«نه کتاب کم داریم و نه موزه، در عوض افراد کتابخوان و موزه گرد کم داریم.» این جمله ای است که «لیلا کفاش زاده» مدیر دفتر کودک و نوجوان پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری می گوید؛ کسی که دغدغه اش نبود فرهنگ کتابخوانی در جامعه و نرفتن شهروندان به موزه های دیدنی شهر است.

همشهری آنلاین- زهرا کریمی: دغدغه شخصی  «لیلا کفاش زاده»  دلیل اجرای طرح «خوانش در موزه» شد؛ طرحی که گروهی از شهروندان او را در اجرایش همراهی می کنند. آنها هر هفته به یک موزه در تهران می روند و در هر موزه یک کتاب متناسب با آن موزه خوانش می شود. سه شنبه این هفته قرعه به نام موزه جهان نمای مجموعه فرهنگی، تاریخی نیاوران افتاد.

خوانش کتاب متناسب با موضوع موزه های شهر

چند کتاب در کیف دستی اش برای معرفی به حاضران همراه خود آورده است. این بار کتاب «هنر چگونه می تواند زندگی شما را دگرگون کند» برای خوانش انتخاب شده. او درباره دلیل انتخاب این کتاب می گوید: «گزینش کتاب تناسب موضوعی با موزه دارد. این کتاب نوشته آلن دوباتن و جان آرمسترانگ است و با خوانش این کتاب بازدید موزه برای اعضای گروه بیشتر معنا می گیرد. در حقیقت در این طرح تلاش کرده ام ادبیات را با فضای موزه و اشیای آن گره بزنم. به عنوان مثال در موزه ملک، تابلوی عقدنامه امیرکبیر و دختر ناصرالدین شاه  به دیوار نصب شده است. برای آگاهی بیشتر بازدیدکنندگان از این عقدنامه و چگونگی ازدواج امیرکبیر با دختر ناصرالدین شاه سراغ کتاب شرمین نادری رفتیم و داستان عاشق شدن دختر ناصرالدین شاه و ازدواج امیرکبیر را برای مخاطبان خواندم. همچنین در موزه برج آزادی، کتاب هایی با موضوع این برج و وسایلی که در آنجا نگهداری می شود انتخاب شد.» کفاش زاده می افزاید: «صد جلسه خوانش طی زمان بیش از 2سال در موزه های تهران برگزار شده و در نتیجه از صد موزه هم در تهران بازدید کرده ایم. از برخی موزه ها برحسب علاقه و درخواست اعضای گروه بیش از یک بار بازدید می شود.  به عنوان مثال موزه جهان نما میزبان سومین دوره این رویداد در این مجموعه است. جلسه قبل در موزه کتابخانه اختصاصی این مجموعه اجرا شد و با توجه به استقبال گردشگران دوباره برنامه را اینجا گذاشتیم.»

خوانش در شهر

فهرستی از همه موزه هایی را که رفته اند با تاریخ و کتابی که در هر یک خوانده شده است از پوشه اش درمی آورد و با مرور آنها می گوید: «البته گاهی در برخی محله ها که باقدمت هستند و هویت دارند به کافه های آن محله سری می زنیم. به عنوان مثال حدود 2ماه پیش به کافه روحی سینما آستارا در میدان تجریش رفتیم. خوشبختانه اعضای گروه روزهای سه شنبه خودشان را می رسانند. معمولاً در کافه ها به غیر از کتاب، خاطره بازی هم داریم. در حقیقت هدف از اجرای این طرح و گسترش آن در موضوعات مختلف ترویج موزه گردی و فرهنگ کتابخوانی و تجدید خاطره هاست. البته دوست ندارم این طرح به موزه رفتن و کتاب خواندن ختم شود و امیدوارم روزی این خبر را بشنوم که در گوشه ای از این شهر یکی از شهروندان آستین همت را بالا زده و طرحی با عنوان خوانش در شهر را کلید زده. این طرح لازم است اجرا شود؛ چون در خیلی از کتاب های نویسندگان و شاعران از تک تک محله های تهران نام برده شده و می توان از این ظرفیت برای برگزاری چنین جلساتی استفاده کرد.»

جلسات کاملاً رایگان

ساعت برگزاری جلسه چندان برای اعضای گروه و به خصوص کارمندان خوشایند نیست. چون ساعت جلسات برحسب ساعت کار موزه است. او در این باره می گوید: «گاهی جلسات شلوغ است و گاهی خلوت. معمولاً دوستان با 10دقیقه تأخیر به جلسه می رسند. همیشه رأس ساعت 14 خوانش آغاز می شود و تا ساعت 15 گزیده هایی را که از قبل علامت زده ام می خوانم. معمولاً اعضای گروه از همین بازدیدکنندگان در موزه ها هستند که به طور اتفاقی با ما آشنا شده اند و با سایر اعضای گروه همراه می شوند. روزهای اول 3، 4 نفر بودیم ولی الان نزدیک به صد نفر عضو داریم.» این جلسه ها کاملاً رایگان برگزار می شود و برای ورود به جلسه هیچ هزینه ای دریافت نمی شود. کفاش زاده توضیح می دهد: «برای آنکه قرار سه شنبه هفته بعد را با اعضا هماهنگ کنیم 2روز جلوتر موزه، کتاب و شخصی که قرار است خوانش را انجام بدهد در کانال تلگرامی اعلام می شود تا اعضای گروه برحسب علاقه به موضوع موزه و کتاب در جلسه ها شرکت کنند. گاهی پیش آمده است در جلسات بیش از 50 نفر حضور داشته و گاهی هم 10 نفر بوده اند.»