فردی که فشارخون بالا یا درد مفاصل دارد سرزنش نمیشود اما بسیار دیده شده اگر فردی که اچ. آی. وی مثبت است یا مبتلا به بیماری جذام یا سل شده به دلیل ابتلا به این بیماریها مورد سرزنش قرار میگیرد و از نگاه دیگران به دلیل ابتلا به این بیماریها مقصر شناخته میشود.
یکی از کارهایی که سازمان بهداشت جهانی و یونسکو تأکید کردهاند که باید بهطور جدی از آن دوری کرد این است که مراقب باشید به کسی که بیماری کرونا دارد انگ نزنید. متأسفانه برخی بیماران از رفتار اطرافیان گله دارند و میگویند اطرافیان به چشم آدم ناهنجار به آنها نگاه میکنند. دقت کنیم فردی که به کرونا مبتلا شده به دلیل ترس از مرگ یا پیشرفت بیماری، استرس زیادی دارد. بنابراین در مرحله نخست به کسی انگ و برچسب نزنیم. چون او هیچ تقصیری نداشته به جز اینکه با آدم دیگری که تعهد کافی نداشته تماس پیدا کرده و ویروس به او سرایت کرده است.
حتی اگر خودش هم مسائل بهداشتی را رعایت نکرده دلیل نمیشود که در این موقعیت او را سرزنش کنیم. زیرا او دائم خود را سرزنش میکند. وقتی دیگران هم بیمار را سرزنش میکنند شرایط روحی او را بدتر میکنند و وقتی فردی روحیه خود را ببازد آسیب بیشتری خواهد دید. اما اگر روحیه خود را حفظ کند میتواند با مشکلات ناشی از بیماری راحتتر کنار آید.
مهمترین موضوع در بیماری کرونا سرعت انتقال ویروس و سرایت به دیگران است. بپذیریم که خطر مرگ در اثر کرونا از اغلب بیماریهای دیگر مانند مننژیت یا هاری و... کمتر است اما وقتی تعداد مبتلایان در جمعیت میلیونی قرار میگیرند هماندرصد ناچیز عدد بزرگی میشود.
ویروس کرونا به سادگی منتقل میشود و میتوان با زدن ماسک، فاصلهگذاری اجتماعی و پرهیز از حضور در اماکن شلوغ و... از ابتلا به آن پیشگیری کرد. اما اگر مبتلا شدیم با مصرف مایعات فراوان و استراحت و مصرف داروهایی که پزشک تجویز میکند، میتوانیم بدون استرس و نگرانی دوره بیماری را سپری کنیم. اکثرافرادی که بیماری زمینهای و سن بالا ندارند طی دوره کوتاهی بهبود حاصل میکنند.
بنابراین دچار استرس نشوید و به افراد مبتلا این اطمینان را بدهید که کرونا از بیماریهای دیگر خوشخیمتر است و عارضه کمتری دارد. ترس از بیماری کرونا به دلیل کشندگی خیلی بالایش بودنش نیست بلکه به دلیل واگیردار بودن خیلی زیاد آن است. بنابراین هر شخصی باید مراقب باشد و توصیههای بهداشتی را با دقت رعایت کند که آلوده نشود. اگر به هر دلیل به کرونا مبتلا شدیم وظیفه اجتماعی ما این است که اولاً از سلامت خود محافظت کنیم و ثانیاَ مراقب باشیم که بیماری را به اعضای خانواده، همسایه، همکار و افرادی که با آنها ارتباط داریم منتقل نکنیم. لازم است که در ارتباط با سالمندان و افرادی که بیماری زمینهای دارند مراقبت بیشتری داشته باشیم تا ناقل ویروس به این گروهها نباشیم.