هنگامی که شما به آرتروز یا استئوآرتریت مبتلا می‌شود، لایه هیالورونیک اسید در مفصل مبتلا نازک می‌شود. تزریق‌های هیالورونیک اسید به زانو به میزان طبیعی این ماده افزوده می‌شود.
اما چه کسانی از تزریق‌های ژل هیالورونیک اسید سود می‌برند؟ این موضوع به طور دقیق معلوم نیست، اما پزشکان معمولا تزریق این ژل را برای افراد مبتلا به آرتروز زانو که علائمشان با داروهای مسکن یا درمان‌های غیردارویی مانند کمپرس گرم یا سرد پاسخ نمی‌دهند، انجام می‌دهند.
تزریق‌های هیالورونیک همچنین اغلب برای افرادی به کار می‌رود که نمی‌توانند داروهای مسکنی مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن رامصرف کنند یا نمی‌توانند جراحی جایگزین مفصل زانو با مفصل مصنوعی را انجام دهند یا آماده آن نیستند،
بررسی‌ها نشان می‌دهند که تزریق‌های هیالورونیک اسید ممکن است در برخی از افراد مبتلا به آرتروز بهتر از مسکن‌ها عمل کن. بررسی‌های دیگر هم نشان داده‌اند که این تزریق‌ها ممکن است به اندازه تزریق داروهای کورتونی به زانو موثر باشند.
به نظر می‌رسد که تزریق ژل هیالورونیک اسید در برخی از افراد بهتر از دیگران عمل می‌کند. همچنین ممکن است تزریق این ژل در افراد سالمندتر و مبتلا به آرتروز شدید کمتر موثر باشد.
برندهای گوناگونی از ژل هیالورونیک اسید در بازار وجود دارند و پزشکتان بسته به نوع ژل مورد استفاده از یک بار تزریق یا سه تا پنج بار تزریق با فواصل یک هفته‌ای استفاده کند.
همه انواع این ژل به یک شکل به کار می‌روند. پزشکتان ابتدا روی زانو را پاک و ضدعفونی می‌کند. اگر زانو متورم و حاوی مایع اضافی باشد، ممکن است پس از تزریق بیحسی موضعی با استفاده از یک سوزن مایع اضافی را خالی کند. بعد پزشک معمولا در حالی که همین سوزن در داخل زانو قرار دارد، هیالورونیک اسید را به درون مفصل زانو تزریق می‌کند.
پس از تزریق، برای یکی دو روز نباید فعالیت شدید تحمیل‌کننده وزن روی زانو انجام دهید. به جز این، باید بتوانید فعالیت‌های طبیعی‌تان را دوباره از سر بگیرید.
شایع‌ترین عارضه جانبی کوتاه‌مدت تزریق هیالورونیک اسید در جزئی در محل تزریق و تجمع اندک مایع مفصلی است. این عوارض در طول چند روز بهبود پیدا می‌کنند. در موارد نادری ممکن است تزریق به مفصل زانو باعث افزایش و شعله‌ور شدن التهاب در آن شود.