همشهری آنلاین_مریم قاسمی: دیگر دانش‌آموزان نمی‌توانند همکلاسی و دوست تازه پیدا کنند و کلاس‌اولی‌ها هم هیچ مفهومی از این واژه در ذهن ندارند. آنها خودشان را این روزها با کلاس‌های «شاد» مشغول کرده‌اند که نه همکلاسی به آن مفهوم در آن وجود دارد و نه اینکه قرار است این دوستی‌های مجازی سال‌های سال ادامه یابد. همه اینها و مشکلات دیگر موضوع گزارشی است که در صحبت با والدین دانش‌آموزان منطقه ۱۸ به آن پرداخته‌ایم.
در طرح ابتکاری «همکلاسی سلام» دانش‌آموزان مدرسه فرصت می‌یابند در یک فضای سالم و دوستانه با یکدیگر در ارتباط باشند و ضمن تبادل نظر در درس و مشق و تکالیف روزانه برای تقویت دوستی و رفاقت‌ها هم تلاش کنند.
«زهرا اصغری» معلم باسابقه اداره آموزش و پرورش منطقه ۱۸، امسال فرصت همراهی با دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی مدرسه امام جعفر صادق(ع) را پیدا کرده و هر روز در کلاس شاد با شاگردان دیدار می‌کند. او چندین طرح خلاقانه در سال تحصیلی جدید که با کرونا همراه شده، اجرا کرده است. تشویق بچه‌ها به شرکت در کنفرانس‌ها و سخنرانی‌های درسی، اجرای آزمایش‌های علمی درس علوم تجربی، راه‌اندازی کارگاه تفکر خلاق و داستان‌نویسی، مسابقه کتابخوانی، آشپزی، مسابقه کتابخوانی از جمله این برنامه‌هاست.
وی درباره اجرای طرح «همکلاسی سلام» در مدرسه امام جعفر صادق(ع) می‌گوید: «هدفم از اجرای این طرح این بود که بچه‌ها بتوانند در یک فضای سالم با دوستان هم‌سن و سال خود تبادل نظر و گفت‌وگو کرده و دلتنگی‌های‌شان را کمتر کنند. تجربه این مدت نشان داده که این فضا باعث تقویت بنیه علمی دانش‌آموزان شده است و حتی دانش‌آموزان ضعیف‌تر با کمک همکلاسی‌شان وضع درسی خود را ارتقا داده‌اند.» اصغری می‌گوید: «نباید گذاشت بحران کرونا واژه همکلاسی را از ذهن بچه‌ها دور کند. برای همین در طول روز ساعتی را به دورهمی مجازی دانش‌آموزان اختصاص داده‌ایم تا آنها از این طریق با یکدیگر ارتباط داشته باشند و به‌طور عملی معنای همکاری، دوستی، رفاقت و محبت را یاد بگیرند.»
- بچه‌ها کج‌خلق شده‌اند و بی‌انگیزه
برگزاری کلاس‌های درس در صفحه مجازی با عنوان برنامه «شاد» برای آموزش و پرورش تجربه تازه‌ای بود تا در شرایط بحرانی این نهاد را وارد چالش جدی کند تا خودش را محک بزند، اما در آن سوی صفحه مجازی، این والدین و دانش‌آموزان بودند که با شرایط تازه‌ای مواجه می‌شدند که هیچ تجربه‌ای از آن نداشتند.
«سهیلا سائلی سیس» از بانوان ساکن شهرک صاحب‌الزمان(عج) است که در این‌باره به نکاتی اشاره می‌کند: «سال‌ها قبل که بچه‌ها مدرسه می‌رفتند نظم و انضباط بیشتری در کارشان دیده می‌شد، مثلاً صبح زود بیدار می‌شدند و دست وروی‌شان را می‌شستند، با روپوش تمیز و اتو کشیده و سر و وضع مناسب راهی مدرسه می‌شدند، اما اکنون چنین نظم و انضباطی دیده نمی‌شود و دانش‌آموزان انگار درس و مشق را جدی نمی‌گیرند.» این بانوی هم‌محله‌ای می‌گوید: «از زمانی که مدرسه‌ها تعطیل شده، پسرهای من با دوستان خود ارتباطی ندارند. زودرنج و حساس شده‌اند. البته تا اندازه‌ای حق دارند، چراکه دیگر نمی‌توانند با بچه‌های هم‌سن خود بازی و انرژی‌شان را تخلیه کنند.
چند ماه است که جز تماشای برنامه‌های تلویزیون و شرکت در برنامه‌های شاد کار دیگری ندارند و این مسأله باعث شده خلق و خوی آنها تغییر کند و مثل گذشته شاداب نباشند.»
- امان از خانه‌های کوچک
والدین همیشه نگران وضعیت تحصیلی فرزندان خود هستند، اما باید قبول کرد که با آمدن کرونا دردسرهای آنها به مراتب بیشتر شده است. «طاهره قاسمی» از شهروندان ساکن در محله صادقیه با بیان اینکه در ۹ ماه گذشته استرس و نگرانی پای ثابت زندگی خانواده‌شان بوده، می‌گوید: «با اینکه ۳ ماه از سال تحصیلی جدید گذشته و به ظاهر بچه‌ها در برنامه شاد درس می‌خوانند، اما مدام نگرانم که مبادا این شیوه درس خواندن در آینده به وضعیت تحصیلی آنها لطمه جدی بزند و بچه‌ها نتوانند با بنیه علمی قوی وارد پایه تحصیلی بالاتر شوند.»
او درباره مشکلات دیگری که با آنها دست به گریبان است، چنین می‌گوید: «خانواده‌هایی که ۲ یا ۳ دانش‌آموز در خانه دارند به خوبی می‌توانند شرایط مرا درک کنند. فضای اغلب خانه‌ها کوچک است و استفاده همزمان بچه‌ها از برنامه شاد دردسر زیادی دارد. سرعت پایین اینترنت و قطع و وصل شدن آن هم از مسائلی است که دانش‌آموزان در طول روز با آن مواجه‌اندو موجب کلافگی و سردرگمی آنها می‌شود.»
- کلاس‌های «شاد» شاد نیستند
«اسماعیل خورشیدی» از ساکنان محله ۱۷ شهریور دارای ۲ فرزند دانش‌آموز است، یکی ابتدایی و دیگری دبیرستانی. از زمانی که مدارس تعطیل شده و بچه‌ها در فضای مجازی درس می‌خوانند، جز انجام امور روزانه‌شان، بخشی از اوقات خود را صرف رسیدگی به درس و تکلیف آنها می‌کند تا مبادا دچار افت تحصیلی شوند و از دوستان خود عقب بمانند. او انتقادهایی هم از برنامه «شاد» مدارس دارد که می‌خواهد به گوش مسئولان برسد.
خورشیدی و همسرش که از نزدیک شاهد فعالیت فرزندان‌شان در این کلاس مجازی بوده‌اند، به قوانین و مقررات سخت این کلاس‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «متأسفانه بارها شاهد بوده‌ام که اگر دانش‌آموزی خارج از نوبت پاسخ سؤالی را بدهد یا به هر دلیلی متنی اشتباه ارسال کند با واکنش تند معلم مواجه می‌شود و حتی آنها را تهدید به اخراج یا حذف از کلاس می‌کند. به نظر من این نوع رفتارها در روحیه بچه‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.»
او عقیده دارد که باید شرایط و اقتضای سن و سال دانش‌آموزان را درک کنیم و به آنها حق دهیم که گاهی هم اشتباه یا شیطنت کنند. کلاس و برنامه شاد همان‌طور که از اسمش پیداست، باید شاد و باطراوت باشد و دانش‌آموزان بتوانند در آن به راحتی ابراز عقیده کنند و مانند کلاس‌های درس قبل از بحران کرونا پویا و فعال باشند.