بچه‌ها از کنار این آثار می‌گذرند و المان‌های شهری، چه برای آنها طراحی شده باشد و چه برای بزرگسالان، بر آنها تاثیر می‌گذارد. بر این اساس، همواره تاکید شده است که باید در طراحی این المان‌ها بسیار دقت کرد. باید آنها را پیش از نصب به روان‌شناسان اجتماعی نشان داد تا در باره تأثیر آنها بر مخاطب نظر دهند و اگر نظر این روان‌شناسان منفی است، آنها را در شهر نصب نکرد.
اگر می‌خواهیم یک نماد کودکانه در نقطه‌ای از شهر نصب کنیم، گذشته از فرم‌ها و رنگ‌هایی که مختص کودکان است، باید نگاه محتوایی هم به این آثار داشته باشیم. باید در این آثار مخاطب خاص را حذف کرد و مخاطب عام را در نظر گرفت و دقت کرد با یک نماد چه پیامی برای کودک فرستاده می‌شود.
راه رسیدن به چنین هدفی شکل‌گیری یک نهاد کارشناسی مستقل است که تنها مرجع تصمیم‌گیری در باره این آثار باشد. نهادی شامل روان‌شناس، هنرمندان گرافیست و نقاش و نیز افرادی که برای نصب المان‌ها در جای درست تصمیم بگیرند.