همشهری آنلاین_مریم باقرپور: در محل این حمام، اکنون نانوایی «سنگکی» و تعمیرگاه خودرو ساخته شده است. اما اهالی قدیمی باغ فیض این مکان را هنوز با نام «در حموم» می‌شناسند. تاریخ بنای اولیه حمام که کوچک و معمولی بود، مشخص نیست. ولی به گفته ساکنان قدیمی، حمام اوایل سال 1300 با هزینه اهالی، بازسازی و به شکل بنای گنبدی با ترکیب سنگ تخت و آهک ساخته شد. این حمام از چند بخش اصلی مانند حیاط خاکی، رختکن، بخش اصلی حمام یا شاه‌نشین، خلوت‌نشین و خزینه تشکیل می‌شد.
در آن زمان چون آب لوله‌کشی وجود نداشت، آب مورد نیاز شست وشو در شاه‌نشین با «تاس» از «خزینه» برداشته می‌شد. البته برای تأمین آب، نزدیک ساعت 6 بعد از ظهر، هر کسی که نوبت آب باغش بود، باید حدود 10 دقیقه آب باغ خود را برای پر شدن خزینه به داخل حمام می‌فرستاد. هزینه حمام با توجه به اینکه در آن دوران در باغ فیض معیاری برای پرداخت پول حمام وجود داشت، در قالب «سر» و «نیم سر» پرداخت می‌شد. مرد یا زن متاهل یک سر محسوب می‌شدند که در ازای آن باید ماهانه 2 تومان می‌پرداختند. بچه‌ها هم نیم سر محسوب می‌شدند و به ازای هر بچه، ماهانه یک تومان پرداخت می‌شد. تا 2 سال پیش از پیروزی انقلاب و با ورود افراد غیربومی، معیار پرداخت پول تغییر یافت و به ازای هر بار استفاده افراد از حمام از هر نفر پنج ریال گرفته می‌شد، تا اینکه پس از انقلاب، حمام فروخته شد.