همشهری آنلاین _ مریم قاسمی: خوشحالند. وقتی با این محل آشنا می‌شوند و می‌بینندکه امکان سوادآموزی، مهارت‌آموزی، ورزش، و از همه بالاتر کودکی کردن برایشان وجود دارد، بی‌معطلی این مرکز را به‌عنوان خانه و سرپناه انتخاب می‌کنند تا از کارکردن در سر چهارراه‌ها خلاص شوند. مؤسسه خیریه حافظان کودکان‌کار یاسر را می‌گوییم که زیر نظر سازمان بهزیستی فعالیت می‌کند و با مشارکت خیراندیشان و گروه‌های جهادی اداره می‌شود. محل قرارگیری مؤسسه در خیابان شهید صابونیان و بزرگراه بعثت برای خیلی از ساکنان منطقه ۱۶ ناشناخته است، مجموعه‌ای که توسط خود بچه‌ها اداره می‌شود از نگهبانی دادن، فعالیت در آشپرخانه تا کار در کارگاه‌های تولیدی مؤسسه. در یکی از روزهای سرد پاییزی سری به مؤسسه خیریه حافظان کودکان‌کار یاسر زدیم و با کمک «علی حسینعلی‌پور» گوشه‌ای از زحمات خیّران برای نجات کودکان‌کار و خیابان را به تصویر کشیدیم.
مؤسسه خیریه کودکان‌کار یاسر بخش‌های مختلفی دارد که هرکدام خدمات متفاوتی به کودکان و نوجوانان ارائه می‌کند. مدیر مؤسسه خیریه ابتدا مارا به کارگاه‌های کارآفرینی می‌برد که گویا اتفاق‌های خوبی در آنجا رقم خورده است.
«صادق. الف» نوجوان ۱۲ ساله‌ای است که ابتدا با او روبه‌رو می‌شویم.
او از بچه‌هایی است که به‌صورت شبانه‌روزی در این مرکز حضور دارد و در کنار کلاس‌های سوادآموزی از امکانات کارگاه ساخت جعبه‌های تزیینی و کادویی هم استفاده می‌کند. صادق نیز مثل خیلی از بچه‌هایی که تحت حمایت مؤسسه قرار گرفته‌اند، فن بیان خوبی دارد که ناشی از ارتباط و تعاملی است که در گذشته با مردم کوچه و بازار داشته است.
صادق آخرین مقوای رنگی را با دقت روی جعبه کادویی می‌چسباند تا کارش را پایان دهد. جعبه کادویی را کنار دیگر جعبه‌های روی میز می‌گذارد و خوب براندازشان می‌کند تا به قولی ببیند کدام‌شان بهتر از آب درآمده است. بعد به صندلی تکیه می‌زند و انگار که کار بزرگی انجام داده است، می‌گوید: «این کار را نیم‌ساعته یادگرفتم، شاید اگر پدرم زنده بود به من افتخار می‌کرد.»
این نوجوان در پاسخ به این سؤال که از بودن در اینجا راضی است، می‌گوید: «اینجا را عموعلی و دوستانش برای ما درست کرده‌اند و هرچه بخواهیم در آن وجود دارد؛ از جای گرم و راحت برای خوابیدن، لباس و کفش برای پوشیدن، کلاس درس برای آموزش، کارگاه آموزشی برای کسب مهارت و پول درآوردن، چه جایی از اینجا بهتر؟ »
- رنگ‌آمیزی آرزوهای کودکانه در کارگاه اسباب‌بازی
مدیر مؤسسه خیریه حافظان کودکان یاسر می‌گوید: «در طول سال ۱۵۰ تا ۲۰۰ کودک در اینجا ساماندهی می‌شوند و به کمک افراد نیکوکار از خدمات متنوعی استفاده می‌کنند، اما از این آمار فقط ۵۰ کودک و نوجوان اقامت دائمی دارند و به‌صورت شبانه‌روزی نگهداری می‌شوند.»
وقتی جمله آقای مدیر تمام می‌شود به پشت در اتاقی می‌رسیم که کمی شلوغ‌تر از بقیه جاهاست. چند نوجوان ماسک زده‌اند و در فاصله چند متری از هم مشغول درست کردن اسباب‌بازی هستند. حسینعلی‌پور می‌گوید: «کارگاه مونتاژ اسباب‌بازی برای بچه‌ها در این سن و سال خیلی جذابیت دارد. آنهایی که تا قبل از این هیچ اسباب‌بازی در خانه نداشتند حالا خودشان می‌توانند نمونه‌هایی از آن را بسازند و از این کار لذت ببرند.»
«میثم. ش» نوجوان ۱۴ ساله‌ای است که با خانواده‌اش در محله باغ آذری زندگی می‌کند و در طول روز ساعاتی را در این مرکز می‌گذراند. او وقتی کودکی ۸ ساله بوده به دلیل جدایی پدر و مادرش مجبور شده با مادربزرگش زندگی کند که به دلیل کهولت سن و بیماری توانایی نگهداری از او را نداشته است. در چشمان رنگی میثم امید و زندگی موج می‌زند.
او در حال کنارهم گذاشتن قطعه‌های ماشین اسباب‌بازی است و دقت می‌کند هر چیزی سرجای خودش قرار گیرد. میثم از اینکه در بخش مونتاژ اسباب‌بازی مشغول به کار شده و از این طریق می‌تواند درآمدی به دست بیاورد، خوشحال است و می‌گوید: «وقتی هنوز پدر و مادرم جدا نشده بودند هر وقت از کنار مغازه اسباب‌بازی‌فروشی رد می‌شدیم، با دیدن ماشین برقی، تفنگ و... همیشه آرزو می‌کردم که یکی از آنها را داشته باشم.»
«احمد. الف» از کودکان تحت پوشش این مؤسسه که در فاصله ۲ متری با میثم نشسته، با شنیدن این حرف‌ها رو به دوستش می‌کند و می‌گوید: «دیگر نیازی نیست از پشت ویترین مغازه به اسباب‌بازی‌ها نگاه کنیم و حسرت بخوریم. شاید اگر بچه‌های محله‌مان بفهمند که اینجا چقدر اسباب‌بازی داریم به ما حسادت کنند.»
میثم برای تأیید صحبت‌های دوستش سرش را تکان می‌دهد و می‌گوید: «می خواهم با کمک عموعلی بزرگ‌ترین کارگاه اسباب‌بازی را درست کنم و به همه بچه‌های فقیر اسباب‌بازی جایزه بدهم.»
- هدف اول و آخر مؤسسه، تربیت انسان‌های موفق
مؤسسه خیریه حافظان کودکان‌کار یاسر بخش دیگری هم دارد که بچه‌ها طبق سلیقه و علاقه خود در آنجا مهارت می‌آموزند و توانمند می‌شوند مثل کارگاه ساخت زیورآلات بدل، آشپزخانه، لوازم خودرو و...
رابطه کارکنان و مربیان مؤسسه با بچه‌ها دوستانه و توأم با محبت است. از مدیر مؤسسه می‌خواهیم در این‌باره هم صحبت کند. می‌گوید: «همه اعضای خیریه این کودکان و نوجوانان را بچه‌های خودشان می‌دانند و به آنها عشق می‌ورزند. بچه‌ها هم این حس را با تمام وجودشان می‌گیرند و همین به آنها امنیت و آرامش می‌دهد.»
حسینعلی‌پور در پایان صحبت‌هایش تأکید می‌کند که همه اعضای خیریه تلاش می‌کنند تا این بچه‌ها به حقوق واقعی خود در جامعه برسند. برای همین است که به آموزش و ادامه تحصیل آنها تأکید بسیار داریم و مهارت‌آموزی و حمایت‌های مادی و معنوی در رتبه‌های بعدی اولویت‌های مرکز قرار می‌گیرد.»
وی به اجرای یک طرح ابتکاری در مؤسسه خیریه حافظان کودکان‌کار یاسر اشاره می‌کند و می‌گوید: «تلاش می‌کنیم که این بچه‌ها همه ناملایمات و آسیب‌ها را فراموش کنند، برای همین در هفته یک روز ر ا به اجرای برنامه «جشن باور» اختصاص داده‌ایم. در این برنامه مربی‌ها جمع می‌شوند و از خوبی‌ها و نقاط قوت یکی از بچه‌ها صحبت می‌کنند و او را مورد تشویق قرار می‌دهند. همه امید ما به روزی است که از بین این بچه‌ها آدم‌های موفقی مثل وزیر، وکیل، پزشک و... تربیت کنیم و به جامعه تحویل دهیم.»