظم توسط دیگران، فرد دچار وسواس عصبانی می‌شود و ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه نشان دهد.
ابریشمی در مورد راهکار جلوگیری از افزایش وخامت وضعیت فرد وسواسی توضیح داد: نیاز است که حال بیمار مراعات و از سرزنش، نصیحت و توصیه مداوم به او جلوگیری شود. با توجه به نقش مهم خانواده در درمان این دسته افراد، درمانگران معمولا یک جلسه را به آموزش خانواده و جلب مشارکت آنها به عنوان یک کمک‌درمانگر اختصاص می‌دهند.
این متخصص روانپزشک گفت: معمولا اکثر افراد بالغ از داشتن وسواس آگاهی دارند، اما آن را به عنوان یک بیماری تلقی نمی‌کنند. از آنجا که این نوع بیماری در صورت عدم درمان تشدید خواهد شد و تمامی شئونات زندگی فرد را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد نیاز است در صورت تشخیص هرچه زودتر مورد درمان قرار گیرد.
وی بیان کرد: از آنجا که افراد مبتلا به این بیماری معمولا دچار کمبود ماده‌ای به نام سروتونین در مغز هستند، درمان دارویی معمولا تجویز دارو موسوم به «مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین» است.
ابریشمی ادامه داد: درمان روانپزشکی معمولا به شکل رفتاردرمانی است و به کمک روان‌درمانگر صورت می‌پذیرد. در این روش، فرد برای مدت کوتاهی و با درخواست درمانگر در مواجهه با عاملی که از آن پرهیز می‌کند قرار می‌گیرد، اما درمانگر بیمار را از دادن پاسخ نهی می‌کند.
این روان‌درمانگر افزود: در واقع به فرد آموزش داده می‌شود چگونه در مقابل عادات تکراری وسواس‌گونه خود مقاومت کند و واکنشی نشان ندهد. این روش درمانی طی جلسات متعدد و با افزایش زمان رویارویی ادامه می‌یابد. زمانی که درمان دارویی و روانپزشکی به همراه هم به کار برده شود، نتایج درمانی بهتری نشان می‌دهد.
وی یادآور شد: با توجه به این‌که حدود یک تا سه درصد افراد در جوامع مختلف دچار وسواس هستند، شناخت علائم و درمان آن می‌تواند در راهنمایی مبتلایان به این اختلال برای رفع بیماری کمکی بزرگ باشد.