همشهری آنلاین- مریم باقرپور: استاد محمدصادق احدپور، مدرک استادی را سال ۱۳۸۵ و درجه یک هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را سال ۱۳۸۸ کسب کرده و کتاب‌های متعددی از جمله شاهنامه فردوسی، مخزن‌الاسرار نظامی گنجوی، شرف‌نامه نظامی گنجوی، دیوان ملک‌الشعرای بهار، دیوان گنجینه الاسرار عمان سامانی، قصاید حکیم سنایی غزنوی، رباعیات خیام و... را به خط نستعلیق نگاشته است. حتی دبیر اجرایی جشنواره خوشنویسی فجر در سال‌های مختلف بوده و مقام‌های بسیاری در نمایشگاه بین‌المللی قرآن و جشنواره خوشنویسی جهان اسلام کسب کرده است. او این روزها علاوه بر خطاطی کتاب‌ها و ایجاد تابلوهای جدید، دغدغه ارتقای منظر شهری دارد. تا جایی که وقتی برای یکی از آثارش در بزرگراه هاشمی رفسنجانی مشکلی پیش آمده، خودش تا نیمه‌های شب پای کار بوده تا روز بعد مردم، متن جدیدی را با خط خوش ببینند. گفت‌وگوی ما را با استاد احدپور در ادامه می‌خوانید.
فردی که بیشترین فعالیتش نگارش کتاب‌های شاخص و برپایی نمایشگاه‌هاست، چطور برای کنار بزرگراه اثر ارائه کرده‌است؟
راستش وقتی دیدم که می‌توانم نقشی در زیبایی شهر ایفا کنم، به فکرم رسید که این کار را انجام بدهم و اول از همه با توجه به سکونتم در منطقه ۲، سراغ شهرداری‌اش رفته و پیشنهاد دادم. چون سال‌های سال در زمینه خط کار کرده‌ام، نمایشگاه‌های داخلی و خارجی گذاشته‌ام و حتی تابلوهایم را به فروش رسانده‌ام، پس نیاز به تبلیغ نداشتم و از طرفی خواهان این کار سراغم آمده بودم اما می‌خواستم هنرم را در معرض دید مردم هم قرار دهم تا آنها نیز با این رشته هنری آشنا شوند. بدون اینکه زمانی بگذارند و در نمایشگاهی شرکت کرده یا برای خرید تابلوای هزینه‌ای کنند. گرچه مردم با پرداخت عوارض، به گونه‌ای برای دیدن زیبایی‌ها هزینه می‌کنند و این وظیفه ما هنرمندان در رشته‌های مختلف است که استعدادها و داشته‌های خودمان را در شته‌های مختلف مانند مجسمه‌سازی، نقاشی و حتی موسیقی در اختیارشان قرار دهیم. به همه این دلایل به شهرداری پیشنهاد دادم و آنها هم پذیرفتند.
چه پیشنهادی به شهرداری دادید؟
اینکه محدوده‌ای را در اختیارم قرار دهند تا در مناسبت‌های مختلف روی تابلوها خوشنویسی کرده و در معرض عموم قرار دهم. چون مردم ما در شهر خوشنویسی را کم می‌بینند و برخی فقط نامی از انجمن خوشنویسان شنیده‌اند. در حالی که باید خوشنویسی را با چشم دید تا علاقه‌مند شد. خود من خط را با دیدن از روی شیشه مغازه‌ها یاد گرفتم و همین انگیزه‌ای برایم شد. از طرفی با نمایش این خط زیبا می‌توان با ذهن مردم بازی کرد. چون خط، ذهن آدمی را مرتب می‌کند و باعث ایجاد تعادل می‌شود. همچنین حافظه و دقت را بالا برده و فرد را آماده پذیرش تعلیمات و دانش می‌کند.
انتخاب مکان نصب تابلوها هم با خودتان بود؟
شهرداری مکان‌های مختلفی را پیشنهاد داد و پس از بررسی، من بزرگراه هاشمی رفسنجانی (نیایش) را انتخاب کردم تا در مناسبت‌های مختلف تابلوهای خط را با طرح‌های مختلف هنری به نمایش درآورم. مثلاً برای عیدنوروز موضوع‌های شاد، جذاب و خواندنی را خطاطی کردم و برای ماه مبارک رمضان هم موضوع مفاهیمی و آیات قرآنی مدنظر قرار دادم. البته در کنارم یک طراح هم حضور دارد و حتی کارشناسان سازمان زیباسازی هم نظر می‌دهند.
پس قرار است در بزرگراه‌های شهر تابلو خط‌های شما نصب شود؟
من با دیوارهای خشن و زمخت بزرگراه کار دارم. معتقدم بلوک‌های سیمانی مردم را آزار می‌دهد. به همین دلیل هم وقتی وارد بزرگراه می‌شوند سعی می‌کنند با آخرین سرعت از آن عبور کنند یا حتی وقتی در ترافیک هستند، چیزی برای تماشا و لذت بردن ندارند در حالی‌که مردم حق دیدن تصاویر خوب را دارند. می‌توان با زیبایی‌بخشی دیوارها و ستون‌ها، به مردم انرژی داد.
از بزرگراه هاشمی رفسنجانی(نیایش) زیاد عبور می‌کنید؟
در هفته حداقل ۱۰ بار در آن مسیر رفت وآمد دارم. گاهی وقتی از محدوده ستون بعضی از پل‌ها که می‌گذرم، حس می‌کنم با کوچک‌ترین لرزشی فرو می‌ریزد، چون در گذر زمان رنگ و رویشان از بین رفته و آنقدر زمخت هستند که حس خوبی در رهگذر ایجاد نمی‌کند. در حالی‌که می‌توان با چند نقش و حتی خطوط زیبا توجه مردم را جلب کرد و اجازه داد تا مردم شاد باشند. اتفاقاً در دیدار با رئیس اداره زیباسازی شهرداری تهران همه این موارد را پیشنهاد دادم و امیدوارم که در آینده شاهد ارتقای زیبایی بزرگراه‌ها و پل‌ها و در شهرمان باشیم.
ارتقای زیبایی‌ها با نقاشی و خوشنویسی خواهد بود؟
نه ارتقای منظر شهری می‌تواند در هر زمینه هنری باشد. من از زاویه و رشته خودم زیبایی را می‌بینم. در برخی موارد می‌توان با قرار دادن مجسمه، طرح‌های برجسته و...کاری انجام داد. مهم این است که شهر را شاداب کنیم. چون مردم ما تا حدودی از نظر اقتصادی در فشار هستند و همین باعث شده تا روحیه خوبی نداشته باشندکه نتیجه‌اش عصبانیت‌ها و خشونت‌هاست. در این میان نباید با دیدن دیوارهای سیمانی و بلند، پایه‌های نازیبای پل‌ها و... انرژی منفی به آنها تزریق کنیم. پس می‌توان کارهای قابل توجهی ارائه داد. البته در این میان هنرمندان هم می‌توانند پیشقدم شوند و پای کار بیایند.
روند انجام کارتان به چه صورت است، شما خط را می‌نویسید و بقیه کار با شهرداری است؟
نه، کار من فقط نوشتن خط نیست. بلکه با طراح برای ارتقای زیبایی مشورت می‌کنم و حتی زمان نصب هم بالای سر کار هستم. به‌عنوان مثال چندی پیش در یکی از آثار مشکلی بود که تا ساعت ۲۳:۳۰ بالای سر کار بودم تا در بزرگراه نصب شد.
طرح‌های جدیدی هم در دست اجرا دارید؟
بله در این بزرگراه ۲۰ تابلو وجود دارد که اکنون ۶ تا را در اختیارم قرار داده‌اند. می‌خواهم تعدادشان را در صورت موافقت شهرداری بیشتر کنم. البته قاب تابلوها در گذر زمان فرسوده و زشت شده که پیشنهاد تعمیرش را دادم اما گفتند با نصب قاب فلزی احتمال سرقت آن زیاد است، برای همین خودم به چند شهر سر زده و در نهایت فردی پیدا کرده‌ام که قاب‌های تزیینی با سیمان درست می‌کند. امیدوارم بتوانیم از آن قاب‌ها برای افزایش زیبایی تابلوها هم استفاده کنیم.