پیریمتامین: آنمی مگالوبلاستیک (کم خونی) و لاغری عصبی (آنورکسیا)
A-Z-T : احتمال آنمی (کم خونی) را افزایش می دهد.
ایزونیازید (INH): نیاز به ویتامین B6 را افزایش می دهد.
از آنجایی که در افراد درگیر با این ویروس اختلالی با عنوان اختلال در حس چشایی وجود دارد که منجر به کاهش اشتها می شود، بهتر است راجع به موادغذایی که اشتها را افزایش می دهند صحبت کنیم:
هویج: دم کرده تخم هویج به مقدار یک قاشق قهوه خوری برای یک فنجان آب جوش مقوی، مدر و اشتها آور است و همچنین آب هویج خام بسیار مفید است.
شلغم پخته: شلغم دارای فسفر و خوراک مغز و اعصاب و شلغم اشتهاآور است.
ترب: دارای ویتامین های A،B،C و فسفر است، یک باور قدیمی در این زمینه وجود دارد مبنی بر این که زهر عقرب در بدن کسی که ترب خورده باشد مؤثر نیست.
روغن زیتون: مصرف روغن زیتون همراه با غذا اشتها آور بوده و به دلیل اسیدهای چرب مفیدی که در آن است بسیار توصیه می شود چنانچه بهترین روغن برای آشپزی همین روغن زیتون است.
زنجبیل: این ماده غذایی علاوه بر درمان دارویی از دیرباز به عنوان یکی از بهترین طعم دهنده ها به خصوص در آسیای شرقی به شمار می آید.
از دیگر سبزیجات و مواد غذایی مفید برای این بیماران می توان به موارد زیر اشاره کرد:
قارچ: انواع قارچ های خوراکی به دلیل پروتئین های موجود در آنها می توانند بسیار مفید باشند، همچنین مصرف عصاره نوعی قارچ به نام قارچ شی ئی تیک shiitake در درمان این بیماری کارآمد است. در آزمایشی که در کشور ژاپن به عمل آمده بود مشخص شد که عصاره این قارچ ضد ویروس HIV است و اثر داروی معروف
ضد ایدز به نام A-Z-T را بیشتر می کند.
سیر: امروزه سیر به عنوان اولین نبات درمانی مطرح است (به دلیل وجود ماده ای به نام الیلین در سیر). سیر حاوی گوگرد، سیلیس و ید می باشد که بدن را از بیماری ها محفوظ نگه می دارد و توان بدنی را افزایش می دهد، البته مصرف آن به کسانی که عارضه های پوستی در آنها افزایش یافته یا دچار مشکلات گوارشی شدید هستند و یا قرص آسپرین مصرف می کنند، توصیه نمی شود ولی مصرف آن به شکل پودر سیر مانعی ندارد.
انجیر: سرشار از ویتامین های A،B،C و قند است، انجیر مناطق گرمسیر شیرین تر است و وقتی کاملاً برسد سی تا چهل درصد آن قند است (بنابر این به افراد دیابتی توصیه می شود در مصرف آن احتیاط کنند) انجیر دارای مواد ازته، آهن، برم، منگنز و آهک و کلسیم می باشد، بسیار مغذی است و علاوه بر اینها از گذشته مصرف آن به افرادی که دوره نقاهت را می گذرانند توصیه شده است.
گلپر: پیشینیان برای آن خواص بیشماری برشمرده و چنین پنداشته اند که موجب افزایش نیروی تن می شود و به همین جهت آن را به هرکول پهلوان افسانه ای یونان (که همان هرکول رومی است) نسبت داده اند و نام گذاری کرده اند. این ماده غذایی در برانگیختن اشتها و تقویت هاضمه بسیار مفید است.
عسل: در عسل املاح و ویتامین های بسیاری وجود دارد، از آن جمله می توان به: آهن، کلسیم، اسید فسفریک و ویتامین ث اشاره کرد و در صورتی که به شکل مرتب مصرف شود دارای خواص معجزه آسا است. همچنین برای افزایش وزن بسیار سودمند است. بنابه تجربه ثابت شده است که عده زیادی از مبتلایان به بیماری های عفونی و سخت مثل سل پس از مصرف عسل بهبود یافته اند (به دلیل وفور ویتامین ها و مینرال های موجود در آن).
انار: مصرف انار و لیموترش نه تنها می تواند برای ما شفابخش باشد، بلکه در حفظ سلامتی و جلوگیری از بیماری ها مؤثر است. این خاصیت شفابخش انار به دلیل وجود C،B1،B3،B6 فسفر آهن و منگنز است که عمل تنظیم کننده و متعادل کننده مایعات بدن به خصوص خون را داراست. جالب اینجاست که بسیاری از مردم معتقدند که انار شیرین درمان کننده تر است، علم هم این را ثابت می کند زیرا انار شیرین اناری است کاملاً رسیده و ترکیبات شیمیایی آن نیز کامل شده است و تأثیرات آن بهتر است. انار در شست وشوی خون مؤثر بوده (به دلیل وجود پتاسیم در آن)، سموم را دفع می کند و نشاط آور است.
شکلات: در سال های اخیر دانشمندان به این نکته پی برده اند که در شکلات، آنتی اکسیدان های فلاونوئید وجود دارد و مصرف این آنتی اکسیدان ها در تندرستی کارآمد است، در آزمایش های انجام شده نتیجه به دست آمده حاکی از این بود که شکلات خالص تقریباً دو برابر مقدار شیر شکلات دارای آنتی اکسیدان است، که این نتیجه به دست آمده در افراد غیرسیگاری و با چربی های طبیعی خون نشان دهنده این موضوع بود که میزان ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما فقط در کسانی که از شکلات تیره خالص استفاده کرده بودند افزایش یافت نه کسانی که شیر شکلات یا شکلات تیره همراه با شیر مصرف کرده بودند (به طور کلی مصرف شکلات یا قهوه همراه با شیر موجب عدم جذب کلسیم شیر توسط بدن می شود.)
A-Z-T : احتمال آنمی (کم خونی) را افزایش می دهد.
ایزونیازید (INH): نیاز به ویتامین B6 را افزایش می دهد.
از آنجایی که در افراد درگیر با این ویروس اختلالی با عنوان اختلال در حس چشایی وجود دارد که منجر به کاهش اشتها می شود، بهتر است راجع به موادغذایی که اشتها را افزایش می دهند صحبت کنیم:
هویج: دم کرده تخم هویج به مقدار یک قاشق قهوه خوری برای یک فنجان آب جوش مقوی، مدر و اشتها آور است و همچنین آب هویج خام بسیار مفید است.
شلغم پخته: شلغم دارای فسفر و خوراک مغز و اعصاب و شلغم اشتهاآور است.
ترب: دارای ویتامین های A،B،C و فسفر است، یک باور قدیمی در این زمینه وجود دارد مبنی بر این که زهر عقرب در بدن کسی که ترب خورده باشد مؤثر نیست.
روغن زیتون: مصرف روغن زیتون همراه با غذا اشتها آور بوده و به دلیل اسیدهای چرب مفیدی که در آن است بسیار توصیه می شود چنانچه بهترین روغن برای آشپزی همین روغن زیتون است.
زنجبیل: این ماده غذایی علاوه بر درمان دارویی از دیرباز به عنوان یکی از بهترین طعم دهنده ها به خصوص در آسیای شرقی به شمار می آید.
از دیگر سبزیجات و مواد غذایی مفید برای این بیماران می توان به موارد زیر اشاره کرد:
قارچ: انواع قارچ های خوراکی به دلیل پروتئین های موجود در آنها می توانند بسیار مفید باشند، همچنین مصرف عصاره نوعی قارچ به نام قارچ شی ئی تیک shiitake در درمان این بیماری کارآمد است. در آزمایشی که در کشور ژاپن به عمل آمده بود مشخص شد که عصاره این قارچ ضد ویروس HIV است و اثر داروی معروف
ضد ایدز به نام A-Z-T را بیشتر می کند.
سیر: امروزه سیر به عنوان اولین نبات درمانی مطرح است (به دلیل وجود ماده ای به نام الیلین در سیر). سیر حاوی گوگرد، سیلیس و ید می باشد که بدن را از بیماری ها محفوظ نگه می دارد و توان بدنی را افزایش می دهد، البته مصرف آن به کسانی که عارضه های پوستی در آنها افزایش یافته یا دچار مشکلات گوارشی شدید هستند و یا قرص آسپرین مصرف می کنند، توصیه نمی شود ولی مصرف آن به شکل پودر سیر مانعی ندارد.
انجیر: سرشار از ویتامین های A،B،C و قند است، انجیر مناطق گرمسیر شیرین تر است و وقتی کاملاً برسد سی تا چهل درصد آن قند است (بنابر این به افراد دیابتی توصیه می شود در مصرف آن احتیاط کنند) انجیر دارای مواد ازته، آهن، برم، منگنز و آهک و کلسیم می باشد، بسیار مغذی است و علاوه بر اینها از گذشته مصرف آن به افرادی که دوره نقاهت را می گذرانند توصیه شده است.
گلپر: پیشینیان برای آن خواص بیشماری برشمرده و چنین پنداشته اند که موجب افزایش نیروی تن می شود و به همین جهت آن را به هرکول پهلوان افسانه ای یونان (که همان هرکول رومی است) نسبت داده اند و نام گذاری کرده اند. این ماده غذایی در برانگیختن اشتها و تقویت هاضمه بسیار مفید است.
عسل: در عسل املاح و ویتامین های بسیاری وجود دارد، از آن جمله می توان به: آهن، کلسیم، اسید فسفریک و ویتامین ث اشاره کرد و در صورتی که به شکل مرتب مصرف شود دارای خواص معجزه آسا است. همچنین برای افزایش وزن بسیار سودمند است. بنابه تجربه ثابت شده است که عده زیادی از مبتلایان به بیماری های عفونی و سخت مثل سل پس از مصرف عسل بهبود یافته اند (به دلیل وفور ویتامین ها و مینرال های موجود در آن).
انار: مصرف انار و لیموترش نه تنها می تواند برای ما شفابخش باشد، بلکه در حفظ سلامتی و جلوگیری از بیماری ها مؤثر است. این خاصیت شفابخش انار به دلیل وجود C،B1،B3،B6 فسفر آهن و منگنز است که عمل تنظیم کننده و متعادل کننده مایعات بدن به خصوص خون را داراست. جالب اینجاست که بسیاری از مردم معتقدند که انار شیرین درمان کننده تر است، علم هم این را ثابت می کند زیرا انار شیرین اناری است کاملاً رسیده و ترکیبات شیمیایی آن نیز کامل شده است و تأثیرات آن بهتر است. انار در شست وشوی خون مؤثر بوده (به دلیل وجود پتاسیم در آن)، سموم را دفع می کند و نشاط آور است.
شکلات: در سال های اخیر دانشمندان به این نکته پی برده اند که در شکلات، آنتی اکسیدان های فلاونوئید وجود دارد و مصرف این آنتی اکسیدان ها در تندرستی کارآمد است، در آزمایش های انجام شده نتیجه به دست آمده حاکی از این بود که شکلات خالص تقریباً دو برابر مقدار شیر شکلات دارای آنتی اکسیدان است، که این نتیجه به دست آمده در افراد غیرسیگاری و با چربی های طبیعی خون نشان دهنده این موضوع بود که میزان ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما فقط در کسانی که از شکلات تیره خالص استفاده کرده بودند افزایش یافت نه کسانی که شیر شکلات یا شکلات تیره همراه با شیر مصرف کرده بودند (به طور کلی مصرف شکلات یا قهوه همراه با شیر موجب عدم جذب کلسیم شیر توسط بدن می شود.)
