به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وب‌ام‌دی این بررسی همچنین نشان دادند که تزریق‌های یک ماده لغزان‌کننده ممکن است به حفاظت از مفصل زانو در افراد مبتلا به آِرتروز یا استئوآرتریت کمک کند.
آزاد درباندی، دانشجوی دانشکده علوم و پزشکی شیکاگوی دانشگاه روزالیند فرانکلین یکی از این پژوهشگران گفت: «این نتایج نشان می‌دهد که باید بررسی‌های بیشتری درباره تزریق‌های اسید هیالورونیک به عنوان شیوه‌ای برای کنترل علائم آرتروز به عمل آید و استفاده از داروهای کورتونی یا استروئیدی باید با احتیاط بیشتری انجام شود.»
اسید هیالورونیک یک ماده طبیعی ژل‌مانند در بدن است که به خصوص در چشم‌ها، مفاصل و پوست یافت می‌شود. این ماده را می‌توان در آزمایشگاه‌ها از باکتری‌ها یا با استفاد از تاج خروس تولید کرد.
اسید هیالورونیک به طور شایعی برای درمان آرتروز یا استئوآرتریت به کار می‌رود. آرتروز معمولا مفاصل دست‌ها، زانوها، لگن و ستون فقرات را مبتلا می‌کند و علت آن تخریب دائمی غضروفی است که انتهاهای استخوان‌ها در این مفاصل را می‌پوشاند.
یک درمان شایع دیگر آرتروز داروهای کورتونی یا استروئیدی هستند. این داروها که با کاهش التهاب مفاصل کمک می‌کنند، شکل مصنوعی هورمون کورتیزول هستند که در بدن به طور طبیعی تولید می‌شود.
بررسی اول که بوسیله پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در لوس‌آنجلس انجام شد به بررسی داده‌های مربوط به ۲۱۰ فرد قبلا تشخیص داده شده به عنوان آرتروز زانو پرداخت. افراد در این بررسی به سه گروه تقسیم شدند و در طول دو ساله این بررسی گروه اول تزریق داروی کورتونی و گروه دوم تزریق اسید هیالورونیک دریافت کردند و گروه سوم به عنوان گروه شاهد تزریقی دریافت نکردند. این افراد پیش از هر تزریق و دو سال بعد برای اندازه‌گیری تغییرات در مفصل زانویشان با ام‌آرآی تصویربرداری شدند.
نتایج نشان داد که آرتروز زانو در گروهی که تزریق داروهای کورتونی یا استروئیدی دریافت کرده‌اند، به طور قابل‌توجهی بدتر شده است، در حالیکه در گروهی تزریق‌های اسید هیالورونیک دریافت کرده بودند، نسبت به گروه شاهد از شدت بیماری کاسته شده بود.
بررسی دوم که بوسیله پژوهشگران در دانشکده پزشکی شیکاگوی دانشگاه روزالیند فرانکلین انجام شد، داده‌های مربوط به ۱۵۰ بیمار دچار آرتزوز زانو با شدت مشابه بررسی شدند. در طول یک دوره سه ساله ۵۰ نفر از این بیمارن تزریق داروی کورتونی و ۵۰ نفر تزریق اسید هیالورونیک دریافت کردند و ۵۰ نفر دیگر به عنوان گروه شاهد تزریقی دریافت نکردند. پژوهشگران تصاویر رادیولوژی زانوهای این افراد را در شروع بررسی و دو سال بعد مقایسه کردند.
در این مورد هم نتایج نشان داد که در بیمارانی که به آنها داروی کورتونی یا استروئیدی تزریق شده بود، شدت آرتروز بیشتر شده است.
البته کارشناسان به محدودیت‌های این بررسی را هم یادآور می‌شوند. برای مثال، از آنجایی که عوامل بسیاری می‌توانند بر پیشرفت آرتروز تاثیر بگذارند، مشکل است بر اساس این داده‌های مقدماتی نتیجه گرفت که تزریق داروی استروئیدی عامل بدتر شدن بیماری این افراد بوده است. اما به هر حال نتایج این بررسی با توجه این داروها به طور شایعی برای درمان آرتروز به کار می‌روند، سوال مهمی را درباره مصرف آنها مطرح می‌کنند.
نظر شما