در زیر یخچال کن، زیر زمین‌هایی به بزرگی تکیه «دار قاضی» وجود دارد و آن محل برای درست کردن و نگهداری یخ و به وسیله تونل‌هایی به هم مرتبط بود. مسئولیت یخچال به دست حاج «محمد محمدی» (اسماعیلیانی) بود که‌بانی خیر ساخت تکیه «اسماعیلیان» نیز بود.
در گذشته، کارگران زیادی دریخچال کار می‌کردند و برای فروش یخ در کن با «الاغ» جار می‌زدند و دور کن می‌چرخیدند. در واقع این محل که به‌صورت «سرداب» و یا «آب انبار» ساخته شده بود، دارای دیوارهای بلند خشتی بود. آب از طریق کانال‌های ویژه‌ای به این محل هدایت و در ماه‌های سرد منجمد می‌شد. این سازه به گونه‌ای طراحی شده بود که یخ را تا مدت طولانی در خود نگه می‌داشت و به‌عنوان فریزر یا یخچال‌های کنونی مورد استفاده اهالی قرار می‌گرفت. از این یخچال به جز دیوارهای باقی نمانده است. به همین دلیل اکنون از آن به‌عنوان دیواره یخچال کن یاد می‌شود.