همشهری آنلاین_ ارغوان رضایی: متاسفانه نگهبان پس از چند روز جانش را از دست داد. این اتفاق باعث نگرانی همسایه‌های بوستان شد؛ چرا که تنها بوستان محله که مساحتش به اندازه یک کف نیست، دیگر امن نبود. هر چند قبل از این ماجرا هم همسایه‌ها نمونه‌های فراوانی از بزهکاری مانند موادفروشی، استعمال مواد مخدر و انجام بعضی رفتارهای نامتعارف اجتماعی را مشاهده می‌کردند. سری به این بوستان زدیم و با اهالی درباره مشکلات این بوستان گفت‌وگو کردیم.
ساعت ۱۴ در بوستان شهید حیدریان یا به قول محلی‌ها بوستان لولاگر جمعیت زیادی دیده نمی‌شود. مساحت بوستان شهید حیدریان ۲۵۰۰ متر مربع است و در یک نظر کل فضای بوستان قابل رؤیت است. برای شروع گفت‌وگو سراغ چند خانم سالخورده می‌روم که در بوستان نشسته‌اند. هر چند پیش‌تر یک منبع آگاه از میان اهالی درباره مشکلات این بوستان با ما صحبت کرده بود، اما وقتی از آنها درباره وضعیت بوستان می‌پرسم، یکی از آنها با عصبانیت پاسخ می‌دهد: «مگر شما مفتشی؟ بوستان هیچ مشکلی ندارد. کار هرکس به خودش مربوط است. ما در این بوستان هیچ مشکلی نداریم. نه آدم معتاد و نه اراذل و اوباش. »
اما در میان همین جمع یکی از بانوان به شرط اینکه نام و تصویرش درج نشود، حاضر به گفت‌وگو شد و تعریف کرد: « کافی است دم غروب از این بوستان گذر کنید. جا برای سوزن انداختن نیست. فضای پارک کوچک است و همین که چند نفر دور هم جمع شوند، بوستان پر می‌شود. اما تمام این جمعیت برای گردش و تفریح به این بوستان سر نمی‌زنند. دلم برای جوان‌هایی که سن و سالی ندارند و به صورت جمعی در این بوستان مواد مخدر مصرف می‌کنند، می‌سوزد. در میان شمشادها و درختان بوستان مواد مخدر جاسازی کرده‌اند و در بیشتر مواقع سر مواد مخدر با یکدیگر درگیر می‌شوند. تصور کنید با این شرایط تعدادی از خانواده‌ها فرزندانشان را برای بازی به بوستان می‌آورند و بچه‌ها شاهد چه حرف‌ها و درگیری‌هایی می‌شوند. » این بانو در ادامه به حضور خرده‌فروشان مواد در داخل بوستان شهید حیدریان اشاره می‌کند و می‌گوید: « بوستان تبدیل به پاتوق خرده‌فروش‌های مواد شده است. در روز روشن و مقابل چشم بقیه خرید و فروش مواد مخدر انجام می‌شود. به ویژه داخل سرویس‌های بهداشتی از این موارد زیاد دیده شده است. به نحوی که بانوان امنیت ندارند تا از سرویس بهداشتی داخل بوستان استفاده کنند. کاش می‌شد برای رفع این مشکلات اقدامی اساسی انجام داد، چرا که بچه‌های زیادی در همین فضای نامطلوب رشد می‌کنند. »
- مخفیگاه مواد مخدر
در زمان گفت‌وگوی ما با این بانوان سالمند چند نفری کنجکاو می‌شوند و سعی می‌کنند تا در جریان گفت‌وگو قرار بگیرند. تعدادی نوجوان هم که به این جمع و صحبت‌ها مشکوک شده‌اند، سعی می‌کنند از پارک خارج شوند. در این میان، یکی از اهالی قدیمی که در همسایگی پارک سکونت دارد و از بسیاری از اتفاقات داخل پارک مطلع است، می‌گوید: «این بوستان تبدیل به مرکزی برای مخفی کردن مواد مخدر شده است. اگر میان شمشادها و داخل شکاف دیوارها را با دقت نگاه کنید، حتما ردپایی از مواد مخدر پیدا می‌کنید. دم غروب
زن و بچه جرأت تردد در اطراف پارک را ندارد. افراد بزهکار که با کمال تاسف بیشترشان نوجوان هستند، در این بوستان زیاد تردد می‌کنند و چند وقت پیش هم نگهبان پارک به دلیل تذکر به یکی از همین افراد جانش را از دست داد. » او می افزاید: «البته این فقط بخش کوچکی از ماجراست. همین تجمع و حضور اراذل و اوباش بلای جان اهالی شده و بسیاری از آنها از ترس به خطر افتادن امنیت خانواده‌شان جرأت حرف زدن و گلایه ندارند. حضور این افراد تبعاتی مانند دزدی و زورگیری از کسبه را به همراه دارد، اما ترس اجازه حرف زدن به اهالی را نمی‌دهد. »
به گفته این هم‌محله ای، برای رفع این مشکل مراجعات زیادی به مراکز مربوط شده است، اما همه اقدامات مقطعی بوده است. برای مثال، بزهکاران یا معتادان از سوی نیروی انتظامی جمع‌آوری می‌شوند، اما مدتی بعد و پس از گذراندن دوران محکومیت دوباره به محله و همان پاتوق اصلی خود بازمی‌گردند: « بوستان شهید حیدریان تنها بوستان اهالی محله سلسبیل است؛ محله‌ای که بیشتر بافت آن مسکونی و آپارتمان‌هایی با متراژ کوچک در آن زیاد است و مردم فقط دلشان به این بوستان خوش است. بد نیست مسئولان برای استقرار کانکس نیروی انتظامی در این محل اقدام کنند. »
- کیوسک نیروی انتظامی در بوستان‌های بزرگ
بعد از شنیدن گلایه‌های اهالی از ناامنی بوستان شهید حیدریان در خیابان خوش سراغ مسئولانی رفتیم که شاید بتوانند برای حل این مشکل پاسخگو باشند. رئیس اداره فضای سبز تکه دهم پایتخت در این باره می‌گوید: «استقرار کانکس نیروی انتظامی اغلب در بوستان‌های بزرگ و پرتردد امکانپذیر است. برای مثال، در بوستان ۲۲ بهمن و چناران در حال حاضر کانکس نیروی انتظامی مستقر است. اما بوستان شهید حیدریان به نسبت این ۲ بوستان کوچک‌تر است. بخش دیگر کار هم به ظرفیت و سرعت عمل نیروهای کلانتری محدوده مربوط می‌شود و اینکه آیا امکانات و تشخیص کلانتری اجازه استقرار کانکس نیروی انتظامی در بوستان مورد نظر می‌دهد یا خیر. هرچند تامین امنیت بوستان‌ها بر عهده شهرداری نیست، اما با این وجود ما تعامل لازم را برای حفظ امنیت شهروندان داریم. »
- راهکار دبیر شورایاری محله سلسبیل برای کاهش آسیب‌ها
راهکار دبیر شورایاری محله سلسبیل برای حل مشکلات این بوستان واگذاری اداره بعضی از بخش‌های آن به شورایاری است.
«سید مسعود قریشی» می‌گوید: « بوستان شهید حیدریان بوستان کوچکی است و بیشتر شبیه یک باغچه است. در باره مشکلات و بزهکاری‌ها در بوستان به سرکلانتر و مسئولان کلانتری ۱۰۸ اطلاع‌رسانی کرده‌ایم. اما یکی از مهم‌ترین مشکلات این بوستان اداره آن توسط چند بخش است. زمین چمن کنار بوستان در اجاره بخش خصوصی است و به همین دلیل همه اهالی امکان استفاده از آن را ندارند. بخشی از ساختمان‌های داخل این بوستان هم به سالمندان اختصاص داده شده و در بیشتر مواقع تعطیل است. این عوامل فضا را برای تجمع اراذل و اوباش فراهم می‌کند. » او در ادامه اضافه می‌کند: «اگر این فضا در اختیار شورایاری قرار بگیرد با اجرای برنامه‌های فرهنگی و تفریحی می‌توانیم باعث حضور اهالی در این بوستان شویم و به این ترتیب اراذل و اوباش کمتر جرأت حضور در بوستان را پیدا می‌کنند. با این روش تا حدودی مشکلات بوستان شهید حیدریان رفع می‌شود. »