همشهری آنلاین - مریم قاسمی: بدون اغراق حرف فوتبال که به میان می‌آید، همه سرها برمی‌گردد طرف نازی‌آباد؛ جایی که معدن ستاره‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به شمار می‌رود. امیر قلعه‌نویی، حمید استیلی، محمد خاکپور، برادران فنونی‌زاده، جعفر مختاری‌فر، فرشاد پیوس، محسن خلیلی، مهدی رحمتی و خیلی‌های دیگر که در مستطیل سبز صاحب نام شده‌اند همه از این محله برخاسته‌اند و پیراهن تیم ملی فوتبال ایران را به تن کرده‌اند. تازه وقتی هم چراغ قوه می‌اندازی به دوران کودکی آنها، می‌بینی پای ثابت زمین‌های خاکی نازی‌آباد بوده‌اند. آن زمین‌های خاکی اما حالا به تاریخ پیوسته‌اند و دیگر خبری از گرد و غبارشان در این محله نیست. این روزها قلب زمین‌های خاکی کمی این طرف‌تر می‌تپد؛ اینجا، در شهرک بعثت. محله‌ای که شاید این روزها کمتر کسی را به یاد فوتبال و فوتبالیست‌ها بیندازد، اما باید رفت و از نزدیک دید... آن وقت پذیرفتن این جمله سخت نیست که اینجا معدن ستاره‌های گذشته و آینده فوتبال ایران است و «نبی‌الله احدی» که حالا ۷۱ سال از بهار عمرش را گذرانده در این معدن که خودش کاشفش بوده، حق آب و گل دارد.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
زمین فوتبالی که با نام آقا نبی گره خورد
این زمین خاکی را می‌بینید!؟ توی شهرک بعثت و خزانه به «زمین آقانبی» معروف است. اینجا زیر نظر یک شورای محل اداره می‌شود. مسابقه‌های لیگ دسته یک و دو محله‌ها با شرکت ۳۲ تیم در همین‌جا برگزار می‌شود. هزینه این مسابقه‌ها را تیم‌های شرکت‌کننده تامین می‌کنند. قبلا ۳۰-۴۰ هزار تومان می‌دادند برای یک فصل و حالا این رقم تغییر کرده و ۲۰۰تومان است. بازیکنی که حاشیه می‌سازد، از دور مسابقه‌ها کنار گذاشته می‌شود. این یک قاعده است. برای همین مشکلی پیش نمی‌آید.
چشمان «آقانبی» آبی است؛ درست مثل رنگ دریا. شاید برای همین است که وقتی غرق نگاهش می‌شوی، می‌روی به سال‌های میانی دهه ۳۰؛ روزگاری که این دور و اطراف ۳ قطعه زمین فوتبال بود و جز این، چیز دیگری به چشم نمی‌آمد. این دور و اطراف یعنی جایی که حالا شهرک بعثت صدایش می‌زنند، خیابانی که به نام شهید «مسلم فراهانی» مزین شده و زمینی که آن را با اسم و شخصیت آقانبی یکی می‌دانند. آقا نبی از آن سال‌ها برای ما می‌گوید؛ اینکه تنها همین یک قطعه زمین خاکی به‌جا مانده. همین هم برای خودش حکایت دور و درازی دارد. آقانبی می‌گوید: «اوایل انقلاب با شهردار وقت منطقه۱۶ حرف زدیم و راضی‌اش کردیم که اجازه دهد اینجا را بسازیم.»
این مرد یک قهرمان ملی و محلی است!
«محمود بختیاری» هم کشتی‌گیر است و هم عضو فعال شورای محله و برای همین با اغلب فضاهای ورزشی این منطقه آشنایی دارد: «اگر حرف من را قبول ندارید، بروید از دیگران بپرسید تا به شما بگویند که آقانبی بدون تردید یک قهرمان ملی و محلی است. خودش یک‌تنه این زمین را رو به راه کرده و باعث شده که خیلی از بچه‌ها از همین‌جا به تیم‌های مطرح کشور راه پیدا کنند. این پیشکسوت فوتبال همچنان عاشق خدمت به بچه‌های جنوب شهر است و با اینکه کمتر از او در این زمینه حمایت شده، خودش پای کار است و بیشتر وقت‌ها از جیبش برای شاگردانش خرج می‌کند.»
خدا زمین‌های خاکی را نگه دارد
هی بگویند زمین‌های خاکی اینگونه است و آنگونه نیست. مگر آنها که به فوتبال دل سپرده‌اند، زیر بار این حرف‌ها می‌روند؟ اصلاً عین خیالشان نیست که این همه گرد و خاک می‌رود توی ریه‌شان. به پاهایشان هم فکر نمی‌کنند که یک وقت می‌خورند زمین و زخم می‌شود. فقط دنبال توپ می‌دوند. به اعتقاد آنها کسی گلایه‌ای نداشته؛ همین طور آمده‌اند و زمین خاکی برق را آسفالت کرده‌اند. روایتی که یکی از بازیکنان تیم به دست می‌دهد، سخت شنیدنی است: «ابتدا می‌خواستند این زمین را به ۲ قسمت تقسیم کنند. مخالفت کردیم و گفتیم بگذارید ابعاد این زمین همین‌طور استاندارد باشد. بعدش گفتند اینجا قرار است تبدیل به زمین چمن مصنوعی شود. یک روز صبح اما آمدیم و دیدیم اینجا را آسفالت کرده‌اند. او ما را می‌برد به سال‌هایی که در اینجا لیگ محله‌ها برگزار می‌شد: «دیگر مسابقه‌های لیگ محلی کمتر برگزار می‌شود.»
او در حالی که حسرت آن روزها را می‌خورد که زمین فوتبال برق در خیابان شهید «مسلم فراهانی» درست روبه‌روی زمین خاکی نبی بود می‌گوید: «آقانبی دفتری را پیش روی ما گذاشت که زمان برگزاری مسابقه‌های سال‌های گذشته را در آن یادداشت می‌کردیم. جالب اینکه تیم‌های مختلفی از محله‌های مختلف و گاه ستاره‌های بزرگی در این مسابقه‌ها شرکت می‌کردند، فوتبالیست‌های مطرحی همچون علی لطیفی، محمد نوازی و عباس آقایی که همگی از اهالی شهرک بعثت و خزانه‌اند.»
او همه اینها را می‌گوید و بعد طوری نگاهمان می‌کند که معنایش این ۳-۴ کلمه می‌شود: «خدا این زمین‌های خاکی را نگه دارد.»