همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: از محدوده بزرگراه شهید سلیمانی(رسالت) با منطقه ۴ همسایه است و بخشی از این محله در محدوده این منطقه واقع شده است. محله تهرانپارس از سمت شمال به بزرگراه شهید زین‌الدین و از ضلع جنوب به خیابان دماوند راه دارد و در سمت شرق و غرب آن هم خیابان‌های سلطانی و شهید باقری واقع شده است.
این محله اگرچه در دهه ۴۰ و ۵۰ خیلی شلوغ نبوده و سکنه زیادی نداشته، اما حالا به دلیل وجود امکانات رفاهی، مراکز خرید و درمانی و همچنین بافت نونواری که دارد از جمعیت بالایی برخوردار است. با قدم زدن در محله تهرانپارس آنچه بیش از همه به چشم می‌آید، معماری اصولی و شهرسازی مدرن آن است که در همه خیابان‌های محله دیده می‌شود. البته به گفته قدیمی‌های تهرانپارس، در سده ۱۳۰۰ درست قبل از تقسیم اراضی آن، در مکان فعلی این محدوده ۲ روستای بزرگ به نام‌های مجیدآباد و مهدی‌آباد قرار داشته است. آن‌طور که اهالی روایت می‌کنند، در سال ۱۳۱۰ شخصی به نام «هرمز آرش» که یکی از سرمایه‌داران وقت بوده این زمین‌ها را از خانواده «ابوالقاسم خان بختیار» می‌خرد و هسته اولیه تهرانپارس را بنا می‌کند.
بعد از مدتی پای مهندسان فرانسوی به تهرانپارس باز شده و سبک نوین شهرسازی را در آنجا اجرا می‌کنند. تا دهه ۵۰ هم ساختار محله شکل خود را حفظ کرده و خانه‌های آن ویلایی و بزرگ بوده اما با توسعه شهرنشینی، در دهه ۶۰ خانه‌های ویلایی یکی یکی تخریب و جای خود را به آپارتمان‌های کوتاه و بلند داده‌است. مهم‌ترین میدان آن در محدوده منطقه۸ فلکه اول تهرانپارس است که از مدتی پیش به نام حضرت قمربنی‌هاشم(ع) مزین شده‌است. دورتادور این فلکه غذیه‌فروشی، رستوران، تالارهای عروسی و بورس پوشاک قرار دارد و از این‌رو خیلی از شهروندان شرق تهران برای خرید به اینجا می‌آیند. وجود ایستگاه مترو تهرانپارس هم عامل دیگری است که مردم این محله قدیمی را برای خرید یا تفریح انتخاب کنند.