ابوذر چهل امیرانی/ دبیر تحریریه
در این فاصله‌گذاری، خودداری از تجمع افراد در محیط‌های سربسته و فاصله حداقل ۲ متر از یکدیگر، بارها تأکید شده، اما در کنار اینکه برخی افراد به این موضوع توجه نمی‌کنند، متأسفانه تمهیدات و برنامه‌ریزی مسئولان برخی از مراکز، به این معضل دامن زده است.
پس از شیوع ویروس کرونا، دورکاری در بسیاری از نهادها و سازمان‌ها اجرایی شد و به تبع آن، کارمندان کمی در محل کار خود حاضر می‌شوند، اما این شیوه نباید در همه مراکز مدنظر قرار گیرد و باید در برخی ارگان‌ها و سازمان‌ها، به افزایش نیروها نیز نسبت به گذشته توجه داشت. به‌عنوان مثال؛ برای جلوگیری از ازدحام جمعیت در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی که احتمال ابتلا و سرایت این بیماری بیشتر است، باید تعداد نیروها به اندازه‌ای باشد که کارها زودتر انجام شده و مراجعان باسرعت بیشتری خدمات دریافت و این مراکز را در اسرع وقت ترک کنند.
با این وجود، در برخی از بیمارستان‌ها شاهد فعالیت یک کارمند در بخش آزمایشگاه هستیم که در کنار پذیرش بیماران، مسئولیت جوابدهی و خون‌گیری از بیماران را هم برعهده دارد.
به همین دلیل، گاهی افراد زیادی در کنار هم بدون فاصله اجتماعی به انتظار می‌ایستند تا مسئول مربوطه، از نمونه‌گیری فارغ شده و برای پذیرش یا ارائه جواب آزمایش بیماران اقدام کند.
این درحالی است که بیمارستان غیاثی به دلیل دریافت حق معاینه کم و خدمات مناسبی که دراختیار خانواده‌ها قرار می‌دهد، همیشه پرتراکم است و جنوب شهری‌ها ترجیح می‌دهند به این بیمارستان مراجعه کنند.
همچنین در فروشگاه‌ها نیز دورکاری کارمندان باعث ایجاد صف‌های طولانی در برخی ساعات در کنار باجه‌ها شده که می‌توان چنین مشکلی را در فروشگاه شهروند خانی‌آبادنو و بسیاری از فروشگاه‌های زنجیره‌ای مشاهده کرد.
این شیوه کار و کاهش تعداد کارمندان، در کنار اینکه احتمال سرایت بیماری را به حاضران افزایش می‌دهد، ممکن است به بیمار شدن کارکنان نیز ختم شود؛ چراکه متأسفانه خیلی از افراد در مراجعه به بیمارستان‌ها، فروشگاه‌ها و مراکزی که خدمات عمومی ارائه می‌دهند، توجهی به فاصله اجتماعی نمی‌کنند و با ایستادن و ازدحام در مقابل باجه‌ها، سلامت کارمندان را به خطر می‌اندازند تا زودتر کار خود را انجام دهند.