تا همین ۳۰ـ ۴۰ سال پیش که هنوز جاده جدید امامزاده داود(ع) از مسیر «سولقان» و «کن» احداث نشده بود، این جاده تنها راه ارتباطی به این امامزاده محسوب می‌شد. این جاده خاکی به طول ۱۵ کیلومتر از بالای محله فرحزاد آغاز می‌شود و در یک مسیر پر پیچ و خم و زیبای کوهستانی از کنار دره سرسبز و رودخانه‌ای همیشه خروشان به امامزاده داود(ع) می‌رسد.
جاده‌ای که در فصول مختلف سال از جمله بهار و تابستان پذیرای گردشگرانی است که این مسیر را نه تنها با پای پیاده، بلکه با دوچرخه‌های «کوهستان»، موتورسیکلت «کراس» یا خودروهای «۲ دیفرانسیل» نیز طی می‌کنند. در فصول سرد سال، برف سنگینی در منطقه می‌بارد که عبور از این مسیر را بسیار دشوار یا حتی غیرممکن می‌کند. هم‌چنین برخی از نقاط در این مسیر بهمن‌گیر است که برای پیمایش زمستانی، بی‌شک باید آگاهی و توجه ویژه به خطرهای موجود در مسیر داشت. ابتدای مسیر تا حدود یک کیلومتر با چند پیچ پی در پی و شیب زیاد، کمی نفس‌گیر است اما هرچه پیش می‌روید، بر بکری و زیبایی آن افزوده می‌شود. جاده‌ای زیبا در امتداد رودخانه فرحزاد که در بهار و تابستان شما را غرق در سرسبزی و نشاط می‌کند.
در طول مسیر از روستا یا محل مسکونی دائمی خبری نیست. تنها گاهی اقامتگاه چوپانان یا ویلاهای فصلی دیده می‌شود. کافه‌هایی نیز در طول مسیر تا نیمه‌راه وجود دارد. در آنجا محلی معروف به «یونجه‌زار» است و تا رسیدن به یونجه‌زار یعنی حدود نیمی از راه را طی کرده‌اید. پس از یونجه‌زار و طی ۱۲ کیلومتر از ابتدای مسیر، به یک دوراهی می‌رسید که به «کتل خاکی» معروف است. اگر هوا مساعد باشد، از این نقطه مناظر زیبایی از کوه‌ها و قله‌های پیرامون مانند «بند عیش»، «پهنه‌سار»، «بازارک» و «لوارک» را می‌توانید ببینید. هم‌چنین دره امامزاده داود(ع) و جاده آسفالته منتهی به آن از اینجا دیده می‌شود. مسیر سمت چپ، جاده‌ای است که به سمت «حصارک» می‌رود و مسیر سمت راست در امتداد تیرهای برق به امامزاده داود(ع) می‌رسد.
نیما اسماعیلی. مسئول گروه کوهنوردی نشاط زندگی