همشهری آنلاین _ مریم باقرپور: فضای این باغ را یکی از شهروندان محله در اختیار کانون فرهنگی مسجد «چهارده معصوم» (ع) قرار داده تا کودکان و نوجوانان محله بتوانند زیر نظر مربی و در محیط باز نقاشی بکشند، با مهارت‌های مختلف و طبیعت آشنا شوند و حتی با وجود شیوع «کرونا»، برنامه‌های آموزشی‌شان تعطیل نشود. این باغ در محله کن به نام «باغ شادمانی» معروف است و علاوه بر کودکان، مادران هم از شرکت‌کنندگان اصلی برنامه‌ها هستند.
مسجد چهارده معصوم(ع) کن، یکی از مساجد قدیمی محله است که کانون فرهنگی آن سال ۱۳۸۳ در زیرزمینش راه‌اندازی می‌شود تا مادران بتوانند در کلاس‌های قرآنی شرکت کنند و کودکانی که از داشتن «پیش‌دبستانی» در محله‌شان محروم بودند، در دوره‌های پیش‌دبستانی حضور پیدا کنند.
با گذر زمان تعداد کلاس‌ها افزایش یافت تا جایی که به گفته «مریم کارساز»، مدیر کانون، در برخی از روزها جایی برای سوزن انداختن نبود.
حتی خانواده‌ها برای خود کتابخانه‌ای درست کردند و این مکان با کتاب‌های ساکنان تجهیز شد. کارساز می‌گوید: «در این سال‌ها، برنامه‌های زیادی در قالب هنری، فرهنگی، آموزشی و... برای علاقه‌مندان برپا شد تا اینکه با شیوع کرونا و با توجه به قرار داشتن کلاس‌ها در زیرزمین مسجد، برنامه‌ها محدود شد. اما کودکان حق بازی و تفریح داشتند. به همین دلیل، یکی از اهالی که باغ خود را رایگان در اختیار نهادهای مختلف قرار می‌داد تا اردو داشته باشند، موافقت کرد بخشی از باغ تجهیز شود و کودکان در این مکان بتوانند بازی کنند و آموزش ببینند و در واقع در مدرسه «طبیعت»، زندگی کردن را آموزش ببینند.»
آبان ماه سال گذشته با تجهیز باغ به امکاناتی که بیش ترشان ساخته دست مدیر و مربیان بود با حمایت خیّران محله، فعالیت باغ شادمانی زیر نظر کانون فرهنگی مسجد چهارده معصوم(ع) البته با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، آغاز شد تا کودکان ۳ تا ۷ وگاه ۸ تا ۱۰ سال بتوانند در برنامه‌ها شرکت کنند. «افروز مرعشی»، مسئول کانون کودک می‌گوید: «وقتی باغ، راه افتاد، استقبال خانواده‌ها بسیار عالی بود.
اما ما در روز تنها ۱۵ نفر را پذیرش می‌کردیم تا علاوه بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی، در فضای باز و طبیعت زندگی کردن را به کودکان آموزش دهیم. چون کودکان از لحظه ورود به باغ آزاد هستند که با وسایل، بازی کنند. از پل طنابی بالا بروند. در حوضچه خاک برای خودشان برج و وسیله درست کنند. با براده‌های چوب، طرح‌های جدید بزنند، برای نقاشی از شاخ و برگ درختان استفاده کنند. گاهی هم برنامه‌ها در قالب مهارت‌آموزی است که شامل پخت نان، باغبانی، نگهداری از گیاهان و... می‌شود.»
البته در مناسبت‌های مختلف نیز در باغ برنامه‌هایی برای کودکان برپا شده است. به‌عنوان مثال، برای استقبال از «نوروز»، کودکان شاهد حضور «ننه سرما» بودند و قرار است مراسم افطاری نمادین در هجدهمین روز از اردیبهشت‌ماه برای آنها برپا شود.
یادگیری مهارت‌های مختلف یکی از سرفصل‌های آموزشی در باغ شادمانی است. مرعشی می‌گوید: یک روز بچه‌ها با شیوه پخت نان آشنا می‌شوند و روز دیگر با روش درست کردن غذا، باغبانی و....
یکی از کارهایی که بچه‌ها به آن علاقه دارند، غذا دادن به کرم‌هایی است که خودشان آن را پرورش می‌دهند. آنها معمولاً ضایعات میوه و سبزی خود را دور نمی‌ریزند و در روز برپایی کلاس برای کرم‌های «ورمی» می‌آورند تا پس از مدتی بتوانند از کودهای تولیدی برای گلدان‌های خود استفاده کنند. مرعشی می‌گوید: «با این شیوه علاوه بر توجه به بازیافت، کارآفرینی را نیز آموزش می‌دهیم.»
بیشتر کودکانی که در برنامه‌های باغ شادمانی شرکت می‌کنند، خانوادهای‌شان به نوعی در محله کن باغدار هستند اما حضور در باغ شادمانی برایشان جذابیت بیشتری دارد. چون می‌توانند با وسایلی که در آن قرار داده شده است بازی و حضور در کنار همسالان خود را تجربه کنند.
رعایت پروتکل‌ها یکی از شرایط ورود کودکان به باغ است و در لحظه ورود دمای بدن کودکان گرفته می‌شود و باید از ماسک استفاده کنند. همچنین در بخش‌های مختلف باغ، محلول ضدعفونی‌کننده وجود دارد.
شرط پذیرش کودکان در باغ، حضور مادران در کنار فرزندان است. به همین دلیل در هر گوشه از باغ هنگامی که کودکی در حال بازی است، مادری هم حضور دارد. مرعشی می‌گوید: «حضور مادران سبب می‌شود تا آنها هم خودشان بازی را تجربه و وقت بیشتری را با فرزندان‌شان سپری کنند.»
همه وسایل جانمایی شده به جز سرسره با پله‌های چوبی، به همت بانیان باغ و با وسایل دورریز و رها شده در طبیعت درست شده‌اند. برای مثال، با رنگ کردن لاستیک‌های فرسوده، تاپ و ایستگاه تعادل درست شده است یا در ایستگاه خلاقیت با لوله‌های «پولیکا» و در قسمتی با بطری‌های آب، کودکان می‌توانند علوم را آموزش ببینید. همچنین کلبه درختی با چوب‌های رها شده ساخته شده است.