آفتاب‌سوختگی با قرمزی پوست بروز می‌کند و معمولا برای چند روز به طول می‌کشود و ممکن است با درد و تاول زدن پوست همراه باشد.
آفتاب‌زدگی شکل شدید آفتاب‌سوختگی است که با تب، لرز و تهوع همراه است.
حساسیت به آفتاب به شکل دانه‌های برجسته پوستی حتی پس از قرار گرفتن مختصر در برابر نور آفتاب بروز می‌کند و در طول چند ساعت پس از بیرون آمدن از زیر خورشید برطرف می‌شوند.
آفتاب‌سوختگی به هر میزان می‌تواند به پیری زودرس پوست و سرطان پوست منجر شود، بنابراین باید هر بار که به بیرون می‌روید از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کند و هر چند ساعت یکبار آن را تجدید کنید.
اگر علائم آفتاب‌زدگی در شما بروز کند، باید به بخش اورژانس بیمارستان برده شوید تا درمان‌های پزشکی مانند مایعات داخل‌وریدی برای شما تجویز شود. به خصوص کودکانی آفتاب‌سوختگی شدید پیدا می‌کنند، در معرض خطر دچار شدن به آفتاب‌زدگی هستند.
اگر به نور خورشید حساسیت دارید، باید بها دکترتان مشورت کنید. ممکن است لازم باشد لباس‌های مخصوصی بپوشید تا شما را در برابر پرتوهای ماورای بنفش نور خورشید محافظت کنند.
آفتاب‌سوختگی ملایم را می‌توانید در خانه درمان کنید، اما هیچگاه کره یا سایر مواد خانگی را رو پوست آفتاب‌سوخته نگذارید. چنین درمان‌هایی ممکن است شما را در معرض عفونت پوستی قرار دهند.
این درمان‌های خانگی را به کار ببندید:
- مقداری زیادی آب بنوشید.
- دوش آب سرد بگیرید یا حوله سرد و مرطوب روی پوست‌تان بگذارید.
- از پمادهای ضد سوختگی معمول که حاوی عصاره آلوئه ورا یا لیدوکائین هستند، استفاده کنید.
- از داروهای ضد درد مانند استامینوفن استفاده کنید (به کودکان آسپرین ندهید).
- به طور مرتب از مرطوب‌کننده‌های پوست استفاده کنید.
- تاول‌های پوستی را نترکانید، چرا ممکن استعفونت کنند.
- از کندن پوست ور آمده بپرهیزید.
اغلب موارد آفتاب‌سوختگی در طول یک هفته بهبود پیدا می‌کنند.