همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: این محله در ابتدای دهه ۳۰ یعنی زمانی نخست وزیری «محمد مصدق»، شکل گرفته‌است. اما ایجاد آن ماجرای شنیدنی دارد. طبق آنچه در کتاب «شناسنامه محله‌های منطقه ۴» آمده است: «در سال ۱۳۲۹ زمین‌هایی در روستای نارمک از سوی بانک ساختمانی (سازمان مسکن فعلی) برای شهرک‌سازی در نظر گرفته شد. این کار با طرح و پیشنهاد مهندس الهی، رئیس بانک ساختمانی وقت طرح‌ریزی و در سال ۱۳۳۷ آغاز شد. در این زمین‌ها شماری ساختمان با بلوک‌های سیمانی ساخته شده بود. این بلوک‌های سیمانی که دیوار خانه‌ها را تشکیل می‌دادند. ساخت شرکتی به نام «کالاد» بود. از همین رو به آن «کوی کالاد» می‌گویند.
پس از ایجاد کوی کالاد، هسته مرکزی محله نارمک شکل گرفت که در واقع نخستین تجربه شهرسازی مدرن به شمار می‌آمد. مهندس الهی و و مهندسانی از کشورهای بلژیک و فرانسه طراحی و خیابان‌بندی این شهرک را برعهده داشتند. ابتدا صاحب‌منصبان و کارمندان عالی‌رتبه دولت در این محله اسکان یافتند اما بعدها با ایجاد توقفگاه شرکت واحد در این منطقه از آنجا نقل مکان کردند.»
اما براساس آنچه قدیمی‌های محله درباره کوی کالاد روایت می‌کنند، بارزترین مشخصه این محله، خانه‌های بزرگ ویلایی بوده که از قرار معلوم تعدادشان به ۴۰۰ ساختمان هم می‌رسید. دیوار همه خانه‌ها کوتاه با بلوک سیمانی محصور شده بود به گونه‌ای که اگر رهگذری از روی کنجکاوی روی پنجه پا می‌ایستاد می‌توانست به راحتی داخل حیاط را ببیند.
ویژگی دیگر خانه‌ها شبیه به هم بودن آنها است که انگار مجری ساخت آنها یک سیلقه را برای ساخت خانه‌ها به کار برده بود. امروز به دلیل گشترش آپارتمان‌نشینی دیگر خبری از آن خانه‌های ویلایی نیست و هرکدام از آنها جای خود را به یک مجتمع مسکونی داده‌است. از دیگر مشخصه‌های بارز این محله میدان صدم نارمک است که از بوستان‌های بزرگ و زیبای منطقه ۴ به شمار می‌آید.