همشهری آنلاین_مریم قاسمی: وارد خانه ویلایی مهدی خان در یافت‌آباد که می‌شویم، تابلو نقاشی سیاهرنگی از یک مرد با کلاه‌شاپو بر دیوار سالن پذیرایی نصب شده که با ابهت و غرور روی یک صندلی چوبی نشسته است. این عکس پدر مهدی خان، بزرگ کلهرهاست که در زمان حیاتش فرد سرشناسی بوده و ۵۰ آبادی دورتر او را می‌شناختند. در دوره‌ای که در تهران قدیم تعداد محدودی عکاسخانه وجود داشت و عکس گرفتن خیلی باب نبود، او از یک عکاس خارجی دعوت کرد تا به خانه‌اش بیاید و از او عکس یادگاری بگیرد. وقتی پدر کلهر فوت کرد، مهدی خان جانشین خان یافت‌آباد شد.
مهدی‌خان بر عصای چوبی‌اش تکیه می‌زند و از فرزندانش می‌گوید. او ۸ فرزند دختر و پسر دارد که هرکدام در گوشه‌ای از شهر برای خود خانه و زندگی مستقلی دارند.
خان یافت‌آباد از زحمت‌هایی که برای تربیت فرزندانش کشیده صحبت می‌کند و می‌گوید: «درگذشته امکانات قلعه یافت‌آباد بسیار کم بود و بیشتر خانواده‌ها اجازه درس خواندن به بچه‌هایشان را نمی‌دادند.»
«مهدی کلهر» همه فرزندانش را وقتی به ۷ سالگی رسیدند، به مدرسه ادب در محله امیریه تهران فرستاد تا درس بخوانند و باسواد شوند. آن روزها امکاناتی مثل مترو، تاکسی و اتوبوس وجود نداشت. به همین دلیل رفتن به مدرسه به راحتی امروز نبود. خان یافت‌آباد تعریف می‌کند: «فرزندانم را هر روز با چند الاغ راهی مدرسه ادب می‌کردم. البته نتیجه آن همه زحمت را هم دیدم. یکی از فرزندانم نویسنده است و بقیه هم عاقبت به خیر شده‌اند.»
این‌طور که اهالی می‌گویند، مهدی‌خان آدم دست به خیری است. افراد بسیاری برایش کار کرده‌اند و بخش زیادی از زمین‌ها و املاکش را به مردم بخشیده است. او چند کشاورز دارد که همچنان روی زمین‌هایش کار می‌کنند و از این راه زندگی‌شان را می‌گذرانند. او و اجدادش در آبادانی یافت‌آباد نقش زیادی داشتند و خیرشان به مردم رسیده است. ساکنان محله عنوان می‌کنند که مهدی خان حق بزرگی برگردن اهالی یافت‌آباد دارد. مهدی‌خان بزرگ محله است و طبق یک رسم قدیمی، هر وقت به قهوه‌خانه، قنادی، فروشگاه و... می‌رود، کسی حق ندارد دست به جیب شود چون مهمان خان یافت‌آباد است.