همشهری آنلاین - مریم قاسمی: در گزارش پیش رو، از محله‌هایی می‌گوییم که چندین کیلومتر پیاده‌رو باریک دارند، مانند شهرک صاحب‌الزمان(عج) دربلوار معلم، خیابان شهید آتشبار، خیابان شهید نیک‌ملکی، معابر شهرک مسلمین، محله زاهدی و.... عرض گذر حدود یک متر و حتی کمتر معابر محدوده‌های یادشده، مشکلات زیادی را برای عبور و مرور شهروندان به وجود آورده است.
پیاده‌روهای زیر ۳۰ سانت و سختی‌های آن
عرض پیاده‌روها در برخی معابر به ۳۰ سانتی‌متر هم نمی‌رسد. کم‌عرض بودن پیاده‌روها در خیابان‌هایی مثل شهیدان آتشبار و نیک‌ملکی باعث شده تا شهروندان بیشتر وقت‌ها از مسیر کنارگذر خیابان و محل عبور و مرور خودروها تردد کنند که تهدیدی برای جان عابران است و اعتراض رانندگان را نیز به دنبال دارد.
«مسعود تقوایی»، از اهالی شهرک صاحب‌الزمان(عج)، که بارها شاهد مشاجره بین رانندگان و عابران بوده، می‌گوید: «تغییر ناگهانی مسیر عابران از پیاده‌رو به حریم خیابان منجر به ترمز ناگهانی خودرو، تصادف و مشاجره بین راننده و عابر پیاده می‌شود، البته عابر پیاده هم تقصیر ندارد. تردد در پیاده‌روهای باریک دشوار و گاه غیرممکن است.»
اراده‌ای برای حل مشکل نیست
با عبور از پیاده‌رو چند کوچه بن‌بست، به ساختمان نوساز و خواربارفروشی «منصور» و پیرایشگاه «دانیال» جنب کوچه سحر می‌رسیم. در اینجا پیاده‌رو خیابان باریک و باریک‌تر می‌شود. عده‌ای پشت سر هم در مسیر باریک عبور می‌کنند و تعدادی نیز با دیدن این وضع، پا تند می‌کنند و به خیابان می‌روند. رانندگان که متوجه حضور شهروندان در خیابان می‌شوند سرعت‌شان را کم می‌کنند تا مبادا با آنها تصادف کنند. «مهدی محمودیان» یکی از کسبه شهرک ولی‌عصر(عج) که کنار دستگاه عابر جنب پیرایشگاه ایستاده تا نوبتش برسد، می‌گوید: «از زمانی که یادم می‌آید، این پیاده‌روها همین شکلی بودند و تا الان کسی نتوانسته مشکل را حل کند. هیچ پیاده‌رو مناسبی در این شهرک وجود ندارد، حتی پیش آمده برخی در مسیر رفت‌وآمد مردم در پیاده‌روهای باریک، خرت‌و پرتی می‌گذارند و همان مسیر باریک و کم‌عرض را هم از شهروندان می‌گیرند.»
وقتی پیاده‌رو، پیاده‌رو نیست
در خیابان شهید آتشبار، پیاده‌روها وضعیتی شبیه دیگر معابر محله دارند تا جایی که دیگر نمی‌توان بعضی از آنها را پیاده‌رو نامید.«رحیم نوری»، از ساکنان شهرک صاحب‌الزمان(عج)، در این باره می‌گوید: «اهالی بیش از ۴۰ سال است که با مشکلات پیاده‌روهای باریک و کم‌عرض دست‌وپنجه نرم می‌کنند. فکر نمی‌کنم با این وضعیت کاری از دست کسی ساخته باشد. چون اگر بخواهند پیاده‌روها را پهن‌تر کنند باید خانه‌ها و مغازه‌های محدوده عقب‌نشینی کنند که فکر نمی‌کنم به این زودی‌ها انجام شود.»
وقتی با این شهروند مشغول صحبت هستیم، بانویی با فرزند ۶ساله و نوزاد داخل کالسکه وارد پیاده‌رو می‌شود. او به زحمت از پیاده‌رو رد می‌شود و وقتی تیر چراغ برق ادامه دادن مسیر را برای او دشوار می‌کند، همراه کودکانش مسیر عبور از روی پل آهنی را انتخاب می‌کند و وارد خیابان می‌شود.
نوری هم که این منظره را تماشا می‌کند، می‌گوید: «این خانم خیلی شانس آورد که در زمان خلوتی خیابان از اینجا رد شد، چون این ماجرا همیشه ختم به خیر نمی‌شود. گاهی تصادف می‌شود و به عابران پیاده آسیب می‌رسد. بعضی وقت‌ها راننده‌ها برای جلوگیری از تصادف، انحراف به چپ و راست می‌کنند که کار خطرناکی هم برای خودشان و هم خودروهای دیگر است.»
این شهروند پیشنهاد می‌کند که شهرداری منطقه نهرهای آب را سرپوشیده و این فضاها را به عرض پیاده‌روهای باریک اضافه کند، شاید رفت‌وآمد اهالی تسهیل شود.
ساخت‌وسازهای گذشته دردسرساز شده است
«مشکلات پیاده‌روهای باریک شهرک صاحب‌الزمان(عج) و دیگر محله‌ها، ناشی ازساخت‌وسازهای غیراصولی دوران قدیم است که پس از گذشت چند دهه با افزایش جمعیت به این شکل خودش را نشان داده است.» «رحیم سعیدی» شهردار ناحیه ۳ شهرداری منطقه ۱۸ این را می‌گوید و ضمن بررسی وضعیت پیاده‌روهای منطقه توضیح می‌دهد: «قدمت خانه‌های این شهرک به بیش از ۴۰ سال می‌رسد. متأسفانه آن ایام به زیرساخت‌های شهری مثل پیاده‌روسازی و... توجه نشده و به مرور زمان پس از اینکه جمعیت محله افزایش پیدا کرد و تعداد خودروها زیاد شد، مشکل به این شکل خود را نشان داد.»
شهردارناحیه ۳ اضافه می‌کند: «حل برخی از مشکلات شهری که ریشه در گذشته دارد، مشارکت و همراهی بیشتر اهالی را می‌طلبد. مثلاً شهروندان که از وضعیت پیاده‌روهای باریک مطلعند، نباید وسایل و اسباب مغازه و فروشگاه خود را در پیاده‌روها بگذارند تا برای عابران دردسرساز شود. شهرداری به پیشنهاد سرپوشیده کردن نهرهای این خیابان‌ها هم با جدیت فکر می‌کند و در ارائه مجوزهای ساخت‌وساز جدید به تأمین عرض پیاده‌روها دقت نظر ویژه خواهد داشت.»