نخستین بار مصری‌ها این گیاه را برای درمان زخم‌ها، سوختگی‌ها و عفونت‌ها به کار می‌گرفتند. پس از آنها یونانی‌ها، اسپانیایی‌ها و آفریقایی‌ها به شیوه‌ها و منظورهای مختلف از این گیاه استفاده می‌کردند.
برای مثال شکارچیان آفریقایی از ژل آن بر بدن خود می‌مالیدند تا عرق نکنند و بدنشان بوی بد نگیرد!
از دهه ۱۹۳۰ به بعد تحقیقات علمی و وسیعی بر روی ترکیبات و خواص دارویی این گیاه انجام شد و دریافتند ژل صاف شده این گیاه قدرت عجیبی در درمان زخم‌ها و سوختگی‌ها دارد.
برای درمان زخم‌های سربازان در سپاه الکساندر از آلوئه ورا استفاده می‌شد. اگرچه آلوئه ورا هزاران سال است که نقش مهمی را در پزشکی سنتی ایفا می‌کند اما از کشف خواص بی بدیل آن توسط طب مدرن امروزی زمان زیادی نمی گذرد.
اغلب مردم به عنوان یکی از مواد سازنده محصولات آرایشی مثل ضدآفتاب‌ها، مرطوب کننده‌ها و کرم‌های سوختگی با آلوئه ورا آشنا هستند.
اما امروزه حضور رو به فزونی آلوئه در محصولات متعدد و متنوعی را شاهد هستیم. تولیدکنندگان شامپو مدعی هستند که اسیدیته معادل ۵/۴ این گیاه آن را برای ساخت انواع شامپو و نرم‌کننده ایده‌آل کرده است.
در حالی که متخصصین تغذیه نیز مصارف خوراکی آلوئه ورا را به اندازه مصارف خارجی آن مفید و متعدد می‌دانند و آن را به اشکال مختلف از جمله عصاره، ژل، کپسول و پودر عرضه می‌کنند.
این گیاه حداقل دارای ۳ اسید چرب با خاصیت ضدالتهابی است که برای معده، روده کوچک و روده بزرگ مفید است.
ویتامین‌های تشکیل‌دهنده آن عبارتند از ویتامین C، B۱۲، B۶، B۲، B۱، A و E. «آلوئه ورا» با خاصیت اعجاب‌انگیز خود می‌تواند تمام اسید آمینه‌های ضروری بدن را در اختیار شخص مصرف‌کننده قرار دهد.
هیچ چیز این گیاه به تنهایی شگفت‌انگیز و خارق‌العاده نیست. بلکه همراهی و یک جا جمع شدن تمام مواد مورد نیاز بدن از گروه‌های مختلف غذایی است که آن را منحصر به فرد کرده است.
تجمع این مواد در درون یک گیاه واحد را می‌توان به جمع شدن تعدادی نوازنده در یک گروه بزرگ موسیقی تشبیه کرد. (همان طور که هر کدام آنها، هرگز و به تنهایی اثر و جاذبه اجرای گروهی و دسته‌جمعی را ندارند.)
ژل Aloe حاوی گلیکوپروتئین است که از تورم و درد جلوگیری و روند بهبود را تسریع می‌کند و همچنین حاوی پلی ساکارید است که رشد و ترمیم پوست را تحریک می‌کند.
«آنتراکوئین» موجود در شیره Aloe به عنوان مسهل موثر عمل می‌کند. این مواد شیمیایی در مقادیر کم، می‌تواند از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری کند.
از ژل Aloe برای درمان زخم‌های درونی و بیرونی نیز می‌توان استفاده کرد. این ماده روند درمان بسیاری از جراحات پوستی از جمله زخم‌ها، سوختگی‌ها و یخ‌زدگی را تسریع می‌کند.
شیره این گیاه مسهل مفیدی است، اما چون می‌تواند سبب‌گرفتگی دردناک عضلات شود، غالباً استفاده نمی‌شود. با میزان مصرف کمتر، شیره Aloe می‌تواند از سنگ کلیه پیشگیری یا اندازه سنگ را کوچکتر کند.
این ماده به عنوان تسهیل‌کننده دفع مدفوع به ویژه در افرادی که مبتلا به وبواسیر هستند ماده مفیدی است.
در حال حاضر این گیاه دارویی در صنایع مختلف غذایی شامل انواع نوشابه‌ها، کمپوت، دوغ و غیره و همچنین در صنایع آرایشی و بهداشتی شامل انواع کرم‌ها، لوسیون‌ها، شامپوها، صابون‌ها، شوینده‌ها و در صنایع دارویی در کپسول‌ها، قرص‌های جوشان و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اندام مورد استفاده این گیاه دارویی برگ‌های آن است.
مرور کلی خواص دارویی:
صبر زرد از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و شیرابه آن به مصرف طبی می‌رسد.
۱)تقویت‌کننده بدن است
۲) یبوست را برطرف می‌کند و روده‌ها را تمیز می‌کند
۳) برای معالجه آسم مفید است
۴) سوء‌هاضمه را برطرف می‌کند
۵) در معالجه صرع مفید است
6) خون را تصفیه می‌کند
7) برای برطرف کردن خارش ناشی از گزیدگی حشرات شیرابه آنرا روی پوست بمالید
8) اگزما را درمان می‌کند
9) برای معالجه اسهال خونی مفید است
۱0) برای رفع ریزش مو، شیرابه آنرا به سر مالیده و موها را با آن ماساژ دهید
۱1) بیماری کبدی را برطرف می‌کند
۱2) برای التیام زخم‌ها شیرابه آنرا روی زخم بمالید
۱3) صبر زرد بهترین کرم مرطوب‌کننده است برگ‌ها را بشکنید و ژله آنرا به پوست بمالید
۱4) مبتلایان به بیماری قند می‌توانند با مصرف این گیاه قند خون خود را کنترل کنند
۱5) برای شستن چشم و زخم‌ها شیرابه صبر زرد را با آب مخلوط کرده و استفاده کنید