به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلثدی نیوز این پژوهشگران دریافتند که در میان ۹۲۰۰ کودک ۹ تا ۱۰ ساله مورد ارزیابی آنها، به ازای هر ساعت روزانهای که تماشای ویدئوهای آنلاین یا بازیهای ویدئویی بوسیله کودکان افزایش مییافت، نسبتهای دچار شدن آنها به اختلال وسواسی-اجباری (OCD) بالاتر میرفت.
البته این یافتهها به این معنی نیست که این کودکان تا هنگامی که مرور کردن وبسایتهای ویدئویی مانند یوتیوب را شروع میکنند، کاملا سالم بودهاند و پس از شروع این کار مشکلاتشان شروع شده است. کارشناسان میگویند ممکن است افرادی که زمینه OCD را دارند، به طور اجباری ویدئوها را تماشا کنند یا به بازیهای ویدئویی به اصطلاح «معتاد» شوند.
دکتر جیسون ناگاتا، استادیار بیماریهای کودکان در دانشگاه کالیفرنیای سانفرانسیسکو و سرپرست این پژوهش گفت: «مشکل است این پرسش به اصطلاح مرغ و تخممرغ را از هم جدا کنیم.»
به گفته او احتمالا «رابطهای دو جانبه» میان این دو وجود دارد. یعنی کودکانی که زمینه اختلال وسواسی- اجباری را دارند ممکن است بارها و بارها به سوی بازیهای ویدئویی کشیده شوند و یا به طور مرتب ویدئوهای آنلاین را ببینند و الگوریتمهایی که به طور مداوم ویدئوهای بیشتری را به آنان ارائه میدهد، میتواند آنها را غرق خودش کند. همه این شرایط به نوبه خود میتواند زمینه وسواسی-اجباری این کودکان را تشدید کند.
OCD یک اختلال مزمن است که در آن افراد افکار غیرقابلکنترل عودکنندهای دارند که به رفتارهایی میانجامد که فرد به طور اجباری بارها و بارها آنها را تکرار میکند. این افراد به انجام مناسک معینی وابسته میشوند- مثلا شستن اجباری دستهایشان یا اینکه اثات خانه به شکل معینی قرار گرفته باشند یا وارسی مداوم وسائل برقی خانه تا از خاموش بودنشان مطمئن شوند.
دو نقطه از زندگی است که OCD بیش از همه بروز میکند، یکی از سالهای پیش از نوجوانی و دیگری در ابتدای بزرگسالی.
ناگاتا و همکارانش میخواستند ببینند در حالیکه «زمان صفحه نمایش» (Screen Time) مقدار زیادی از اوقات زندگی مدرن را اشغال میکند، آیا رابطهای میان استفاده کودکان از فناوری و نسبتهای دچار شدنشان به علائم OCD وجود دارد یا نه.
آنها به دادههای یک بررسی دولتی در جریان درباره پیگیری سلامت و رشد مغزی در میان حدود ۱۲۰۰۰ کودک در سراسر آمریکا روی آوردند. این پژوهشگران فقط بر ۹۲۰۰ نفری متمرکز شدند که هنگام ورود به این بررسی ۹ یا ۱۰ ساله بودند.
این کودکان در این نقطه زمانی به طور میانگین چهار ساعت در روز را جلوی صفحههای نمایش الکترونیکی میگذراندند.
در طول دو سال بعدی، ۴/۴ درصد از افراد شرکتکننده در این بررسی بر اساس پرسشنامه استانداردی که والدین پر کرده بودند، به OCD مبتلا شدند. این نسبت به ازای هر ساعت اضافی در روز که این کودکان به بازی ویدئویی میپرداختند (تا ۱۵ درصد) یا ویدئوهای آنلاین مثلا روی یوتیوب مشاهده میکردند (تا ۱۱ درصد) افزایش مییافت.
ناگاتا گفت هنوز معلوم نیست چرا اینگونه است، اما ممکن است بازیهای ویدئویی و ویدئوهای آنلاین از لحاظ جلب توجه برخی کودکان متمایز باشند. برای مثال، بازیهای ویدئویی میتوانند «کمالگرایی» (perfectionism این کودکان را برانگیزند و کودکان باره و بارها این بازیها را برای رسیدن به نمره بالا انجام دهند و ویدئوهایی یوتیوب نیز میتواندند تاثیر مشابهی داشته باشند.
کارشناسان میگویند مبتلایان به افراد وسواسی- اجباری در معرض خطر بیشتر «استفاده مشکلآفرین اینترنت» هستند، اما در مقابل چنین کاربردی از اینترنت میتواند رفتار اجباری را بدتر کند.