همشهری آنلاین _ زهرا بلندی: «زینت میرمحمد» جزو افرادی است که بهعنوان مبارزی انقلابی در تظاهرات انقلاب ۱۳۵۷ شرکت میکرد و دوران دفاعمقدس هم خانهاش را به پایگاه جمعآوری کمک برای جنگزدهها و رزمندگان تبدیل کرد. او بیش از ۴۰ سال است که در محله خانیآباد نو یک مرکز خیریه راهاندازی کرده و ضمن حمایت از افراد کمتر برخوردار برای بانوان محله هم جلسات قرآنی برگزار میکند. اکنون خانم میر محمد به مادر و معلم دلسوز محله بین اهالی شهرت یافته است.
متولد و بزرگ شده محله کارون است و مدتی بعد از ازدواج از سال ۱۳۵۶ در محله خانیآباد نو سکونت پیدا کرده است. زینت میرمحمد که در خانوادهای انقلابی قد کشیده و بعد از ۴۲ سال از پیروزی انقلاب اسلامی هنوز هم خودش را انقلابی میداند، میگوید: «پدرم جزو مبارزان انقلاب بود و بارها توسط ساواک دستگیر شد.
در دوران کودکی، مادر و پدرم این موضوع را از من و خواهر و برادرهایم پنهان میکردند. در خانه ما یک چاه به نام چاه پاک قرار داشت که داخل آن فقط آب برنج آبکش شده و نوشتههای پدرم ریخته میشد. مادرم همه آن نوشتهها را برای بچههایش میخواند و بعد از پاره کردن آنها را داخل چاه میریخت. بعدها وقتی بزرگتر شدم فهمیدم که آن کاغذها نوشتههای مربوط به کتاب امام خمینی(ره) بود که مادرم از ترس ساواکیها داخل چاه میریخت.»
او با بیان اینکه شغل پدرش بنایی بود، اما زبان عربی را خوب میدانست و در حد یک تحصیل کرده آگاهی داشت، میگوید: «پدرم بارها توسط ساواک دستگیر شد، اما مادرم تمام سعی خود را میکرد که ما کمبود پدر را در زندگی احساس نکنیم.» این بانوی ۶۵ ساله با اشاره به اینکه آموزههای انقلاب را از خانوادهاش به یادگار دارد و قبل از انقلاب با ۲ بچه در تظاهرات شرکت میکرد، میگوید: «اعتقادم این بود که اگر انقلابی هستم باید با جان و دل در صحنه حاضر شوم و فرزندانم را هم همراه خودم ببرم.»
زینت خانم با بیان اینکه مبارزه بعد از پیروزی انقلاب هم ادامه داشت، میگوید: «بعد از پیروزی انقلاب میدان را ترک نکردم. با توجه به اطلاعات قرآنی که از پدرم و با حضور در جلسات قرآنی بزرگان آموخته بودم، تصمیم گرفتم در خانهام برای کودکان و بانوان بزرگسال محله کلاسهای قرآنی برگزار کنم. کمکم به فعالیتهایم اضافه شد و راهاندازی مرکز خیریه «الزهرا» (س) و حمایت از نیازمندان محله هم جزء مهمترین اهدافم قرار گرفت. هنوز هم با اعتقاد به اینکه فرزند انقلاب هستم برای حفظ آرمانهای آن تلاش میکنم.»
- کار خیر ادامه دارد
تا ۴ سال قبل زیرزمین خانهاش مقر اصلی فعالیتهای فرهنگی و جهادی بانوان محله بود، اما پس از نقل مکان به محلهای دیگر، برای برگزاری جلسات قرآنی و فعالیتهای مربوط به مرکز نیکوکاریالزهرا(س) یک واحد آپارتمان در محله خانیآباد نو جنوبی اجاره کرده است. به بهانههای مختلفی مثل اقامه نماز امام زمان(عج)، بستهبندی ارزاق، طبخ غذای نذری برای نیازمندان و... همراه بانوان فعال محله در این پاتوق معنوی دور هم جمع میشوند. از مادربزرگ سالمند تا بانوان جوان در این جمع حضور دارند. همه مشغول بستهبندی ارزاق میشوند وکیسههای بزرگ را با ماکارونی، برنج، حبوبات، قوطیهای روغن و... پر میکنند.
وقتی از میرمحمد میخواهیم تا درباره فعالیتهای خودش و بانوان فعال محله در روزهای جنگ حرف بزند، میگوید: «با آغاز جنگ از سال ۱۳۵۸ خانهام به پایگاه آمادهسازی کمکهای مردمی برای جبهه تبدیل شد. یک نفر اجاق گاز میآورد، یک نفر قابلمه، یکی شکر و دیگری پارچه و... از دوخت پشهبند، لحاف، تشک، بالش تا پخت مربای هویج را در اینجا انجام میدادیم و برای جنگزدهها و رزمندگان ارسال میکردیم.»
وی ادامه میدهد: «با پایان یافتن جنگ فعالیتهای جهادی ما تعطیل نشد. کمکرسانی به خانوادههای نیازمند که بهصورت مستمر شناسایی و بهروزرسانی میشوند با اقلامی مانند سبد کالا، جهیزیه، هزینههای درمانی و... انجام میشود.» وی ادامه میدهد: «بهصورت گردشی در منازل مختلف بانوان محله و حسینیه سیدالشهدا(ع) کلاسهای قرآن و احکام و سبک زندگی برگزار میکنیم که متأسفانه در روزهای کرونا این جلسات کمتر و با تعداد محدود برگزار میشود.» میرمحمد به حمایت شغلی از بانوان محل اشاره میکند و میگوید: «تا قبل از کرونا تولیداتی مانند لباسهای بافته شده، سبزی خشک و... توسط بانوان محله در پایان جلسات هفتگی به فروش میرسید.»
- به آرامش خاصی رسیدهام
«اعظم طالبی» عضو ۴۷ سالهای است که از ۱۲ سال پیش در این جمع حضور دارد. او درباره آشناییاش با میرمحمد میگوید: «از قدیم علاقه شدیدی به شرکت در کلاسهای تفسیر قرآن داشتم و درحالیکه پیگیر چنین کلاسی بودم با خانم میرمحمد آشنا شدم. با شرکت در این جلسات دانش و اطلاعاتم در حوزههای مختلف مثل احکام، روانشناسی و تغذیه خیلی بیشتر شده و از نظر روحی به آرامش خاصی رسیدهام.» وی ادامه میدهد: «به لطف خانم میرمحمد در فعالیتهای مرکز نیکوکاری هم مشارکت دارم و با انجام کارهایی مثل بستهبندی سبد کالا، پختن غذا و... کمک حال دوستانم هستم.»
- همراه ۷۵ ساله زینت خانم
«فرخنده شاهحسینی» بانوی ۷۵ ساله ساکن محله خانیآباد نو جنوبی جزو نخستین اعضای این مرکز نیکوکاری است. او ضمن تأیید گفتههای خانم میرمحمد از روزهای جنگ و بیان خاطرات آن روزها میگوید: «از نخستین روزهای تشکیل این گروه در کنار زینت خانم حضور دارم. در جلسات او قرآن و احکام یاد گرفتهام و هرکاری از دستم بر میآید از آشپزی تا بستهبندی و... هم در مرکز نیکوکاری انجام میدهم. اکنون با وجود کهولت سن و پا درد تا حد امکان در این جمع حضور پیدا میکنم.» وی با اشاره به تأثیرات فعالیت در این مرکز میگوید: «نه تنها خودم، بلکه همه اعضای خانوادهام آثار خوش حضورم را در این جمع تأیید میکنند.»
- قدردان آموزشهای این بانوی بزرگوار هستم
«اکرم اسلامی» بانوی دیگر حاضر در این جمع است که از سال ۱۳۷۱ در جلسات خانم میرمحمد شرکت میکند. این بانوی ۵۲ ساله با اشاره به اینکه در گذشته همراه فرزندانش در جلسات حاضر میشد، میگوید: «این کار بیشتر بانوان حاضر در اینجاست. این موضوع باعث شده بچههایمان هم در اینجا قرآن بیاموزند و به بهترین شکل تربیت شوند.» وی به پسرش که اطلاعات قرآنی خوبی دارد اشاره میکند و میگوید: «همیشه از جلسات مرکز نیکوکاریالزهرا(س) بهعنوان دانشگاه خانم میرمحمد یاد میکنم و قدردان آموزشهای این بانوی بزرگوار هستم.»
- روخوانی و تفسیر قرآن یاد گرفتهام
«سکینه کارگر» بانوی ۶۰ ساله حاضر در جمع است که از سال ۱۳۵۹ در جلسات قرآنی خانم میرمحمد شرکت میکند. او با اشاره به اینکه طی این سالها روخوانی و تفسیر قرآن را یاد گرفته است و بهعنوان عضوی از گروه جهادی در مرکز نیکوکاریالزهرا(س) فعالیت میکند، میگوید: «همچنان خودم را شاگرد خانم میرمحمد میدانم و در کلاسهایش شرکت میکنم. در امور خیریه هم هرکاری از دستم بر آید انجام میدهم.»