به علاوه سلول‌های بنیادی خون بندناف مانند سلول های بنیادی مغز استخوان می‌توانند به هر نوع سلول خونی یا ایمنی بدل شوند
علاوه بر این سلول های بنیادی مانند سلول های بنیادی جنینی،علاوه بر توانایی خون‌سازی، دارای این قابلیت هستند که روزی برای ترمیم بافت‌های صدمه دیده در قلب یا حتی مغز به کار روند.
این سلول‌های بنیادی از خون بند ناف و جفت در هنگام وضع حمل جدا می شوند و قابل نگهداری هستند تا در آینده در صورت لزوم برای همان بچه یا اعضای خانواده وی و یا برای شخص دیگری استفاده شوند.
در مواردی مانند سرطان خون،کودکان نیازمند پیوند معمولاً نمی توان از خون بندناف خودشان استفاده کرد، زیرا این خون هم دارای همان جهش های ژنتیکی است که بیماری آنها را باعث شده است. در این مون نفع واقعی ایجاد بانک خون بندناف در چنین مواردی از لحاظ توانایی آن برای حیات بخشی به دیگران است.
پیوند سلول های خون ساز بندناف هنوز بسیار کمتر از پیوند سلول های خون ساز مغز استخوان رایج است،اما تحقیقات می دهد که استفاده از این سلول ها می تواند در 70 بیماری مختلف از سرطان‌های خون و لنفاوی گرفته تا برخی کم‌خونی های ارثی به کار رود،
امیدواری بر این است که در آینده از این نوع سلول‌های بنیادی هم جهت استفاده از این سلول های بنیادی برای درمان بیماری هایی مانند دیابت، پارکینسون و بیماری قلبی پیدا شود.
یک مزیت مهم استفاده از سلول های بندناف این است که بر خلاف پیوند مغز استخوان نیازی نیست که گیرنده پیوند کاملاً با دهنده تطبیق داشته باشد. به عبارت دیگر برای بیماران بیشتری می توان سلول های اهدایی مناسب را یافت.
در حالی که در مورد مغز استخوان تنها هنگامی که دست کم هفت پروتئین از هشت پروتئین سلولی در اهداکننده با پروتئین های بیمار مشابه باشند، پیوند امکان‌پذیر است، در مورد خون بندناف تطبیق تنها چهار پروتئین از شش پروتئین کفایت می کند.
این تفاوت به خاطر آن است که خون بند ناف دارای سلول های ایمنی کمتر و ضعیف تری نسبت به مغز استخوان است، بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که عارضه حمله سلول های پیوندی در بافت سالم بیمار (واکنش بافت پیوندی علیه میزبان) رخ دهد.
بنابراین برای بیمارانی که باید در میان افراد غریبه به دنبال فرد سازگار باشند، ممکن است استفاده از خون بندناف بی خطرتر باشد.
احتمال واکنش "بافت پیوندی بر ضد میزبان" Graft versus host که در آن سلول های ایمنی پیوندی بافت‌های فرد گیرنده را بیگانه محسوب می کنند و به آن حمله می‌کنند در خون بندناف دریافتی از یک اهداکننده غیرخویشاوند 10 تا 15 درصد است ولی این رقم در مورد پیوند مغز استخوان فرد غیرخویشاوند به 40 درصد می رسد.
به علاوه خون بندناف را می توان به سادگی از ذخیره درون بانک پیدا کرد و برای بیمار فرستاد، در حالی که اهداکننده مناسب مغز استخوان را باید ردیابی کرد و بعد برای کشیدن مایع مغز استخوان از استخوان هایش بستری کرد.
نگهداری سلول‌های بنیادی بند ناف به دو صورت ممکن است:
یکی بانک خصوصی خون بند ناف که سلول های بنیادی بند ناف هر نوزاد را با دریافت مبلغی از والدین برای آینده کودک آنها نگهداری می‌کند.البته این سلول ها دارای همان ترکیب ژنتیکی سلول‌های نوزاد هستند و نمی‌توان برای مواردی مانند سرطان خون از آن استفاده کرد
دیگری بانک عمومی خون بند ناف که سلول های بنیادی را برای استفاده همگانی در آن نگهداری می‌شود و معمولا دولت‌ها یا سازمان‌های پزشکی به صورت غیرانتفاعی آن را به وجود می‌آورند.این بانک‌ها از خون بند ناف اهدایی استفاده می‌کنند.