همشهری آنلاین _ فرزین شیرزادی : خانه پدری جلال آل احمد در خیابان خیام و کوچه شهید کارکن اساسی (گذرقلی سابق) واقع شده است. این خانه قدیمی یکی از بناهای تاریخی متعلق به دوره حکومت احمد شاه و متعلق به مرحوم آیتالله حاج سیداحمد حسینیطالقانی(آل احمد) یکی از علمای معروف و بانفوذ تهران و پیشنماز مساجد پاچنار و لباسچی، از سال ۱۳۱۰ شمسی تا پایان عمر خود در این خانه به سر برده و فرزندانی چون «جلال آلاحمد» و «شمس آل احمد» را در این خانه تربیت کرده است.
قصههای خواندنی تهران را اینجا ببینید
ماجرای خانه پدری جلال آلاحمد، داستاننویس مشهور ایرانی و خالق آثاری چون «زن زیادی» و «مدیر مدرسه» همچون بسیاری دیگر از ابنیه فرهنگی و خانههای بزرگان ادبیات و موسیقی در کشور، روزگار غمباری را سپری میکند. خانهای که محل اجتماع علما و روحانیون تهران و مکان برگزاری جلسات سرّی علیه سیاستهای سرکوبگرانه استبداد رضاشاهی بود و یکی از مواریث فرهنگی کشور به شمار میرفت اکنون برای حفظ و ماندگاری نیاز به حمایت مسئولان فرهنگی دارد.
این خانه در سال ۱۳۰۸ تخریب و به شکل اساسی بازسازی شد و جلال آلاحمد در سال ۱۳۱۰ (در سن ۸ سالگی) به این خانه نقل مکان و تا ۱۷سالگی در آن زندگی کرد. این خانه دارای دو حیاط بیرونی و اندرونی است که نشاندهنده این است که که در این جا دو خانواده از آن استفاده می کردند. همچنین پلانی با طرح ترکیبی از معماری سنتی و کلاسیک دوران خود است. بخش اصلی نمای خانه در قسمت جنوب و ورودی آن و دارای در چوبی است. ساختمان اصلی در سمت جنوبی گذر قلی سابق واقع شده است.
ما ۲ تا برادر همراه ۷ خواهر!
جلال، نویسنده ای ماهر، توانمند و مترجمی فرهیخته بود که به سال ۱۳۰۲ هجری شمسی در محله امامزاده سیدنصرالدین شهر تهران زاده شد. او در خانوادهای سنتی و پس از ۷خواهر پا به عرصه گیتی نهاد و دومین پسر آیتالله «سیداحمد حسینیطالقانی» که مردی روحانی و مذهبی بود، محسوب می شد. جلال در محیطی مذهبی و به شدت سنتی رشد کرد و پدرش تا روز مرگ آرزو داشت که جلال جانشین او شود و پای در راه تبلیغات دینی بگذارد، اما چنین نشد و او راهی جدا با اندیشه های پدر را برگزید.
این نویسنده توانا، در زمان تحصیل خود مشکلات بسیاری داشت از جمله اینکه پدرش، مقطع دبستان را برای فرزندانش کافی می دانست. او فارغ التحصیل رشته ادبیات فارسی از دانشسرای تهران بود و تحصیل خود را تا مقطع دکترا ادامه داد، اما در اواخر تحصیل به خاطر بیماری نتوانست درس خود را تمام کند و همیشه حسرت آن دوران را در دل داشت.
جلال آلاحمد پس از سال ها علاقهمند به ترجمه شد و به ترجمه آثار تاریخی پرداخت. بعد از مدتی به جهت رهایی از کسالت و تنهایی، با سیمین دانشور ازدواج کرد و در این دوران در زمینه مطبوعات، حضور مستمری داشت و در مجلات و روزنامه ها به امر نوشتن و ترجمه مشغول بود.
این نویسنده ایرانی در سال های آخر عمرش با روحی آسیب دیده از تفکرات مادی و برای جبران خطاهای گذشته، پلی معنوی بین خود و خدا برقرار کرد تا از این راه، اندکی به آرامش برسد. سرانجام، این نویسنده ماهر در غروب ۱۷شهریور سال ۱۳۴۸ هجری شمسی در چهل و شش سالگی بدرورد حیات گفت. او و کارهایش تا ابد در قالب خانه موزه سیمین و جلال جاودانه است و نسلها از او به نیکی یاد می کنند.
خانه آل احمد
منطقه:۱۲
قدمت: قاجار
شماره ثبت:۱۱۲۰۶
نشانی: در خیابان خیام، خیابان شهید کارکن اساسی پلاک ۴۳