یکی از بناهای قدیمی شرق تهران، حمام ۲۰۰ سالهای است که در کمرکش خیابان امیرسلیمانی قرار دارد. البته خود اهالی معتقدند قدمت این حمام بیشتر از ۲۰۰ سال است اما زمان دقیق ساخت آن را نمی‌دانند. این بنا چند سال پیش از سوی سازمان میراث فرهنگی به ثبت ملی رسیده و از همان زمان تاکنون اقدامی‌برای مرمتش نشده است. نمای بیرونی حمام، فقط یک دیوار رنگ و رو رفته و ترک خورده دارد که احتمال می‌رود با کوچک‌ترین تکانی فروریزد. اما درونش، ذهن هر مخاطب زنده دلی را به سالهای دور می‌برد. در ورودی آن کوچک است و یک نفر هم به زحمت می‌تواند وارد شود، از جلو در تا رختکن حمام پله‌های پیچ در پیچی است که تردد را برای آدم‌ها سخت می‌کند.
در میان رختکن یا حمام سرد به حوضچه بزرگ است که به گفته اهالی، افراد بعد از حمام داخل آن می‌شدند تا به یاری آب سرد حوض خنک شوند. دور تا دور حوض هم کمدهای کوچکی دیده می‌شود که در دل دیوار قرار گرفته و برای آویزان کردن لباس از آن استفاده می‌شده‌است. اما حمام گرم آن سال‌ها حالا این روزها به محل انباشت ضایعات تبدیل شده، دارای سقف کوتاه ضربی بوده و به رغم فرسودگی‌اش هنوز از جاذبه زیادی برخوردار است. آنطورکه اهالی روایت می‌کنند، در گذشته‌های دور، حمام دارای خزینه بوده و بعدها برای آن دوش آب در نظر گرفته‌اند. حمام دولاب با اینکه چند بار از سوی اهالی مرمت شده اما درحال‌حاضر شرایط مطلوبی ندارد. از قرار معلوم حمام مالک دارد اگرچه اهالی معتقدند حمام به دست خیّران ساخته شده است. همین بلاتکلیفی باعث شده بنای حمام فرسوده شود و هیچ نهاد و ارگانی برای آبادانی‌اش قدم برندارد.