۶ روز از آغاز سال نو می‌گذشت و محله توانیر هم مانند دیگر محله‌های شهر، بوی تازگی و عید نوروز را می‌داد؛ البته با نوروزهای سال‌های قبل فرق می‌کرد، خیلی‌ها به دلیل بمباران‌ها به شهرستان‌ها رفته بودند و محله کمی خلوت بود.

همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی:  تقریباً هر روز صدای آژیر در شهر به صدا درمی‌آمد و لحظه‌های پراضطرابی‌ برای تهرانی رقم‌ می‌زند. آن روز دو موشک دیوار صوتی شهر را شکست و وارد پایتخت شد. نخستین موشک در محدوده مرکز شهر فرود آمد که آسیب جدی نداشت، اما موشک دوم ۲۲ نفر از اهالی محله توانیر را آسمانی و بیش از ۲۰۰ نفر را زخمی کرد.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

 همه‌چیز در محله توانیر به نظر آرام‌ بود و به‌جز صدای ماشین که هرچند وقت یک‌بار در خیابان می‌پیچید صدای دیگری شنیده نمی‌شد. ‌ساعت ۱۴:۳۹ دقیقه بود که سر و کله هواپیمای جنگی عراقی پیدا شد و در کمتر از چند ثانیه، انفجار مهیبی در محله رخ داد. همه وحشت‌زده از خانه‌ها بیرون آمده بودند. موشک به ساختمانی چهارطبقه در نزدیکی تقاطع خیابان‌های توانیر (شهید عباسپور) و برزیل در جنوب میدان ونک برخورد کرده بود. زمان به‌کندی می‌گذشت. چند خانه اطراف هم ویران شده بود و مردم و نیروهای امدادی به‌سمت ساختمان‌های خراب‌شده می‌دویدند تا به مجروحان حادثه کمک کنند. دکتر علی طاهریان‌، از اهالی قدیمی این خیابان است. او درباره بمباران خیابان توانیر می‌گوید:«می‌خواستند ساختمان شهید عباسپور شرکت توانیر را به عنوان مرکز مدیریت برق ایران و یکی از زیرساخت‌های کلیدی کشور بزنند، اما موشک داخل حیاط منزل مسکونی یکی از اهالی اصابت کرد و تعداد زیادی از ساکنان این خانه را به شهادت رساند. البته موج انفجار حتی به خانه‌هایی‌ چند خیابان آن‌طرف‌تر هم آسیب زده و شیشه‌های اغلب ساختمان‌ها شکسته بود».

صدای آژیر آمبولانس‌ها با شیون، گریه و زاری ‌خانواده‌ها و ناله مجروحان‌ درهم آمیخته‌ بود. هرکسی تلاش می‌کرد تا آوارها را کنار بزند و عزیزش را زیر خروارها خاک پیدا کند. غلامرضا خاکی،‌ از ساکنان محله، درباره این حادثه می‌گوید:«صدای آژیر آمبولانس‌ها یک لحظه هم قطع نمی‌شد. همه در تلاش بودند تا به داد همدیگر برسند و مرهمی برای درد جانسوز خانواده‌های داغدیده و آسیب‌دیدگان باشند. ۱۷ نفر از اهالی در بمباران توانیر شهید شده بودند، اما تعداد مجروحان خیلی زیاد بود و تعداد آمبولانس‌هایی که برای کمک می‌آمدند، کم بود؛ حتی خودرو ‌معمولی هم برای انتقال مجروحان نداشتیم.»

موشک دوم در خیابان خسروشیرین

بعد از گذشت یک روز، یعنی هفتم فروردین ماه، موشک دیگری به ساختمان سه‌طبقه در کوچه خسروشیرین در حوالی خیابان توانیر (شهید عباسپور) اصابت کرد. هنوز اتفاقات تلخ دیروز در ذهن اهالی کمرنگ نشده بود که این بار وحشت به جان ساکنان کوچه خسروشیرین افتاد و این حادثه باعث شهادت ۲ نفر، مجروح شدن یک نفر و از بین رفتن ۴ خودرو شد. محمد ملکی، از ساکنان قدیم این محله است که زمان بمباران به کمک مصدومان شتافته است. او درباره اتفاقات آن زمان می‌گوید:«با صدای انفجار، دیوار خانه‌های ما ترک خورد؛ در کنده شده بود و شیشه‌ها خرد شدند، برای همین فقط به‌دنبال راه فرار می‌گشتیم و به خاطر ترس، آن راه را پیدا نمی‌کردیم. روزهای بسیار سختی بود که نمی‌توان در کلام توضیح داد. فقط کسانی حرف‌های ما را متوجه می شوند که آن لحظه‌ها را درک کرده باشند».

۷ دیپلمات در محل موشکباران

طبق گزارش‌های منتشرشده در نشریات داخلی‌، پس از اصابت موشک به خیابان توانیر (شهید عباسپور) ۷ دیپلمات سفارتخانه‌های چکسلواکی، سومالی، امارات، سودان، عمان و مجارستان عموماً با اتومبیل دارای پلاک سیاسی و بعضاً با پوشش‌های عادی به محل حادثه مراجعه و با کمک کارمندان محلی سفارت و راننده‌های خود اطلاعاتی را از محل و آثار تخریب جمع‌آوری کردند.

محله‌:توانیر و میدان ونک

زمان:۶ فروردین ۶۷

تعداد شهدا:۲۲ نفر

تعداد مجروحان:۲۲۰ نفر

تعداد موشک یا بمب اصابت‌شده:۲ موشک

برآورد خسارت‌:۳۹ خانه تا ۵۰ درصد و ۲ خانه‌۷۰ تا ۱۰۰ درصد تخریب شدند.

برچسب‌ها