همشهری آنلاین_مرضیه موسوی: هیچ برج آپارتمانی نبود که منظره کوههای شمیران را در این محدوده از تهران مخدوش کند و برای رسیدن به آن باید جاده خاکی و بیابانی اطراف تهران را زیر پا میگذاشتی. سید ضیاءالدین طباطبایی کسی بود که اسمش به نام محله سعادتآباد گره خورده است و برای آبادانی زمینهای این منطقه کمر همت بست. خیلی زود مغازههای آلامد لالهزار تهران پر شد از لباسهای پوست خرگوش که در زمینهای ساداتآباد پرورش داده میشد و اهالی تهران میدانستند در شمال غربی دارالخلافه زمین و دامداریهایی هست که کسب و کار در آن رونق گرفته و میتوان در آن مشغول به کار شد.
نام قدیمیاش «ساداتآباد» بود؛ زمینهای خالی ازدار و درخت که از دارالخلافه فاصله زیادی داشت و برخلاف اغلب نقاط شمالی تهران خبری از باغهای پردار و درخت در آن نبود. این زمینها توسط سیدی به نام «سید حسن»، آباد و به زمینهای کشاورزی تبدیل شد. کشاورزان این منطقه روستایی اینجا ساختند و چون از دروازههای تهران دور بود برای حفظ امنیتشان قلعهای هم ساختند. سال ۱۳۲۵ سید ضیاءالدین ۳ دانگ این روستا را خریداری کرد و ۳دانگ دیگر را فردی به نام محمدجعفرمیرزا خرید. زمان زیادی نگذشت که ۳ دانگ دیگر ساداتآباد را هم سید ضیاء خریداری کرد و تحولات زیادی در اینجا به وجود آمد.