در ۳سالگی با خمیر مجسمه می‌ساخت و از دبستان تا دبیرستان طرح‌ها و نقاشی‌هایش بر در و دیوار مدرسه نقش می‌بست. زمان گذشت تا اینکه بعد از انقلاب اسلامی، مسابقه ساخت مجسمه غلامرضا تختی برگزار شد. افراد مختلفی در این رقابت شرکت کردند و سرانجام مجسمه تختی او در این مسابقه دوم شد، اما سر از میدان‌های شهر درنیاورد. این مجسمه سرنوشت متفاوتی داشت.

همشهری آنلاین - مریم قاسمی:  بروز استعداد هنری در روح و جان حسین فخیمی، از همان دوران نوجوانی منجر به شاگردی پیش استاد «حسین شیخ» کوچک‌ترین شاگرد کمال الملک شد. او هم درس می‌خواند، هم کار می‌کرد و هم از محضر استاد بهره کافی می‌برد. پادویی در کارگاه‌های خیاطی، ‌نجاری، آهنگری، کفاشی، اتاق‌سازی ماشین و... از او نوجوانی مجرب و توانا ساخت.

فخیمی در دوران دبیرستان استادی داشت به نام میراسماعیلی که فارغ‌التحصیل رشته معماری از فرانسه بود. این استاد در دبیرستان جامی تهران، معلم کاردستی حسین بود. وقتی میراسماعیلی در کلاس درس دید که شاگردش در نقاشی و طراحی استعداد خدادادی دارد، حمایتش کرد و در همان مدرسه قسمتی از کارگاه را به انجام کارهای هنری او اختصاص داد.  این اتفاق می‌شود همان برداشتن قدم اول بر پله رشد و ترقی حسین فخیمی در وادی هنر.

پدرش بازرگان بود و به واسطه خریدوفروش چوب تبریزی، با چهره‌های مختلف و بازاریان ارتباط داشت. حسین به واسطه دوستی پدرش با این اشخاص به طور اتفاقی با سرپرست کارگاه موزه مردم‌شناسی آشنا می‌شود و از ٢٦ شهریور سال ١٣٤١ به مدت ١١ سال در کارگاه این موزه کار می‌کند. هنوز به ١٨‌سالگی نرسیده، به دلیل توانمندی و مهارتش، ناظر کارگاه موزه مردم‌شناسی می‌شود و زندگی هنری‌اش شکل و شمایل تازه‌ای می‌گیرد.

چند سال بعد و پس از انقلاب اسلامی، در اوایل سال ۱۳۷۱ مسابقه ساخت مجسمه تختی در ایران برگزار می‌شود و افراد مختلفی در این رقابت شرکت می‌کنند و سرانجام «علی مددی» مقام اول، «حسین فخیمی» مقام دوم و «هوشمند وزیری» مقام سوم را به دست می‌آورند. البته مجسمه‌سازان دیگری مثل «ایرج محمدی» و «حمید شانس» نیز در این رقابت شرکت کرده بودند.

در نهایت و پس از اعلام نتایج مسابقه، مجسمه تختی، ساخته علی مددی، در میدان اصلی خیابان تختی نصب می‌شود، اما اثر حسین فخیمی از همان سال تاکنون در اختیار خودش باقی مانده و به‌هیچ‌عنوان آن را به کسی و جایی نداده و تمایلی هم به بحث در این زمینه ندارد. مجسمه تختی، اثر ایرج محمدی، نیز سال‌هاست در یکی از بوستان‌های خانی‌آباد، در نزدیکی محل سکونت خانواده تختی، خودنمایی می‌کند.

حالا و پس از گذر از این سالیان به سراغ حسین فخیمی رفته و با او همکلام شده‌ایم. کسی که عقیده دارد برای ساختن یک مجسمه، ابتدا باید درباره آن به درستی اندیشید، بعد طرح را روی کاغذ آورد و اصلاحات و پاکسازی روی آن انجام داد تا در نهایت به مدلی برای ساخت مجسمه تبدیل شود؛ درست مثل همان مجسمه آقاتختی.

مجسمه تختی‌ای که استاد فخیمی با نماد پرچمدار کاروان المپیک ساخته یک اثر هنری قابل تحسین است و بماند که استاد چرا آن را هنوز پیش خودش نگه داشته، اما این اثر هنری ویژگی‌های خاص خودش را دارد. مثلا این مجسمه را از هر طرفی بچرخانیم، پرچم ایران به شکل خارق‌العاده‌ای با آن عجین شده و حس غرور ملی را به هر بیننده‌ای منتقل می‌کند.

حسین فخیمی مجسمه تختی گوشه کارگاهش را نشانم می‌دهد و درباره نحوه ساخت این اثر می‌گوید : «من ابتدا از تختی به صورت ماکت آناتومی را ساختم. این پوشش فایبرگلاس که می‌بینید به سادگی درست نشده! اول قالبش گرفتم و مدلش را با گل ساختم و بعد به قالب فایبرگلاس تبدیل شد. برای این کار به جای موم از گل استفاده کردم، چون گل خیلی حرف برای گفتن دارد. شاگردانم می‌دانند که در تمام کارگاه‌های آموزشی‌ام تنها از گل استفاده کرده‌ام. معتقدم حس را باید با دستان به گل انتقال بدهیم و نکته دوم این است که بایستی بتوانید با گل درست کار کنید تا خشک نشود. این درست دیدن، درست اندیشیدن و درست کار کردن به مجسمه جان و روح می‌بخشد.»

اطلاعات فوری 
پروفسور «حسین فخیمی»

متولد ١٣٢٤
- دانش‌آموخته رشته طراحی از دانشکده هنرهای زیبای اسپانیا با گرایش مجسمه‌سازی
-گواهی مجسمه‌سازی از استاد «دن خوان آوالوس» مجسمه‌ساز مشهور اسپانیا
-گواهی طراحی از استاد «حسین شیخ» از هنرستان کمال‌الملک
-گواهی درجه عالی ساخت مدال و نشان از دانشکده هنرهای زیبای مادرید
-گواهی درجه گاور از دانشکده هنرهای زیبای مادرید
-گواهی درجه ریخته‌گری برنز از کارگاه آرپولسای مادرید
-گذراندن دوره‌های فنی و هنرهای دستی، طلاکاری روی چوب، الکتروفرمینگ

برچسب‌ها