همشهری آنلاین _ حسن حسنزاده: نوجوانان و جوانان ورزشکار مجبورند برای ساعتی ورزش یا اجاره یک سالن ورزشی به محلههای اطراف بروند و همین مسئله طی سالهای اخیر بسیاری از جوانهای قلهک را از ورزش دور کرده است. این میان یکی از جوانهای ورزشکار و دغدغهمند محله که خاطرات زمین جاوید را به یاد دارد، پیشقدم شده و نوجوانان علاقهمند به ورزش را با خود همراه کرده است. در این گزارش به معضل نبود مجموعه ورزشی در محله قلهک و اقدام خیرخواهانه «سروش افنانی» برای استعدادیابی و پرورش استعدادهای ورزشی محله پرداختهایم.
برای چند دهه فوتبالیستها و ورزشکاران محله قلهک خیالشان راحت بود. راحت از اینکه هر وقت دلشان هوای پا به توپ شدن در زمین خاکی کند «زمین جاوید» در دل محله قلهک با آغوش باز پذیرای شور و هیجان آنهاست. اما حدود ۲ دهه است که زمین جاوید هم مثل بسیاری از زمینهای خاکی شمیران به خاطرهای در ذهن موسفیدان و جوانهای دیروز محله تبدیل شده و جوانان فوتبالیست و ورزشکار قلهک هم برای پا به توپ شدن در زمین فوتبال حسابی به دردسر افتادهاند. محلهای که یک روز با زمین جاوید میزبان فوتبالیستهای محلههای دیگر بود، امروز از یک زمین فوتبال کوچک هم محروم است و جوانهای محله مجبورند برای یک ساعت تمرین جور سفر به محلههای اطراف را بکشند. افنانی از جوانان دغدغهمند محله آستین همت را بالا زده است تا شور و هیجان فوتبال از سر نوجوانهای قلهک نیفتد. افنانی که مدرک مربیگری B آسیا دارد و بهعنوان آنالیزور و مربی با چند باشگاههای دسته اول کشور همکاری کرده است، باشگاه فوتبالی ویژه خردسالان، نوجوانان و جوانان قلهک و محلههای اطراف تشکیل داد و البته از جوانهای محلهاش هیچ هزینهای دریافت نمیکند.
میگوید: «۱۰ سال پیش باشگاه صالحین را راهاندازی کردم؛ یک باشگاه فوتبال که علاوه بر آموزش فوتبال به خردسالان، نوجوانها و جوانان، دغدغه فرهنگی هم دارد. از بچههای محلههای قلهک و حسنآباد هزینهای دریافت نمیکنم. اگرچه محله ما یکی از محلههای بالای شهر محسوب میشود اما در بافت فرسوده محله، خانوادههای کمبضاعت بسیاری زندگی میکنند که از عهده هزینههای زندگی برنمیآیند. در این خانوادهها نوجوانهای مستعدی داریم که توان پرداخت هزینههای ثبتنام در مدارس فوتبال را ندارند. مثل نوجوان بااستعداد تیم ما که هر روز همراه مادرش دستفروشی میکند اما یک روز به تیمهای بزرگ میپیوندد. از این نوجوانان و جوانان بااستعداد محله شهریه نمیگیرم تا ادای دینی به محلهام کرده باشم.»
- از قلهک تا نارمک برای تمرین فوتبال
نوجوانان بااستعداد تیم محله قلهک برای تمرین فوتبال مشکلات فراوانی دارند. افنانی میگوید: «باشگاه صالحین قریب به ۱۵۰ عضو دارد. خردسالان، نوجوانان و جوانان محله که رؤیای فوتبالیست شدن در سر دارند و برای رؤیای خود تلاش میکنند. اما مشکل اصلی ما نبود زمین ورزشی در محله است. نزدیکترین زمین فوتبال به محله ما در محله قبا قرار دارد که خردسالان باشگاه در این زمین تمرین میکنند. اما به دلیل کمبود زمین ورزشی در محلههای اطراف، نوجوانها و جوانهای باشگاه در مینیسیتی و نارمک تمرین میکنند که رفتوآمد به این زمینها برای آنها بسیار دشوار است. با وجود همه سختیها طی ۱۰ سال گذشته جوانان بسیاری از قلهک به تیمهای بزرگتر راه پیدا کردند. اگر زمین فوتبالی در محله داشته باشیم، پای جوانهای بیشتری به ورزش و تیمهای فوتبال حرفهایتر باز میشود.»
- در جست وجوی ملک مناسب برای ساخت زمین ورزشی
شورایاران محله قلهک پس از تخریب و از میان رفتن زمین جاوید پیگیر ساخت یک زمین ورزشی دیگر برای جوانان محله بودهاند. با وجود این هنوز جای خالی یک مجموعه ورزشی یا زمین چمن مصنوعی برای فوتبالیستهای محله در قلهک احساس میشود. حبیبی میگوید: «در دورههای مختلف شورایاری پیگیر جانمایی و ساخت یک زمین ورزشی دیگر در قلهک بودیم اما املاکی را که برای ساخت زمین ورزشی در نظر میگرفتیم به دلایل مختلف از دسترس اهالی خارج شد. حمام قدیمی قلهک را که به مکانی متروکه تبدیل شده و از املاک اوقافی محله بود برای ساخت زمین ورزشی معرفی کردیم. اما آن حمام قدیمی تخریب شد و حالا به جای آن یک آپارتمان چند طبقه ساخته شده است. اکنون بوستان جلالی را بهعنوان مکانی مناسب برای توسعه امکانات ورزشی به شهرداری معرفی کردهایم تا در صورت امکان یک زمین چمن مصنوعی کوچک برای نوجوانهای فوتبالیست محله ساخته شود. متأسفانه این بوستان کوچک به محلی برای آسیبهای اجتماعی و گاهی تجمع معتادان و کارتنخوابها تبدیل شده و اگر با ساخت یک زمین ورزشی کوچک، زمینه برای حضور ورزشکاران مهیا شود این مشکلات هم برطرف خواهد شد.»
- برگی از خاطرات زمین جاوید
کافی بود خبر بازی تیم فوتبال محله در کوچه و خیابانهای قلهک بپیچد تا پیر و جوان تمام هفته را برای تشویق تیم محلهشان به انتظار بنشینند. آخر هفته که از راه میرسید و تیم قلهک در برابر رقبای سنتیاش از دیگر محلههای شمیران پیروز میشد، بساط کریخوانی هم در محله پهن بود و اهالی محله پیروزی تیمشان را به رخ طرفداران دیگر محلهها میکشیدند. اگرچه هنوز هم خاطره آن کریخوانیها و شور و هیجان وصفناشدنی روز مسابقه از ذهن موسفیدان محله پاک نشده، اما افسوس که انبوه خاطرات در همان چند دهه پیش جا ماندهاند. تنها زمین خاکی محله که به زمین جاوید معروف بود حالا دیگر به یکی از صدها و هزاران آپارتمان محله قلهک تبدیل شده و انبوه خاطرات فوتبالیهای قلهک زیر دهها تن سنگ و آجر دفن شده است.
جایی که یک روز زمین خاکی وسیعی بود با ۲ دروازه آهنی در ۲ سویش، حالا چند آپارتمان دیده میشود و رهگذرانی از این محدوده تردد میکنند که بیشترشان از شور و هیجانی که یک روز در چند قدمی پیادهرو برپا بود بیخبرند. «حبیبالله حبیبی» یکی از موسفیدانی است که کودکی و جوانیاش را مثل دیگر موسفیدان امروز محله در زمین جاوید گذرانده. چه بازیهایی که باختند و چه مسابقاتی که پیروزی نصیب تیم محلهشان شد و تمام محله را هلهله شادی پر کرد. حبیبی از خاطرات زمین جاوید میگوید: «چند دهه پیش زمین جاوید پاتوق همه جوانهای محله بود. محال بود ساعتی به زمین جاوید سر بزنیم و چند نفر را در انتظار رسیدن همتیمیها یا در حال بازی نبینیم. زمین جاوید هم مثل زمینهای قیطریه، اختیاریه و... یکی از زمینهای باارزشی بود که از مسابقات محلههای شمیران میزبانی میکرد. روزهایی که تیم قلهک بازی داشت محله سوت و کور میشد و همه اهالی را باید گوشه این زمین پیدا میکردی.»
حبیبی از چهرههای شناخته شده فوتبال که یک روز در زمین قلهک پا به توپ شده بودند میگوید: «حالا دیگر محله ما حتی یک زمین ورزشی هم ندارد که جوانها به ورزش کردن دلخوش باشند. آن روزها اما از همین زمین خاکی بازیکنهای بزرگی به جامعه فوتبال کشور معرفی شدند.»