همشهری آنلاین_شقایق عرفی‌نژاد: او حالا ۱۶ سال است که در زمینه تعمیرات موبایل، نرم‌افزار، سخت‌افزار و ترمیم بوت و بازیابی اطلاعات اندروید فعالیت می‌کند و برای نخستین بار در ایران پروسه‌های برنامه‌نویسی را طراحی کرده تا اطلاعات سیستم‌های اندروید به‌صورت حرفه‌ای و واقعی بازیابی شود. شهابی در زمینه آیفون هم تسلط دارد. اما آنچه باعث شد با او گفت‌وگو کنیم مهارتش در این کار نبود. او تخصصش را به دیگران هم آموزش می‌دهد و برای آنها شغل ایجاد می‌کند. شهابی یک سال است از ساری به تهران آمده و در سرای امجدیه کارگاهی با اسم دکتر فون دارد و با ۵ نیروی ثابت و ۸ کارآموز فعالیت می‌کند. او تا امروز خیلی‌ها را در مقطع‌های مبتدی و تخصصی و فوق‌تخصصی تعلیم داده و کارش را برای تعمیرات و تولید محتوا در سرای محله امجدیه ادامه می‌دهد.
از ایده دکتر فون و این‌که‌کاری را که بلد هستید به دیگران هم بیاموزید و کارآفرینی کنید، بگویید. این نخستین بار است که این کار را می‌کنید؟
من از سال ۷۶ در منزل کامپیوتر داشتم و به کار با آن بسیار علاقه‌مند بودم. همزمان درباره ویندوزهای مختلف مطالعه می‌کردم. سال ۷۹ در دانشگاه فنی و حرفه‌ای دوره فتوشاپ دیدم و آنقدر علاقه پیدا کردم که چند سال بعد، سال ۸۲ و ۸۳، در چند دوره مسابقات مهارت ملی و المپیاد گرافیک کامپیوتر رتبه و مدال گرفتم. همزمان در چند آموزشگاه هم درس می‌دادم. دوست داشتم چیزی را که دوست داشتم به دیگران هم یاد بدهم. به همین دلیل در چندین دانشگاه فنی و حرفه‌ای گرافیک رایانه را تدریس کردم. بعد هم از ساری به تهران آمدم و یک دوره بسیار مبتدی تعمیرات موبایل را گذراندم و در فروشگاه‌های مختلف موبایل کار کردم. بعد دوباره به شهر خودم برگشتم و در آنجا مغازه‌ای باز کردم و کم‌کم شروع کردم به گرفتن کارآموز. از اینکه چیزی را که بلدم به دیگران هم یاد بدهم، لذت می‌بردم. انگیزه فراوانی برای این کار داشتم و می‌خواستم از آن انرژی مثبت بگیرم. هنوز هم همین‌طور است.
رفته‌رفته شعبه دیگری از مغازه خودم را در خیابان اصلی ساری باز کردم. تمام سعی و تلاشم این بود که بهترین دوره‌ها را برای کارآموزان برگزار کنم. چون خودم ذهن بسیار کاوشگری دارم، سعی می‌کنم تمام مطالب را با جزئیات برای کارآموزان تشریح کنم.
چطور به این فکر کردید که تعهد کارآفرینی بدهید؟ می‌توانستید فقط دوره‌های آموزشی داشته باشید.
بله. بسیاری از آموزشگاه‌ها همین کار را می‌کنند. آموزش می‌دهند، ولی تعهدی برای کارآفرینی و ایجاد شغل ندارند. در بعضی موارد هم دوره‌ها سطح پایین و با محتوای خیلی بی‌اساس است. گاهی هم شیوه برگزاری دوره‌ها و وسایلی که استفاده می‌کنند، بسیار قدیمی است. ما دوره‌ها را طوری برگزار می‌کنیم که کارآموز بتواند به‌سرعت بعد از آموزش وارد بازار کار شود. اینکه بتوانم شرایطی ایجاد کنم که کارآموز بتواند در یک تعمیرگاه مشغول به کار شود، نقطه عطف کار من است. رساندن یک کارآموز به نتیجه دلخواه و موفقیت را خروجی مثبت کارم می‌دانم و می‌توانم به خاطر آن به خودم ببالم. حس خوبی است که کسی را به کسب‌وکار برسانید و برایش درآمد ایجاد کنید تا بتواند زندگی‌اش را اداره کند. اصلاً بزرگ‌ترین هدف من در این کار همین ایجاد شغل است، نه اینکه فقط آموزش بدهم و پولی بابتش دریافت کنم.
سایت هم دارید. درست است؟
بله سایت دکتر فون را داریم که معرف ماست و ثبت تعمیرات گوشی همراه و تبلت در آن انجام می‌شود. سایت دومی هم در دست راه‌اندازی داریم که فروشگاه آنلاین است و قطعات و ابزار موبایل در آن به فروش گذاشته می‌شود. به ازای این سایت ۳ یا ۴ نفر به مجموعه ما اضافه می‌شوند و کار ثابت خواهند داشت.
در حال حاضر برای چند نفر شغل ایجاد کرده‌اید و در مجموعه با شما همکاری می‌کنند؟
به‌جز تعداد زیادی که آموزش داده‌ایم و بیرون از مجموعه در فروشگاه‌ها و اماکن دیگر مشغول به کارند، ۵ نفر داخل مجموعه فعالند. ۳ نفر هم قرار است در فروشگاهی که طبقه بالا راه‌اندازی می‌کنیم، فعال شوند. علاوه بر آن یک فروشنده، یک انباردار، یک حسابدار و یک معاون و مشاور هم به ما اضافه می‌شوند.
کی به تهران آمدید؟
سال ۹۴ مغازه‌ها را از دست دادم و مغازه دیگری باز کردم و آموزش در رشته جدیدی به اسم پروگرم هارد و ترمیم بوت را هم در اندروید و هم در آی. او. اس شروع کردم. به آدم‌های زیادی آموزش دادم، اما به خاطر اینکه بتوانم علمم را گسترش بدهم، ابتدای امسال به تهران آمدم. ضمن اینکه خیلی‌ها از تهران تمایل داشتند که در دوره‌های من شرکت کنند.
از همان اول با سرای محله امجدیه کار کردید؟
زمانی که به تهران آمدم یک ماه با یک آموزشگاه همکاری داشتم و ۲ هفته هم با یکی ـ دو شرکت دیگر کار کردم، اما چون شرایط خوبی نداشتند، تصمیم گرفتم جای دیگری را برای خودم بگیرم و فعالیتم را شروع کنم. مدتی بعد با سرای محله امجدیه آشنا شدم و اول در طبقه پنجم آن یک واحد ۳۵ متری برای خودم گرفتم. بعد توانستم اتاق اضافه کنم و بعد از ۶ ماه مجموعه را گسترش دادم و واحد طبقه اول را با ۶ اتاق برای آموزش و فعالیت در اختیارم گذاشتند. شرایط خوبی دارم و می‌خواهیم کار را باز گسترش بدهم و فروش قطعات هم داشته باشیم تا کارآموزان قطعات را به‌راحتی در دسترس داشته باشند.
اصلاً چطور با این‌سرا آشنا شدید؟ خودتان ساکن امجدیه هستید؟
نه. ساکن امجدیه نیستم، ولی حدود ۲ محله و چیزی حدود ۵ دقیقه با آن فاصله دارم. اردیبهشت ماه دنبال جایی برای برگزاری کلاس‌ها می‌گشتم. وقتی از نزدیک فضا را دیدم، متوجه شدم محیط ایمنی است و فضایی فرهنگی دارد. دوست داشتم در این فضا باشم و موافقت شد و خیلی سریع شروع به آماده کردن اتاق کردم. از همان اول هم ۶ کارآموز داشتم که خودشان ۱۰ سال بود کار کرده بودند و حالا دوره‌های فوق‌تخصصی را می‌گذراندند. این اتفاقات باعث شد بیشتر علاقه داشته باشم با شهرداری کار کنم. احساس می‌کنم این نقطه برای من یک سکوی پرش است.
کارآموزانتان بیشتر اهالی همین محله هستند؟
چند نفر از امجدیه هستند، ولی بیشتر شاگردان از بیرون از تهران هستند. چند نفر را هم خود سرای محله معرفی کرده است.
به نظرتان محله امجدیه چه خصوصیاتی دارد؟
خیابان بهار در امجدیه محله بسیار خوبی برای سکونت است و همه فروشگاه‌های لازم برای زندگی، مثل نانوایی و سوپرمارکت، در آن هست. مفتح جنوبی هم راه اصلی است و ورزشگاه هم دارد. در خیابان ورزنده که‌سرا در آن واقع شده فدراسیون‌های مختلف ورزشی وجود دارند و کمتر جنبه مسکونی دارد. محله به نسبت قدیمی است و خانواده‌های این محله بیشتر مسنند و قشر جوان اینجا کمتر دیده می‌شود، به همین دلیل با سرای محله و کلاس‌های آموزشی ارتباط ندارند. اما محله دنج و آرامی است. تنها مشکل این محدوده، به نظرم، جای پارک است که تا به حال برای آن فکر نشده است.