همشهری آنلاین - حسن حسن‌زاده: سالاروند تا پیش از آن سانحه رانندگی تلخ و از دست دادن پاهایش، یک ورزشکار معمولی بود با رویاهایی در حال فراموشی. اما مثل همه فیلم‌های ابرقهرمانی که قهرمان اصلی داستان از دل حادثه برمی‌خیزد، سجاد هم پس از آن تصادف تازه داستان زندگی خودش را رقم زد. او این بار با ۲ پای مصنوعی به جنگ سرنوشت رفت و حالا تنها کوهنوردی است که با ۲ پای مصنوعی بام ایران، ترکیه و ارمنستان را فتح کرده است. سجاد مدتی است که با همکاری یک موسسه خیریه به تهیه دست و پای مصنوعی برای کودکان معلول و تشویق آنها به ورزش مشغول است و به تازگی به اولین پاراگلایدرسوار معلول ایرانی تبدیل شده است. در ادامه داستان مهیج زندگی سجاد را که این روزها در اردوی تیم ملی دو و میدانی به عنوان اولین و تنها دونده معلول کلاس T۴۳ ایران برای افتخارآفرینی در آسیا تمرین می‌کند بخوانید.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
نیمه‌شب اتفاق افتاد
نیمه شب اول فرودین ۱۳۹۵ را هرگز فراموش نمی‌کند؛ همان شبی که سرنوشت به ظاهر حادثه‌ای تلخ برای او رقم زد اما با گرفتن پاهایش، بال‌هایی به او داد تا زودتر به آرزوهایش برسد. «سجاد سالاروند» ورزشکار موفقی که این روزها برای افتخارآفرینی با پیراهن تیم ملی دو و میدانی ایران تمرین می‌کند، پیش ازآن حادثه یک ورزشکار معمولی بود؛ مثل هزاران ورزشکاری که هنوز استعدادهای واقعی خودشان را کشف نکرده‌اند و سقف آرزوهای‌شان موفقیت در رقابت‌های کوچک است. روایت قصه زندگی سجاد بدون مرور جزئیات آن حادثه دردناک لطفی ندارد؛ حادثه‌ای که تلخ‌ترین خاطره و همزمان نقطه عطف زندگی او است. می‌گوید: «نیمه شب سال ۹۰ بود و بزرگراه تهران کرج مثل همیشه شلوغ. با سرعت مناسب مشغول رانندگی بودم که ناگهان خودرویی با سرعت زیاد از پشت سر با خودروی من برخورد کرد. بعد از آن همه چیز سیاه شد. دقایقی بعد که با صدای همهمه مردم به هوش آمدم، اطرافم پر از خون و فلز بود. گاردیل حاشیه بزرگراه کابین ماشین را شکافته و در همان لحظه برخورد هر دو پایم را قطع کرده بود.»
خود امدادگری
سجاد کوهنورد بود؛ از آن کوهنوردهایی که دوره امداد را گذرانده و برای امدادرسانی در حوادث آماده‌اند. پس آموخته‌هایش را به کار گرفت تا جلوی خونریزی را بگیرد: «ترافیک آنقدر سنگین بود که آمبولانس یک ساعت بعد از تصادف به محل حادثه رسید. مردم اما به کمک آمدند و با همراهی آنها اقدامات اولیه را انجام دادم. با یک کمربند پای چپم را از بالای زانو بستم و با کش باربندی که یکی از رانندگان به من داد جلوی خونریزی پای راستم را گرفتم.»
فتح دماوند با دو پای مصنوعی
ادامه قصه زندگی سجاد شبیه داستان‌های باورنکردنی است؛ داستان‌هایی که قهرمان قصه مثل پروتاگونیست‌های تراژدی‌های یونانی از عمق سیاهچاله ناامیدی دست روی زانو می‌گذارد و در نبرد با سرنوشت به نوک قله موفقیت می‌رسد. کوهنوردی که در لحظات پرالتهاب پس از تصادف به خودش امدادرسانی کرد، آنقدر به توانایی‌هایش ایمان داشت که فقط ۱۴ ماه بعد از قطع شدن هر دوپایش این بار در هیبتی متفاوت بام ایران را فتح کند. ادامه قصه از زبان خودش شنیدنی‌تر است: «خیلی زود قطع شدن پاهایم را پذیرفتم. دکترها گفتند یک سال طول می‌کشد که بتوانی روی پاهای مصنوعی‌ات بایستی. اما آنقدر دلتنگ راه رفتن بودم که فقط ۶ ماه بعد از حادثه به پاهای جدیدم خود گرفتم و چند قدمی راه رفتم.» سجاد از فتح دماوند می‌گوید؛ فتح مرتفع‌ترین قله ایران که برای او حکم نقطه آغاز یک مسیر تازه بود: «روزی که اولین قدم‌هایم را با پاهای مصنوعی برداشتم، به کارکنان مرکز ساخت پروتز گفتم چند ماه بعد راهی دماوند می‌شوم. اما گفتند فقط چند ماه طول می‌کشد که راه رفتن ساده را یاد بگیری. از آن روز به بعد فتح دماوند شد همه فکر و ذکر من. روز و شب برای این هدف تمرین می‌کردم. ۲ ماه بعد از دریافت پروتز توچال را فتح کردم و ۱۵ ماه بعد هم روی قله دماوند عکس یادگاری گرفتم؛ این بار اما به عنوان اولین کوهنورد ایرانی که با ۲ پای مصنوعی بام ایران را فتح می‌کند.»
مدال طلای فستیوال جهانی سنگ‌نوردی
فتح دماوند با دو پای مصنوعی و شکستن این رکورد عجیب اما برای سجاد راضی کننده نبود. سالاروند پس از آن حادثه به ورزشکاری تبدیل شد که برای شکستن هر رکورد و تن دادن به هر چالشی آماده است. فتح بام ایران نه اوج آرزوهایش بلکه نقطه آغاز هدف‌هایش بود. او این‌بار سراغ دیواره بیستون رفت تا به اولین ایرانی تبدیل شود که با ۲ پای مصنوعی به این دیواره سنگی صعود می‌کند: «پیش از آن تصادف، ترس از ارتفاع داشتم. برای یک کوهنورد و صخره‌نورد خنده‌دار است که از ارتفاع بترسد. اما من این نقطه ضعف را داشتم. وقتی دماوند را با ۲ پای مصنوعی فتح کردم، به خودم گفتم حالا وقتش است که بر این ترس هم غلبه کنی. این بار سراغ دیواره سنگی بیستون رفتم. وقتی از مسیر «هایروس» که سخت‌ترین مسیر صعود به دیواره است به هدفم رسیدم، انگار برای همیشه با آن ترس هم خداحافظی کردم. این صعود در چهارچوب فستیوال جهانی صخره‌نوردی در کرمانشاه انجام شد و من اولین معلول جهان شدم که با ۲ پای مصنوعی از دیواره ۷۰۰ متری بیستون صعود می‌کند.» سجاد صعود به دیواره علم‌کوه از گرده آلمان‌ها و صعود به دماوند از جبهه شمالی را هم در کارنامه‌اش دارد و همه این افتخارات را با ۲ پای مصنوعی کسب کرده است.
یک روز بام جهان را هم فتح می‌کنم
رکوردشکنی‌های سجاد در کوهنوردی به همین جا ختم نمی‌شود. او حالا تنها کوهنورد معلول ایرانی است که بام سه کشور جهان را فتح کرده است. خودش می‌گوید: «بعد از فتح دماوند به ترکیه رفتم تا بام این کشور یعنی قله آرارات را هم فتح کنم. این صعود برون‌مرزی که با همراهی جمعی از کوهنوردان انجام شد، انگیزه فتح بام کشور ارمنستان را هم به من داد. پس از آن راهی ارمنستان شدم و در فصل زمستان به قله آراگات بام کشور ارمنستان هم صعود کردم. تا امروز هیچ کوهنورد معلولی در جهان آرارات و آراگات را فتح نکرده است.» سجاد این روزها رویایی بزرگ در سر دارد؛ رویای فتح بام جهان که هدف غایی او در کوهنوردی است و بر دستیابی به آن روز و شب تمرین می‌کند. می‌گوید: «برای یک کوهنورد چه افتخاری بالاتر از فتح اورست وجود دارد؟ برای من که پیش از تصادف یک کوهنورد معمولی بودم، فتح اورست یک رویای بزرگ است. تا امروز فقط ۲ کوهنورد معلول در جهان به این رویا دست پیدا کرده‌اند. اگر من با ۲ پای مصنوعی قله اورست را فتح کنم اولین معلول ایرانی و سومین کوهنورد معلول در جهان می‌شوم که در بلندترین نقطه دنیا ایستاده.»
من یوسین بولت ایرانی هستم
سجاد به «یویسین بولت ایرانی» هم معروف است. شاید کمی عجیب به نظر برسد که این لقب را به معلولی که از ناحیه هر ۲ پا قطع عضو است بدهند. اما سجاد در دویدن آنقدر سریع است که بارها در رقابت با دوندگان سالم هم زودتر از خط پایان عبور کرده. او به پیراهن تیم ملی دو و میدانی معلولان ایران هم رسیده و اولین و تنها دونده کلاس T۴۳ ایران است.
سجاد این روزها سخت مشغول تمرین است تا برای کسب مدال در بازی‌های پاراآسیایی چین که سال آینده برگزار می‌شود، آماده باشد. خودش از ماجرای ورود به دنیای دو و میدانی می‌گوید: «وقتی برای اولین بار روی پاهای مصنوعی‌ام ایستادم، با خودم گفتم یعنی می‌شود که یک روز دوباره دویدن را تجربه کنم؟ آن لحظه «دویدن» رویایی دور از دسترس به نظر می‌رسید. اما کوهنوردی و تمرین‌های روزانه باعث شد بدنی ورزیده و آماده داشته باشم و به تحقق این رویا هم فکر کنم.»
پس از حدود ۲ سال تمرین دو و میدانی، رکورد سجاد در دو ۲۰۰ متر به حدود ۲۴ ثانیه رسید. یک قیاس ساده با رکوردهای برتر جهانی نشان می‌دهد، سجاد امید زیادی برای کسب مدال در بازی‌های آسیایی دارد. می‌گوید: «رکوردهای برتر جهانی دو ۲۰۰ متر در کلاس T۴۳ بین ۲۳ تا ۲۶ ثانیه است. از آنجایی که در این ماده هیچ ورزشکاری در ایران نداریم، با دوندگان سالم تمرین می‌کنم. این روزها سخت تلاش می‌کنم که کشورم در دو و میدانی کلاس T۴۳ برای اولین بار صاحب مدال شود.»
اولین و تنها پاراگلایدرسوار معلول ایرانی
وقتی سجاد می‌گوید سرنوشت پاهایم را گرفت اما در عوض بال پرواز به من داد، خیلی هم بیراه نگفته. او اولین و تنها معلول ایرانی با دو پای مصنوعی است که گواهی‌نامه فوق‌سبک خلبانی را از سازمان هواپیمایی دریافت کرده و تبدیل به یک پاراگلایدرسوار حرفه‌ای شده است. می‌گوید: «پاراگلایدر سواری نیاز به قدرت بدنی بالا دارد؛ مخصوصا هنگام تیک‌آف و فرود که ورزشکار باید پاهای قوی داشته باشد. برای من که ۲ پای مصنوعی دارم، چالش سختی بود اما خداوندی که دو پای من را گرفت بال پرواز به من داد تا به دنبال استعدادهایم بگردم و به هدف‌هایم برسم. حالا من تنها معلول پارگلایدرسوار ایرانی هستم.»
پویش گام‌های استوار
سالاروند تجربیات ۵ سال اخیر زندگی‌اش را در اختیار دیگر معلولان قرار می‌دهد. او اکنون مسئول پویش «گام‌های استوار» خیریه خادمین علی‌ابن ابیطالب(ع) است؛ خیریه‌ای که زیر نظر پهلوان رسول خادم اسطوره کشتی ایران فعالیت می‌کند و یکی از خدماتش رسیدگی به وضعیت معلولان است. سالاروند در پویش گام‌های استوار با همراهی چهره‌هایی چون پرویز پرستویی سراغ بسیاری از معلولان قطع عضو رفته تا با کمک خیران برای آنها پروتز تهیه و رویای راه‌رفتن را برای‌شان محقق کند. می‌گوید: «هدف ما در پویش گام‌های استوار تهیه دست و پای مصنوعی برای افراد قطع عضو است. تا امروز برای ۲۰ معلول قطع عضو پروتز مصنوعی تهیه کرده‌ایم، اما فعالیت ما فقط به تهیه پروتز محدود نمی‌شود. هزینه بیمارستان و جراحی‌ها هم در پویش گام‌های استوار پوشش داده می‌شود. از طرفی من تلاش می‌کنم تجربیات ورزشی‌ام را با کودکان مستعد در میان بگذارم تا آنها هم با ورود به دنیای ورزش پله‌های موفقیت را طی کنند.»