همشهری آنلاین - مهدی اسماعیل پور: بچه محل های جادوگرفوتبال ایران (علی کریمی) هنوزعاشق فوتبال هستند و هنوز در این گوشه از شهر نبض فوتبال می زند. زمین فوتبال خاکی محله که چند سالی است رخت چمن مصنوعی بر تن آن کرده همچنان خریدار دارد. نونهالان و نوجوانان وردآوردی وقتی از کنار تندیس پا به توپ علی کریمی در قاب شیشه ای بزرگ عبور می کنند از او برای خود یک الگوی واقعی می سازند.
بیش از نیم قرن است که فوتبال در وردآورد جریان دارد و بچه های این محله قهرمانی ها و افتخارات فراوانی کسب کرده اند. آنها قهرمانی در باشگاه های تهران را که بالاترین سطح فوتبال در استان تهران محسوب می شود در ویترین افتخاراتشان دارند. این محله در رده های سنی مختلف تیم داری می کند و فاتح مسابقات شمال غرب تهران تهران شده است که آخرین مورد آن به تیم جوانان وردآورد برمی گردد که قهرمانی دوباره در این رقابت ها را تجربه کرد. مشکل بزرگ اهالی فوتبال دوست و مستعد این محله که علاوه بر برادران کریمی(علی و فرشید) بازیکنان دیگری مانند «حمید کاظمی» و «علی افضلی» را هم به فوتبال ایران معرفی کرده نداشتن اسپانسر و حمایت نشدن از نظر مالی است.
«ساسان احمدی» فوتبالیست قدیمی و مربی و مدیر تیم فوتبال ورد آورد درباره تاریخچه این رشته ورزشی پرطرفدار به همشهری محله می گوید:«قدمت فوتبال در وردآورد خیلی زیاد است. تا آنجا که من اطلاع دارم بیش از ۶۰ سال است که در محله زمین و تیم فوتبال داریم. زمین اصلی ما که یک زمین خاکی بود الان خراب شده و فقط نصف آن باقی مانده که پشت سرای محله وردآورد به حال خود رها شده است. زمین جدید که چمن مصنوعی است قبلاً یک زمین بایر کنار این زمین خاکی بود. علی کریمی و برادرش فرشید در اواسط دهه ۶۰ ساکن محله و شاگرد من بودند و در همین زمین خاکی بازی می کردند. استعدادهای فوتبالی خوبی در وردآورد داریم. اما مشکل اصلی ما نداشتن حامی مالی است و در نتیجه بچه های بااستعداد ما به ناچار جدا شده و جذب تیم هایی مانند پیکان و سایپا و بادران می شوند. تیم ما یک بار قهرمان لیگ تهران شد و به دسته سوم کشور هم صعود کرد اما چون امکانات مالی نداشتیم به این رقابت ها نرفتیم. در وردآورد از رده نونهالان تا پیشکسوتان تیم داریم و برای فوتبال بازی کردن از محله های اطراف هم به اینجا می آیند. »
در منطقه ۲۱ و اطراف وردآورد کارخانه ها و مراکز صنعتی فراوانی وجود دارد اما هیچ کدام حاضر نیستند برای حمایت از ورزش یا در راستای مسئولیت های اجتماعی حامی مالی فوتبال وردآورد شوند. احمدی می گوید:«برای اینکه بتوانیم در یک رده سنی تیم داری کنیم لازم است مقداری پول به بچه ها داده شود، لباس خوب در اختیارشان قرار دهیم، توپ های باکیفیت بگیریم و مربی باتجربه استخدام کنیم. همه اینها هم برای یک تیم حداکثر مبلغی حدود ۵۰ میلیون تومان می شود. با اینکه منطقه ما پر از مراکز صنعتی است و تلاش زیادی کرده ایم یکی از آنها حامی مالی فوتبال وردآورد شوند اما به دلیل مشکلات اقتصادی هیچ کدام زیر بار نرفتند. به همین دلیل بچه های مستعد ما راهی تیم های دیگر می شوند و سال هاست که نمی توانیم در سطح بالا و لیگ های کشوری مثل دسته سوم تیم داری کنیم و در همین سطح باقی مانده ایم. » فوتبال وردآورد اگر حامی مالی داشته باشد می تواند به یک باشگاه کاملاً بومی و ریشه دار در منطقه تبدیل شود. هرچند باشگاه بادران در منطقه ۲۱ به شکل حرفه ای تیم داری می کند ولی آنها فرامنطقه ای هستند و شرایطشان با قدیمی ترین تیم محلی منطقه کاملاً متفاوت است. باید دید سرانجام یک حامی مالی برای بچه های وردآورد پیدا می شود یا بی توجهی مراکز صنعتی و احساس مسئولیت نکردن آنها نسبت به منطقه و محله ای که در آن حضور دارند مانند سال های گذشته همچنان ادامه خواهد داشت. اگر قرار باشد که صنایع مختلف به مسئولیت های اجتماعی خود عمل کنند باید به ورزش به عنوان یک موضوع مهم و پرمخاطب توجه شود.