جهانبانویی پنج سال در نشریه اقدام کار کرد و از تیر ماه 1328 به فکر راه اندازی مجله فردوسی افتاد.
این مجله به صورت متصل و هفتگی تا مرداد 1353 با مدیریت جهانبانویی منتشر شد. در 1181 شماره از این نشریه بر پیشخوان مطبوعات قرار گرفت. در سال 53 و به دنبال توقیف جمعی نشریات مجله فردوسی هم به جمع 66 مجله توقیف شده پیوست. دوره دوم فردوسی از 17 مهر 57 شروع شد و تا 26 تیر 1358 ا دامه یافت و در مجموع 36 شماره انتشار یافت. وی همچنین نشریه فردوسی ماهانه‌ای را هم مدیریت می‌کرد که از اردیبهشت تا مهر 46 در شش شماره منتشر شد.
جهانبانویی از جمله افراد فعال در شکل دهی به تشکل‌های مدیران مطبوعات بود (روزنامه‌داران ومجله داران) و البته شمی خاص در گرد آوردن استعدادهای روزنامه‌نگاری داشت.
نعمت الله جهانبانویی داستان زندگی و فعالیت های مطبوعاتی خود را در گفت و گویی تفضیلی با سیدفرید قاسمی مورخ و محقق تاریخ مطبوعات ایران انجام داد که در کتاب «تاریخ شفاهی مطبوعات ایران» (انتشارات ققنوس- 1382) منتشر شد.