همشهری آنلاین - ابوذر چهل امیرانی: او که پیش از پیروزی انقلاب مدیرکل بهداری بوده و مدتی هم در کمیته ضد خرابکاری از سوی ساواک بازداشت شده است، از تمرکز بیمارستانها در برخی نقاط شهر از جمله مناطق شمالی پایتخت رضایت ندارد و عنوان میکند که جنوبشهریها با کمبود سرانههای درمانی مواجهند و باید ساخت بیمارستان در این مناطق آغاز شود. با او که برادر «پوران شریعترضوی»، همسر دکتر «علی شریعتی»، و برادر شهید «مهدی شریعترضوی» است، در اینباره گفتوگو کردهایم.
آخرین بیمارستان محل خدمت دکتر «غلامرضا شریعترضوی» در جنوب تهران، محله مهرآبادجنوبی، بوده است؛ بیمارستانی که به نام برادر شهیدش نامگذاری شده بود. به همین دلیل به خوبی از کاستیها و فقر مراکز بهداشتی و درمانی در جنوب شهر اطلاع دارد. دغدغههای این پزشک پیشکسوت درباره این موضوع به حدی است که در کتابی با عنوان «خاطرات یک پزشک عوضی»، به مضرات و مشکلات کمبود مراکز درمانی و نبود لوازم پزشکی در درمانگاهها و بیمارستانها اشاره کرده است.
او میگوید: «اگرچه اکنون برخی از مناطق، بهخصوص محلههای جنوب شهر با کمبود مراکز درمانی مواجهند، اما نسبت به گذشته وضعیت بهتری پیدا کردهاند. سالها پیش، کار درمان خیلی سخت بود و بیماران زیادی به خاطر کمبود تجهیزات و کادر درمانی جان خود را از دست میدادند.»
او که معتقد است در گذشته تعداد بیمارستانها در همه مناطق شهر کم بوده، به محل سکونت فعلیاش یعنی شهرک غرب اشاره میکند و ادامه میدهد: «آن زمان در این محدوده فقط یک بیمارستان به اسم مدرس وجود داشت، اما اکنون دورتادور محله را بیمارستانهای دولتی و خصوصی گرفتهاند.»
شریعت رضوی، از افزایش مراکز بهداشتی و درمانی رضایت دارد، اما میگوید: «ساخت بیمارستان بسیار خوب است، اما باید به پراکندگی یکسان آنها در شهر توجه شود. خوشبختانه با افزایش بیمارستانها شاهد افزایش سطح و کیفیت بهداشت و درمان هستیم، اما متأسفانه بیشتر این بیمارستانها در شمال شهر ساخته شدهاند و جنوب پایتخت هنوز هم با مشکلات زیادی در این حوزه مواجه است. کاش در محلههای جنوبی شهر هم، مثل شمال تهران، بیمارستان ساخته میشد. اکنون ساکنان مناطق جنوبی پایتخت مجبورند برای استفاده از خدمات مراکز بهداشتی و درمانی، مسافت و هزینه زیادی متحمل شوند و ترافیک سنگین خیابانها را به جان بخرند تا به بیمارستانها برسند. چه بسا ممکن است در همین مسیر جان بیماران به خطر بیفتد.»
به گفته او، هزینههای درمان برای مداوای برخی از بیماران سنگین است و لازم است تمهیداتی برای ساخت بیمارستانهای دولتی یا طرف قرارداد با بیمههای مختلف در تهران اتخاذ شود. به همین دلیل، امروز شهر تهران حداقل به ۴بیمارستان، شبیه به بیمارستان میلاد، نیاز دارد.»